Als topmanagers slecht presteren mogen ze niet met een enorme gouden handdruk het pand verlaten. Ik zou erachter staan als we afspreken dat topmanagers bij vertrek niet meer meekrijgen dan de kantonrechtersformule. Ik zie niet in waarom topmanagers meer zouden moeten krijgen. Zeker niet als ze ondermaats hebben gepresteerd.
Hoewel Akzo-topman en oud-minister Hans Wijers niet het idee heeft dat topmannen hun bedrijven verkopen om er zelf rijk van te worden, denkt hij dat wel dat dat beeld zoveel mogelijk voorkomen moet worden, bijvoorbeeld door vast te leggen dat aandelen van managers in koers worden bevroren als er geruchten zijn over overname van het bedrijf.
Slecht presteren, veel verdienen: als het om de overheid zou gaan, zouden we er schande van spreken.
Reacties (3)
Grappig, ruim 10 jaar na dato luistert Wijers nog steeds naar zijn oud-topambtenaar Sweder van Wijnbergen, met wie hij vroeger het Ministerie van EZ bestierde. Het recente standje van van Wijnbergen in NRC zat hem zeker dwars.
@Lord Flasheart: de link levert mij niet al te veel op. Hopelijk kan je het bestandje nog opsnorren, ben wel benieuwd naar de mening van Wijnbergen namelijk.
Overigens hier een voorbeeld van de consternatie die ontstaat van hetzelfde fenomeen in de publieke sector.
@Johan
Hmmm, ik kan verder ook geen directe link vinden.
Artikel is van 20 november 2007, sectie opinie. Zoeken op “sweder” moet je het wel mee kunnen vinden, denk ik.
Anders even wat high-lights om niet al te zeer inbreuk te maken op auteursrechten etc.
Van Wijnbergen geeft zowel Wouter Bos als enkele Nederlandse CEO’s een stevige veeg uit de pan.
Bos vanwege zijn pensioenpremie plannen:
“Wat hij wil is vintage-Bos, zoals we hem kennen sinds de laatste verkiezingen: administratief een nachtmerrie, ineffectief en gedreven door populistisch effectbejag. Alles om maar de dreiging van extreemlinks te bezweren.”
Deze stevige woorden weet hij overigens uitstekend te onderbouwen.
Daarna krijgen de topmannen ervan langs:
“Maar met de brandbrief van de topmensen van Akzo Nobel, Unilever, Philips en Shell zakte het niveau wel heel diep. Ze waren niet alleen tegen door jaloezie geïnspireerde herverdeling, zoals Tilmant, maar wilden geen enkele belastingverhoging, en natuurlijk wel betere overheidsdiensten.
Dat het één nodig is voor het ander is kennelijk net een stapje te ingewikkeld voor de heren. Speciaal genant is de handtekening van Akzo Nobel; van diens CEO Hans Wijers – als voormalig succesvol minister onder Paars I – had men wel een iets verantwoordelijker houding mogen verwachten.”
Hij besteedt vervolgens ruim aandacht aan de beloning via optiepakketten en doet o.a een concreet voorstel, dat na bovenstaand artikel wel bekend in de oren moet klinken:
“Men zou daarom plafonds moeten in voeren voor de winst die met dit soort pakketten te behalen is, zodat een code ook na uitoefenen van opties gevolgd kan worden. Nog veel belangrijker is het aanpakken van de overname bias die er in beloningsstructuren zit. Aandelen of opties oké, maar bevries uitoefenkoersen op het koersniveau van voordat het geruchtencircuit rond een overname op gang kwam. Sowieso zouden alle pakketten gebonden moeten zijn aan gemiddelden over langere termijn, om manipulatie van koersen op specifieke momenten minder aantrekkelijk te maken.”