Quote du Jour | Snuff, de hond

“[The court needs to consider] the right of people who like cockfighting, who like dogfighting and who like bullfighting to present their side of the debate.”

Antonin Scalia, één van de negen rechters van het Amerikaanse Supreme Court, lijkt de kant te kiezen van de 69-jarige Robert Stevens uit Virginia tijdens de openbare hoorzitting gisteren. De man (“a dog lover”), was in 2005 tot meer dan drie jaar gevangenisstraf veroordeeld voor het verkopen van video’s met vechtende pitbulls.

De veroordeling was gebaseerd op een wet die onder Clinton is ingevoerd, met name gericht op het tegengaan van zogenoemde ‘crush video’s’. Voor wie nog een originele edoch (in de VS) verboden fetish zoekt: “In a crush video, a woman inflicts torture and a slow death on animals by crushing them with her feet. The animals include mice, guinea pigs, rats, squirrels, chickens, hamsters, cats, dogs, and monkeys, who are taped or tied to the floor so they cannot escape. The women in these videos talk to the animals in a kind of dominatrix patter while the animals cry and squeal in great pain. The women taunt the animals and order them to beg for mercy. The videos capture the entire grisly process of the animal’s being crushed to death, and they often show the woman continuing to crush the animal after it has died, until all that is left is a bloody mass of fur.”

Dit hele fenomeen is aan mij voorbijgegaan, maar na het lezen van deze omschrijving snap ik heel goed de verontwaardiging die in 1999 geleefd moet hebben en het daadkrachtig optreden van de wetgever, die ongetwijfeld eensgezind over elkaar heen is gebuiteld in afgrijzen en de nacht na het invoeren van de wet na het praktizeren van de eigen, fatsoenlijke fetish zelfvoldaan in slaap is gevallen. Niet langer was slechts het martelen van de dieren strafbaar, maar ook het verkopen van beeldmateriaal daarvan.

Maar omdat men in Amerika een fraaie juridische geschiedenis heeft van het toetsen van beperkingen op de uitingsvrijheid, ligt nu bij de hoogste Amerikaanse rechter voor of de wet niet te breed geformuleerd is. Want alhoewel er een uitzondering is opgenomen voor materiaal dat “serious religious, political, scientific, journalistic, historical or artistic value”, lijkt het er op dat een meerderheid van het Supreme Court zal concluderen dat de wet het ‘First Amendment’ schendt. In de woorden van Huffington Post: “Do we really want politicians or judges and juries making subjective decisions about what speech has value?”

Nederland kent geen cultuur waarin rechters aan grondwettelijke vrijheden kunnen toetsen (art.120 Grondwet). Als onze wetgever met een kanon op een mug schiet, dan heeft hij dus minder te vrezen van individuele burgers die zich in bepaalde fundamentele rechten aangetast voelen (alhoewel er wel enkele verdragsbepalingen zijn die deze rol kunnen vervullen). Om dit recht te zetten ijvert Femke Halsema al jaren voor opheffing van het toetsingsverbod. En zowaar boekte zij eind vorig jaar een succesje toen de Eerste Kamer met 37 tegen 36 haar initiatiefwet aannam: Voorstel van wet van het lid Halsema, houdende verklaring dat er grond bestaat een voorstel in overweging te nemen tot verandering in de Grondwet, strekkende tot invoering van de bevoegdheid tot toetsing van wetten aan een aantal bepalingen van de Grondwet door de rechter (28331).

Volgens NRC verleidde de overwinning Halsema tot “een weinig parlementair dansje: Heupwiegend, armen kronkelend in de lucht; duidelijk zichtbaar voor collega’s en camera”. Omdat het een grondwetswijziging betreft, is de volgende stap dat een nieuwe Tweede en Eerste Kamer het wetsvoorstel straks met tweederde meerderheid moet aannemen. Ben benieuwd welk dansje Halsema tegen die tijd in petto heeft.