REALITY, the making of | pt. 04: Gordon en Carlo als sidekicks

Wat vooraf ging: Dian, Guy en Troy wandelen rond op de Miljonair Fair. De cameraploeg houdt hun acties nauwlettend in de gaten. Guy beent na een korte podiumact richting backstage. Dian volgt hem.

We belanden in een kleedkamer. Chrystal champagne en blikjes Cleanema in de koelkast. Manden vol vers fruit. Mooie modellen worden opgemaakt door topstylisten. Een flatscreen met daarop livebeelden van de Miljonair Fair: Troy wordt geïnterviewd door een blondine in een glitterpakje.
Guy staat op en begint zich op te drukken. De pezen en spieren van zijn armen bollen op als Guy met zijn neus vlakbij de grond is. De modellen in de kleedkamer kijken vol bewondering naar Guys lichamelijke inspanning. Na ruim vijftien minuten heeft hij meer dan tweehonderd keer opgedrukt. Uitgeput loopt hij in een rechte lijn naar de douchecel, waar hij zijn perfecte lichaam inzeept. Er komt condens op de lens van de camera, dus de cameraman veegt de hele tijd met zijn doekje de druppels weg. Guys huid is volledig gelaserd, er is geen haartje meer op zijn lichaam te zien, behalve op zijn gezicht. Zijn lul lijkt een roze, rubberen dildo. De camera volgt de lijnen van zijn lichaam en ontwijkt de perfecte penis. Guy kijkt me aan, en ademt hevig in en uit. Zijn vingers vinden zijn tepels. Hij streelt ze en kijkt opgewonden mijn kant op. Een andere camera registreert mijn beduusde reactie.
Mark komt de kleedkamer binnen en lijkt verontwaardigd. ‘Wat zijn jullie hier aan het doen?’ roept hij. ‘Het moet verdomme geen porno worden. Ik kijk mee in de portacabin, ik zie verdomme alles, wat dachten jullie?’
De cameraman kijkt schaapachtig naar Mark, die een shirt naar de naakte Guy gooit. ‘Kleed je aan, mr. Nice Guy. Ik wil over een kwartier een interview met Dian vanaf podium 1, met Gordon en Carlo als sidekicks. Begrepen?’ Achter Mark komt een floormanager met een headset op aangelopen. Hij prikt een microfoontje op mijn shirt en een visagist neemt mijn gezicht en kapsel onder handen. In mijn ooghoek zie ik Guy kwaad met een handdoek smijten.
Ik word naar het juiste podium gestuurd en krijg van de regie door mijn in-ear monitor door wat ik moet zeggen en ik lees mijn teksten van de autocue tijdens het van tevoren bedachte interview. Zelfs alle grapjes van Gordon en Carlo zijn zorgvuldig gerepeteerd tijdens een doorloop, begreep ik van een stagiair die me vanmiddag aansprak.
Ik vertel over het misbruik uit mijn jeugd, over mijn drugsverslavingen, over de drankproblemen, en hoe ik daarna de liefde van mijn leven vond via een datingprogramma voor de doelgroep tussen de twintig en de dertig, mijn relatie op de proef stelde in Temptation Island, et cetera. ‘En toen ik een kind was,’ zeg ik als een robot, ‘heeft mijn zus mijn knuffelolifant met een mes stukgesneden.’ De zaal lacht en begint te joelen. Dan komen vijftien danseressen het podium op, begeleid door de muziek van de Toppers. Gordon playbackt terwijl Carlo een gekke pruik uit een verkleedkist opzet. Ik lach en dans mee maar in de coulissen zie ik Guy naar me kijken terwijl hij zijn bovenlichaam laat insmeren door een thaise masseur. Zijn lichaam glanst van de olie. Hij kijkt me strak aan, emotieloos en koud, maar ook alsof hij iets van plan is. De backstage camera danst om hem heen en dat beeld wordt geprojecteerd op de videowalls aan weerszijden van de ruimte. In de lauwe menigte heeft iemand een spandoek opgehangen met de tekst “Dian, Komt-ie dan”.