The people have spoken. But what are they saying? There are two main ways to read the results, and both have major consequences for Europe. One—and this is entirely new—is that one of the three pillar countries of the European Union now effectively has a euroskeptical majority in parliament; both Five Star and the League have called for rewriting treaties with Europe to give Italy more sovereignty. (Although it’s a big question whether they would team up to form a government; the election results have produced a hung parliament.)
The second is that voters are punishing Italy’s governing elites—Renzi’s Democratic Party, but also Silvio Berlusconi’s Forza Italia party—for overseeing the country’s decline.
De resultaten zijn binnen van de parlementaire verkiezingen in Italië. Berlusconi’s ‘Forza Italia’ heeft niet het succes behaald dat haar leider hoopte. De extreem-rechtse Lega Nord en Beppe Gillo’s populistische centrumpartij ‘Movimento 5 Stelle’ zijn de grootste partijen geworden. Wat betekent dit en hoe nu verder?
Reacties (12)
Timmermans gaf het antwoord al (vandaag op de franse radio): wat betreft de EC nog harder doorgaan op de bestaande weg. Doet me denken aan dit aforisme: insanity Is Doing the Same Thing Over and Over Again and Expecting Different Results.
In veel Europese landen leggen verkiezingen een verdeelde samenleving bloot. Bijna nergens is nog een regering te vormen, die de steun heeft van een grote meerderheid van de kiezers. Langdurige, moeizame coalitieonderhandelingen zijn heel gewoon aan het worden. NL, Duitsland, Italië, Spanje enzovoorts.
“De extreem-rechtse Lega Nord en Beppe Gillo’s populistische centrumpartij ‘Movimento 5 Stelle’ zijn de grootste partijen geworden”
Dat is niet helemaal waar. de PD heeft (veel) meer stemmen gehaald dan de Lega (tegenwoordig zonder Nord). Het kan wel zijn dat door het semi-districtenstelsel (en het feit dat de “centrum”rechtse coalitie, overigens met name dankzij Berlusconi, in totaal meer stemmen binnenhaalde dan de centrumlinkse) de Lega uiteindelijk meer zetels krijgt dan de PD.
@2: “Langdurige, moeizame coalitieonderhandelingen zijn heel gewoon aan het worden”
In Nederland is dat zelden anders geweest. In bijvoorbeeld Duitsland en Spanje hebben ze door semi-districtenstelsels dat lang buiten de deur weten te houden, met als gevolg dat ze onderhandelen daar nauwelijks gewend waren. Inmiddels blijkt dat de voordelen van (semi)districtenstelsels niet gegarandeerd zijn (zie ook het VK, met nu op drie verkiezingen tijd al twee hung parliaments). Misschien dat ze daar toch maar eens moeten overwegen om hun minder democratische stelsels op de schop te nemen.
Italië is trouwens een notoire uitzondering, daar is politieke instabiliteit de norm. Zowel voor als na Mussolini zat daar de gemiddelde premier minder dan twee jaar voor die gewipt werd.
@3: “dankzij Berlusconi”
Bismarck. Even een klein puntje van orde: op Sargasso kan deze specifieke woordcombinatie tot cognitieve dissonantie leiden. Liever niet meer doen (dank je wel).
“The people have spoken. But what are they saying?” Dat ze klaar zijn met traditioneel links, met name om hun falende immigratie- en economie beleid. Ze lopen massaal over lopen naar de populisten, en rechts profiteert mee omdat de linkse meerderheid hierdoor gebroken wordt. Deze trend is zichtbaar in heel Europa, en dus niet heel verassend:
https://www.theguardian.com/commentisfree/2018/mar/05/the-guardian-view-on-italian-elections-a-lesson-for-progressives
@6: kwoot : “Populists are able to promise the earth while not dealing with the problems on it. Mainstream parties do not have this luxury. They must have credible ideas […]”
De Guardian die het heeft over “credible ideas”. Oh, de zoete ironie.
Basta.
@8:
Dat is toch het krantje dat maar blijft beweren dat de Catalaanse kwestie (extreem) rechts en bovenal anti-Europees is? Kortom, een krant die aan de Brusselse leiband loopt?
Er zal vast nepnieuws door Rusland verspreid worden, maar de gemelde verhalen voor waar aannemen van een krant als deze of van die D66 tuthola, dat is op zijn best hilarisch te noemen maar geloofwaardig allerminst.
@5: Mede dankzij Berlusconi is de EPP (waar ook het CDA in deelneemt) de grootste EP-fractie.
Dankzij Berlusconi werd de term Bunga-Bunga ook bekend tot ver buiten Italië.
Dankzij Berlusconi zijn honderden Italiaanse advocaten verzekerd van hun inkomen.
Hier en daar tref ik wel wat bijziendheid aan.
De vorige coalitie in Nederland vormde zich na enkele weken (veel te vlug.) Dat vond ik er van.
Die coalitie zat de hele rit uit.
Inderdaad: Italië was nooit een voorbeeld van stabiliteit of gemakkelijke verhoudingen. Berlusconi en Grillo zijn operette figuren, zeker.
Ik zou zeggen: het is een luxe om op piassen te kunnen stemmen. Democratie is morsig werk dat geduld vraagt en veiligheid. Misschien moet de Koude Oorlog nog wat aanwakkeren, dat schept een behoefte aan veiligheid en een ideologische orde, die kennelijk nodig is. Ik verlang niet terug naar de verstarring van de jaren vijftig en zestig uit de vorige eeuw. Maar als het niet anders kan…
@11: “Ik verlang niet terug naar de verstarring van de jaren vijftig en zestig uit de vorige eeuw. Maar als het niet anders kan…”
Oh? En hoe? Internet uitzetten/afsluiten en de nieuwsvoorziening gereguleerd via de kartelpers? Poetin als bordkartonnen vijand?