“But his argument is that partnerships with dictatorships are unsustainable – that people cannot permanently be repressed, that they will push for freedom the moment they sense weakness in their tyrannical leaderships. ”
(David Horovitz over Natan Sharansky in The Jerusalem Post)
Columnist Tom Friedman van The New York Times loopt er al dagen op te hameren dat het roer om moet in Israël. Zo werden ze er in het Witte Huis doodziek van, suggereert Friedman (die altijd goede contacten heeft), om drie weken lang platgebeld te worden door de Israëlische regering met de mededeling dat Israël de enige stabiele en democratische regering in de regio heeft en dat dit de reden moest zijn om een dictator te steunen die wanhopig probeerde een volk te onderdrukken dat, eh, democratie wil. Totdat Barack Obama niet meer naar zijn adviseurs luisterde maar zijn eigen gevoel begon te volgen.
Het argument van Sharansky, die uit Sovjet-ervaring spreekt, is eenvoudig dat je geen enkel volk altijd maar kunt blijven onderdrukken. Als je dan de dictator steunt die zo’n volk er onder houdt, hoe ‘stabiel’ ook, krijg je vroeg of laat problemen. Sharansky wijst er op dat het Westen geluk heeft dat de Arabische revolutie is uitgebroken in een land dat nog steeds bevriend is met het Westen. ‘If the free world helps the people on the streets, and turns into the allies of these people instead of being the allies of the dictators, then there is a unique chance to build a new pact between the free world and the Arab world.’
Reacties (6)
Goed, en alsof we daar met de flip van een munt in het verleden sowieso moeilijk over deden (VS>>Taliban>>Sadam enz.), oké stel: al die dictators foetsie (Iran en yemen ging men vandaag ook weer de straat op)…wat nu? Eerst economische samenwerkingsverband optuigen een soort AGKS (Arabische gemeenschap Kolen & Staal). Ja, je moet toch wát.
Ik zou als ondernemer zijnde met jeukende handen zitten gezien de ongekende mogelijkheden in die hele regio. Eindeloze groene oases met olijven, mandarijnen, mango’s. Industrie op zonne-energie en voor ontziltingsinstallaties voor zeewater. Duizend jaar werk voor Palestijnen….
Maar ja.
@ Yevgeny Podorkin
Zo simpel is dat, dat wil zeggen..
Zo simpel lijkt dat.
Conclusie: Aan het instandhouden van rijk en arm, dictators, conflicten, “veiligheids”-industrie en af en toe een lekkere oorlog valt veel meer te verdienen.
Voor sommigen tenminste.
En die zijn aan de macht in de VS.
Het lijkt me uiterst onzeker wat er nu gaat gebeuren in Egypte. Mubarak verdween, dat is waar maar wat nu? Democratie? Is daar sprake van? Een andere despoot zal tenslotte de macht weten te grijpen, dit volk weten uit te buiten. Zolang er in Egypte en soortgelijke landen nog voornamelijk wordt gehamerd op de vernietiging van Israel is er niets van vooruitgang te verwachten. Eerst wanneer die volken hun eigen belangen gaan stellen boven het ideaal van Israels verwoesting is er een begin gemaakt aan verbetering van hun lot. En voorlopig zien we dit proces nog niet. Het blijft “Israel” wat de klok slaat en altijd in negatieve zin.
Beetje zwartgallig, Wiesje. De gemiddelde Egyptenaar heeft wel wat anders aan zijn of haar hoofd dan het platstampen van een buurlandje. Eten, een baan, een huis, veiligheid – dat soort zaken. Ik heb nog niemand daar ‘voornamelijk horen hameren op de vernietiging van Israel’.
Ik snap niet dat iedereen de volgende simpele oplossingen over het hoofd ziet;
-wapens verkopen aan voor- en tegenstanders
mubarak.
-Land verder destabiliseren
-gewapende vredesmacht sturen
-geld lenen voor wederopbouw egypte
-klaar!!!
Jaap de Hoop Scheffer vertelde bij Buitenhof dat Israel nu de kans moet nemen en voor vrede gaan met de Palestijnen. Ook vanwege de toestand in Egypte.