[qvdd]
“Soms hoor ik van mensen dat ik maar lekker thuis moet gaan geloven, want ‘we hebben niet voor niks een scheiding tussen kerk en staat’. Maar dat is een heel andere discussie. Dat betekent dat de kerk niet op de stoel van de overheid mag gaan zitten. Het is een wijdverbreid misverstand dat om die reden geen plaats is voor religie in het publieke domein.”
Arie Slob stipt een belangrijk punt aan, dat vaak verloren gaat in de discussie over de invloed van religie in de politiek. Net zoals je de denkbeelden van Marx of Kynes in het politieke debat mag brengen, mag je die van je al dan niet denkbeeldige vriendje meenemen.
Reacties (2)
Te zeggen dat er geen ruimte voor religie in het publieke domein is, zeg bijvoorbeeld een hoofddoek, is in essentie hetzelfde als zeggen dat het publieke domein vrij van meningen dient te zijn.
De CU maakt hierover vaker verstandige opmerkingen.
In de politiek (lees volksvertegenwoordiging cq tweedekamer) mag je roepen wat je wil (zie Wilders of Ernst Hirsch-Balin) binnen de kaders van de wet. Je mag daar je geluid laten horen al wil je een tempel voor het vliegend spaggetimonster bouwen: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vliegend_Spaghettimonster
In het kabinet mag je niet zeggen wat je wil want dat vormt een eenheid met de Staat der Nederlanden. Je bent er immers voor alle Nederlanders? Een minister-president (Balkenende) die zegt dat ‘ie “niet zonder God kan” gaat dus mijns inziens zijn boekje te buiten. God is niet gekozen door de burgers dus die kan niet meedoen.