Bij een werkbezoek ontdekt een wethouder dat een kind op een school niet mee mocht doen aan het Sinterklaasfeest omdat de ouders de vrijwillige bijdrage niet hebben betaald. Dit valt niet onder de verantwoordelijkheid van de gemeente. De wethouder legt zich hier niet bij neer. Hij trekt aan de bel bij het schoolbestuur. Het schoolbestuur belooft dat dit niet meer zal gebeuren. De politieke verantwoordelijkheid van de wethouder houdt niet op bij zijn wettelijke bevoegdheden.
Gewoon omdat het kan nog een citaat uit Politiek van Waarde (pdf). U mag raden: is bovenstaande case een voorbeeld van:
- Regentesk gedrag waar bestuurders zich verre van zouden moeten houden
- Burgerbetrokken daadkracht die bestuurders vaker zouden moeten tonen
Reacties (9)
En daarnaast is die school het predikaat school niet waard.
Ik ga voor optie 2. Ik denk zelfs dat als deze wethouder niet aan de bel had getrokken, de school het betreffende kind had laten barsten. Vrijwillige bijdrage? Yeah right.
optie 2, naast bevoegdheden heeft een wethouder de morele taak om voor de welzijn van al zijn burgers te zorgen.
Optie 2. En maak of die bijdrage verplicht, of schaf ‘m af. En als ie verplicht wordt, zou de gemeente gezinnen die er geen geld voor hebben, moeten ondersteunen met die bijdrage, net zoals sommige gemeentelijk lasten al kwijtgescholden worden voor minima.
Het schoolbestuur in kwestie zou een dag lang met pek en veren door de straten moeten paraderen.
Vrijwillige bijdrage van scholen…inderdaad een apart fenomeen. Bij ons kwam de oudste ook al weer met de jaarlijkse brief. Het viel me op dat qua toon en inhoud het helemaal niet vrijwillig is. Nergens valt het woord vrijwillig überhaupt, en qua toon was het “gewoon ff lappen, snel graag”.
Toen ben ik toch maar es gaan googlen hoe het zit en in de schoolgids gaan loeren. Bij onze school is het +/- als volgt geregeld: je betaald “vrijwillig” aan de oudervereniging , niet aan de school. De vereniging bepaalt dan samen met de school de hoogte en het doel van de bijdrage. Zo zou je zeggen is het nog steeds vrijwillig. Het addertje is echter, op moment van inschrijven van je kind op school, schrijf je jezelf als ouder ook in bij de ouder vereniging, als je dit niet wil kan dat wel maar dan had je de kleine lettertjes moeten lezen (soort van algemene voorwaarden zoals op internet, iedereen klinkt meestal gewoon “Agree”). Dan ben je lid van de vereniging en daarmee ben je dus akkoord met de vrijwillige ouderbijdrage, en is het ieder jaar niet meer vrijwillig, je bent tenslotte akkoord gegaan met de jaarlijkse vrijwillige bijdrage.
Slim van de school? Zekers, zelfs ik quasi-intelligent, hoogopgeleid, ben dr zo in getuind. Maar wederom een gevalletje dat ik denk; waarom wordt je tegenwoordig altijd en overal genaaid als het over centen gaat? Wijze les: lees altijd en overal ALLE ALGEMENE VOORWAARDEN.
@5: Je kan je lidmaatschap bij de oudervereniging toch gewoon opzeggen?
Allemaal makkelijk geroepen, maar het punt is dat dit soort activiteiten (en ook schoolreisjes e.d.) geld kosten en de school die niet vergoed krijgt van de overheid. Als mensen wordt toegestaan niet te betalen, betaalt op een gegeven moment een substantieel deel van de ouders niet meer. En dan kunnen de activiteiten niet meer bekostigd worden.
De school zit dus in een dilemma: kinderen uitsluiten of helemaal geen speciale activiteiten meer.
@7: Uitsluiten lijkt mij geen optie. Of je creeert uit de betaalde bijdragen een potje voor de andere kinderen of je doet inderdaad als die solidariteit niet bestaat geen speciale activiteiten meer.
@7, de school zou er over in overleg kunnen met ouders: als er een paar ouders het bedrag niet kunnen (of desnoods willen) betalen maar veruit de meeste ouders vinden het belangrijk dat dat soort activiteiten gebeuren, dan draag je ook de kosten van die leerlingen.
En als de meeste ouders het te duur vinden of niet voor anderen willen betalen dan houden die activiteiten op. Maar dat lijkt me iets dat school en ouders bij uitstek samen moeten beslissen (al vind ik het dus ook prima als iemand met gezag zegt: “joh, deze oplossing is nogal lullig voor het kind, kijk daar nog eens naar.”)