[qvdd] Ze krijgen ingewikkelde financiële constructies voorgelegd [maar d]e specialistische expertise om die te beoordelen, ontbreekt in het parlement. Ik heb wel eens voorgesteld om mensen in te vliegen die daarbij ondersteuning kunnen bieden, maar daar is het in de praktijk nooit van gekomen. Dat toont toch een gebrek aan zelfkennis bij het parlement.
Aldus Paul Tang in de Vrij Nederland van deze week (Papieren versie, geen link), over zijn oud collega’s. Op dit weblog is afgelopen week gediscussieerd over het voorstel om het aantal Kamerleden te verminderen van 150 naar 100. Maar wat maakt het uit hoeveel Kamerleden er zijn als deze zich niet eens in de materie willen verdiepen of zelfs maar willen laten voorlichten? Stap één op weg naar verbetering moet zijn het inzicht dat je niet alles kan weten en besef van je eigen tekortkomingen.
Reacties (1)
In principe heeft ieder Kamerlid een eigen medewerker (een persoonlijk) medewerker en de ‘beschikking’ over beleidsmedewerkers. Fracties moeten investeren in slimme beleidsmedewerkers, die hen kunnen ondersteunen bij het beoordelen van financiële materie. Helaas kiezen fracties soms voor medewerkers die zelf Kamerlid willen worden en niet noodzakelijk over de juiste kennis beschikken. Kamerleden verdienen zelf goed, maar betalen de ondersteuners niet zo goed. Dat is een keuze, want de Staat geeft daarvoor geld. Fracties geven het geld uit aan andere zaken. Mag. Is wel erg onverstandig.