Ook zei Olmert te hopen dat hij Israël ‘definitieve grenzen’ kan geven, bij voorkeur door middel van onderhandelingen met de Palestijnen. “In de komende periode streven we ernaar om de uiteindelijke grenzen van de staat Israël te bepalen. Een Joodse staat met een Joodse meerderheid, een democratisch land.” (NOS)
Schenkt de winnaar van de Israëlische verkiezingen hier Klare Wijn? Of moeten we deze uitspraak in de context van het Midden-Oosten toch héél anders zien? Het geboortecijfer van de Israëlische Arabieren is een stuk hoger dan dat van de joodse inwoners van Israël (Netwerk). Een brugklasser kan voorspellen dat deze demografische ontwikkeling en het vasthouden aan een specifieke etnisch-religieuze identiteit op den duur een conflict geeft met de democratische grondbeginselen.
Bonuslink achteraf: Israeli Election Day Coverage – Liveblogging
Reacties (9)
Een Joodse staat met een Joodse meerderheid, een democratisch land.
Verrek. Voeg christelijk en humanistisch toe en je hebt Wilders…
Deze discussie is natuurlijk oude wijn in nieuwe zakken. Maar soms heb je zo’n moment dat je weer denkt: “wacht even…”
Doet me een beetje denken aan Libanon… Daar hadden ze de grenzen ook zo van getekend dat het een christelijke meerderheid had. Alleen de Moslims kregen meer kinderen en 25 jaar later had je alsnog de poppen aan het dansen.
Datzelfde hangt Israel ook boven het hoofd als ze perse een Joodse staat willen worden. Dat gaat natuurlijk mis als over een tijdje de meerderheid van de mensen toch anders religieus blijkt te zijn. Ze zouden beter de weg van de seculiere staat in kunnen slaan, heb je dat soort problemen niet.
Hieruit blijkt in mijn opvatting dat Olmert de beginselen van de apartheid is toegedaan. Olmert zou daarin overigens best een flink aantal medestanders kunnen hebben: de rechts-religieuze partijen aldaar hebben van deze opvattingen nooit een geheim gemaakt.
Het licht racistisch geleuter over demografie gaat niet alleen over wie er in de meerderheid is.
Demografische trends veranderen, en bovenal als de etnische scheidingen in Israel verminderen dan zullen ook de demografische trends naar elkaar toegroeien.
Het is de uitsluiting van Arabisch etnische partijen van regeringsinvloed dat al veel eerder een probleem gaat vormen voor de democratiche houdbaarheid van Israel.
De uitgesloten groep heeft nu 10 zetels (van de 120). Dit met een lage opkomst en met een redelijk aantal Palestijnen die op “Joodse” partijen stemmen. Als die uitgesloten groep stijgt tot bv. 20 tot 30 zetels gaat er al een probleem onstaan. Er is dan weinig ruimte meer voor oppositie, en elke regering zal dan moet steunen op een brede coalitie.
De vraag is welke oplossingen in Israel bedacht worden.
Als je de mening onderschrijft dat de verschillen in groei veroorzaakt wordt door de verschillen in sociale, religieuze en politieke omstandigheden, dan zou de conclusie moeten zijn dat Israel het minste problemen kan verwachten bij een volledige gelijkheid van alle etnische groepen.
Maar de andere trend in Israel is die, die simpelweg minder Palestijnen in Israel wil.
Prachtige quote van iemand van de nieuwe Kadima partij:
En met dit soort rare redenaties wordt dan bepaald welke gebieden door Israel worden “opgegeven”.
Mijn conclusie uit de gebeurtenissen aldaar is dat de demografische problemen gebruikt worden om te verhullen dat Israel simpelweg niet op een redelijke manier in staat is om het bestuur te voeren over Palestijnse gemeenschappen. In en buiten Israel.
Dus Olmerts politiek ziet er uit als een van “disengagement” voor zover politiek opportuun, “Klare Wijn” voor de rest, en een heel klein beetje meer gelijkheid binnen Israel zelf.
@Bismarck was het probleem in Libanon niet juist dat de grenzen zo werden getekend (bij het maken van groot-libanon) dat er juist meer Moslims bij kwamen? (Volgens mij was dit zelfs een truc van de Fransen om de Christenen afhankelijk te maken van Franse invloed om aan de macht te blijven, maar daar kan ik me in vergissen).
Following the creation of Greater Lebanon in 1920, the relations between Muslims and Christians in Lebanon deteriorated rapidly; Muslims attacked Christian villages in Lebanon. The creation of Greater Lebanon set a time bomb by forcing Muslims, whose allegiance was to Syria and to the Arab nation, to be citizens of the new state.
Eyal Zisser explained that the Christian population in Lebanon dropped from 85 per cent to 54 per cent once the new areas were added to the new region of Lebanon’s Mountain. The creation of Greater Lebanon would contribute to their fall 70 years later, with the addition of those Muslim populated areas.
http://phoenicia.org/christiansmea.html
Als ik me niet vergis was de opzet van de Fransen om een zo groot mogelijke christelijke staat te stichten in het midden-oosten, uiteraard met franse invloed in gedachten. De bedoeling daarbij was wel dat het land een christelijke meerderheid behield en dus christelijk en niet moslim werd.
Het was onderdeel van de franse plannen om Syrie af te sluiten van de Middelandse zee en zo juist dat land afhankelijk te houden. Om dezelfde reden werd Alexandrette aan Turkije gegeven en probeerden de fransen de staat Latakia op te richten.
Er waren nogal religiegebonden politieke regels in Libanon (ik geloof dat bepaalde regeringsposten gereserveerd waren voor bepaalde religies), die vastgelegd waren in de grondwet. Toen wat later de moslims de meerderheid kregen, vonden die het helemaal niet koel om door een christelijke minderheid geregeerd te worden.
Aha, ok, bedankt voor de info!
Gerrit: Jij hebt natuurlijk ook gelijk met jouw verhaal: De fransen hebben het probleem gecreerd door de begrenzing van Libanon en het verdeel en heers verhaaltje kwam er ook bij kijken (beproefde koloniale tactiek).
Ik heb het trouwens nog eens nagekeken. Niet alleen bepaalde regeringsposten waren vastgelegd (president Maroniet, premier soenniet etc), maar zelfs de zetelverdeling in de kamer was religieus bepaald. Dat laatste is overigens nog zo! Uiteraard lag die toen in het voordeel van de christenen, maar inmiddels is hij meer aangepast aan de huidige demografische stand van zaken.