Grapperhaus richt zich op partydrugs, niet op alcohol. Nu begrijp ik best dat je om te overleven op het ministerie van Justitie – de Bermudadriehoek van het Binnenhof – af en toe een flinke neut nodig hebt, maar inmiddels is toch wel volstrekt duidelijk dat alcohol en niet xtc de grote killer is onder de genotsmiddelen? Misschien moeten we Grapperhaus eens de geneugten van een pilletje laten ervaren. En niet alleen hem, nee: heel politiek Den Haag.
We gooien bij Kees van der Staaij wat MDMA in de karnemelk, zetten hem op een boot tijdens de Gay Pride en binnen een uur aanschouwen wij hoe Kees de Nashville-verklaring dansend aan stukken scheurt. We sturen Thierry Baudet met een kwartje in zijn donder naar het Kwaku Festival. Moet je eens opletten hoe vlug hij zich omdoopt tot Cherry Bouquet, terwijl hij ergens in een hoekje de rijkdom en vreugde van de homeopathische verdunning ervaart.
Johan Fretz neemt het in zijn column in Het Parool op voor de recreatief gebruiker. Ik ben het met hem eens dat regulering een veel betere oplossing is, dan het beperken van festivals en roepen dat die gebruikers medeverantwoordelijk zijn voor het in stand houden van drugscriminaliteit. Strikt genomen is dat laatste waar natuurlijk. Maar we weten verdorie inmiddels toch wel dat al die restrictieve maatregelen helemaal niet werken. The War on Drugs is a lost cause. Dus hup, reguleren, belasting heffen en de opbrengsten gebruiken voor de volksgezondheid en de internationale handel (die natuurlijk voorlopig wel blijft) aan te pakken.
Reacties (4)
“dat al die restrictieve maatregelen helemaal niet werken”
Daar zit ‘m nou juist de pijn: ze werken wel. Tenminste, voor de politieke partijen die baat hebben bij een imago als law-and-order partij, en de powers-that-be die baat hebben bij bange burgers die met angst voor drugscriminaliteit naar die rechtse partijen gedreven worden.
En dat ik hier de VVD bedoel, had u natuurlijk al begrepen. Onze illiberale vrienden begrijpen natuurlijk heel goed hoe vraag-en-aanbod werkt. De vraag is er, verbied het onvermijdelijke aanbod, waarna de onderwereld dat aanbod gaat verzorgen, met de bijbehorende criminaliteit. En angstige burgers stemmer eerder op rechtse partijen die fier beloven er iets aan te doen.
Voor onze christenvrienden is het natuurlijk een principe-kwestie: het enige toegestane genot is het genot dat gevonden wordt in de Here.
@1: Voor onze christenvrienden is het natuurlijk een principe-kwestie: het enige toegestane genot is het genot dat gevonden wordt in de Here.
Alcohol is ook niet bepaald een vreemde in religieuze kringen. Maar dat is geen probleem, want dat is geen drug.
De mensen die ‘het opnemen voor de recreatief gebruiker’, *zijn* over het algemeen ook recreatief gebruiker. Daarnaast zijn de consequenties van drug-gebruik, recreatief of niet, qua internationale handel, niet helemaal een ongemakje ofzo (de schrijver walst er fluks overheen), maar er vallen dooien. Veel dooien.
@3: hemd is nader dan de rok. je moet ze eens horen als ze eens belasting moeten betalen…
on-topic:
naast (grensoverschrijdende) criminaliteit is het (dumpen van) drugsafval een groot en groeiend probleem:
https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/2860709/Het-gevaar-van-dumpen-xtc-afval-in-woonwijken-Een-wonder-dat-er-geen-slachtoffers-zijn-gevallen
https://nos.nl/artikel/2254334-1000-liter-xtc-afval-lekt-op-fietsroute-scholieren-hoogerheide.html
https://www.ad.nl/binnenland/politie-zoekt-getuigen-van-massale-dumping-xtc-afval
Het vrijgeven van de consumptie en tussenhandel (dwz nog minder handhaven dan nu het geval is) lost dat probleem niet op. Natuurlijk kan je betogen dat de staat de xtc productie in handen moet nemen, maar in de cannabis lijkt dat het probleem van de georganiseerde misdaad niet te hebben verholpen.