“Sometime in the next few days or weeks, a government of national unity will finally be formed in Iraq. This rare piece of good news will briefly rekindle some of the optimism about the political future of a unified Iraq that followed last December’s election. But the reality on the ground is that Iraq is breaking up. The Kurdish north is largely independent and Basra, capital of the Shia south, is increasingly falling out of Baghdad’s orbit. Moreover, there is anecdotal evidence of significant population movement—with Shias leaving Sunni areas, Sunnis leaving Shia areas, and Kurds (and many professionals of all identities) moving north to the relative sanctuary of Kurdistan.
The partitioning, or rather radical decentralisation, of Iraq is under way. This should not necessarily be seen as a problem. Historical Iraq was a place of three semi-independent parts—Kurdish north, Sunni centre and Shia south—within the loose framework of the Ottoman empire. It is the centralised Iraq—starting with Britain’s creation of the modern state in 1921-23 and reaching its nadir in nearly three decades of Saddam Hussein’s dictatorship—that has failed and should be allowed to die.”
Gareth Stansfield waarschuwt in Prospect Magazine voor het streven om krampachtig van Irak een centrale staat te maken. Het is nog (net) niet te laat om van de gemaakte fouten te leren. “Perhaps a primary error made by both the US government and many western academics in the run-up to the war was the implicit belief that most people in the world are post-ethnic individualists, like Americans believe themselves to be. The continuing hold of ethnic and sectarian allegiances was underestimated.”
De invloed die de Verenigde Staten en Engeland nog hebben, zouden zij volgens Stansfield het best kunnen aanwenden om een losser statenverbond te creëren. Als wordt doorgegaan op de centraliserende route, dan zullen de door het machtsvacuüm na Saddam ontstane onderlinge spanningen leiden tot een onderhuidse burgeroorlog, waarvan de verschrikkingen nog decennia lang het Westerse blazoen kunnen besmetten.
Reacties (20)
Ik meen te weten dat Belgische grondwetspecialisten naar Irak gegaan zijn, om te helpen dat federale model op te stellen.
Als Belg voel je wel een dubbel gevoel bij deze etnisch/religieuze volksverhuizing. Als je niet kan samenleven onder één dak, wat weerhoudt je er dan van de woning van de buurman in puin te schieten?
Ook denk ik, dat bij zulk een boedelscheiding, de plaatselijke relioten het maar beter samen bespreken, op goddelijk niveau zeg maar, ipv opgelegd door theedrinkers met bolhoed en budweisers in 10 gallons.
http://www.lepel.nl
Wanneer waren die verkiezingen ook alweer? December 2005, volgens Wikipedia. Hoe moet dat zijn voor die Iraqi’s die onder zware bedreiging toch voor het eerst zijn gaan stemmen, dat er bijna een half jaar later pas tekenen van een regering zijn. Wordt het vertrouwen in de democratie flink mee bestendigd, natuurlijk.
@2: spamhoer! (of was dat een door mij onbegrepen kritiek?)
Overigens ontstaan er volgens mij wel vaker oorlogen omdat het Westen grenzen en landen maakt zonder rekening te houden met historische verbanden en bevolkingssamenstelling.
Crachat: Probleem is dat hier niet alleen om religieuze scheiding gaat, maar gedeeltelijk ook om etnishe grenzen.
Helaas is het een feit dat we tegenwoordig in een periode van nationalisme leven (sinds een eeuw of 2). Was het voor de franse revolutie gewoon dat volkeren van verschillende cultuur/religie binnen een land samenleefden, of een volk verspreid over meer grenzen, daarna (met name sinds de romantiek) kwam steeds meer het streven op om een volk binnen de grenzen van een land te krijgen en/of alle andere volkeren binnen de grenzen te conformeren aan de heersende cultuur/religie, danwel uit te roeien/verdrijven.
In Europa is dit inmiddels na de nodige oorlogen grotendeels geslaagd (in west-europa zijn de restlandjes Zwitserland en Belgie de belangrijkste uitzonderingen), maar buiten Europa hebben de Europeanen in diezelfde periode grenzen lopen tekenen die totaal geen rekening hielden met dezelfde principes. Vandaar dat je eigenlijk nog hetzelfde zou mogen verwachten in Afrika en het midden-oosten (waar de europeanen vooral bezig zijn geweest met de meetlat).
Vaag genoeg heeft de oprichting van de VN er mede voor gezorgd dat grenzen tegenwoordig meer “vast” liggen, zodat het hele proces eigenlijk weer wordt tegengehouden. De enige uitzonderingen zover zijn eigenlijk Eritrea en Palestina (waar het proces in ieder geval is begonnen, maar nog verre van de stabiele eindfase). Met andere woorden: Afrika en het Midden-Oosten worden instabiel gehouden.
Dan terug naar Irak: Ook daar zie je het dus gebeuren, de Sunni’s probeerden de rest aan hunzelf te conformeren (erg moeilijk omdat de rest een grote meerderheid was). Nu dat proces stop is gezet, gaan de drie groepen dus proberen om hun eigen gebied uit te kiezen, grenzen te leggen en ook nationale staten te worden (zoals voorbeeld Europa).
Dit zal inderdaad leiden tot grotere stabiliteit (op den duur) voor dit gebied. Probleem is alleen dat de drie groepen in Irak behoren tot grotere gebieden die over het midden-oosten zijn verspreid (sunni’s arabieren, de shi-ieten voelen zich ws. min of meer vewant met Iraniers en koerden leven ook in gebieden in Iran, Turkye en Syrie), waar zij als voorbeeld kunnen dienen en dus in de genoemde gebieden tot nationale bewegingen kunnen leiden.
Dat er zo lang niet voor Iraakse koerden werd opgekomen is gebeurd puur uit angst voor koerdisch nationale bewegingen in Turkye (dat vaak met Saddam heeft samengewerkt, ook na ’91 om de koerden de kop in te drukken). Ik vermoed dat dit een belangrijker reden is om Irak bijeen te houden (Turkye is een belangrijke patner voor de VS) dan enig democratisch of vredesproces: Koerdistan mag niet onafhankelijk worden van Turkye.
Machtig stuk Bismarck, kan me volkomen bij je betoog aansluiten. Als toevoeging had ik nog het waarlijk schandalige misbruik van hun situatie (“neem uw wapens op, u krijgt een Koerdistan”) door vader Bush gebruikt.
Het recht van zelfbeschikking is voor de Amerikanen geen issue. Strategisch belang en olie, die geven de doorslag. Een Amerika vriendelijke regering die dat gebied beheerst, wil Bush, lekker belangrijk wat de lokalo’s willen. Het gaat immers om de Amerikaanse veiligheid. Toch?
arieT: Das wel makkelijk US-bashen daar. Feit is dat ook Europa niet staat te springen om een koerdische staat, want ook al mag Turkye niet de EU in, te vriend moet het wel worden gehouden! Europa ziet dan ook alleen maar een oplossing in een Turkye MET Koerden die dan wat minder aangepast worden dan wat de Europeanen zelf hebben gedaan in hun eigen landen. Op de lange duur dus niet erg realistich als we op het huidige peil van nationalitisch denken en doen blijven. Vergeet niet dat Turkye in 1922 heeft besloten om zo Europees mogelijk te worden, daar horen nationalistische staten bij.
@Bismarck: tsja, ik mis DP af en toe ;-)
Maar even serieus, voor mij persoonlijk is zelfbeschikking een groot en belangrijk recht. En laten we wel wezen, wat er in Irak nu gebeurt wordt voornamelijk bepaalt of op zijn minst aangemoedigd door de VS. Dat Europa daar ook niet een zuivere rol in speelt, maakt de rol van de VS niet minder onzuiver.
ArieT: Het is natuurlijk maar de vraag in hoeverre de VS dat kan blijven bepalen. Zoals je ziet zijn de bevolkingsgroepen zelf al bezig met decentralisatie en stratificatie. Ik denk dat de VS daar weinig aan kan tegenhouden, behalve de laatste zet (volledige onafhankelijkheid). Verder denk ik dat je de invloed van de lokale machten (met name Iran en Turkye) wel onderschat.
@Bismarck #5:
Het betere reaguurwerk!
Op één iets na -hey, muggenneuken en mierenziften mag soms moeten- waar om schrijf je niet gewoon TurkIJe, Bismarck? :-)
Türkiye dan, snel erbij voor het te laat is. Oh man, zo’n mooi land en mensen.
Türkiye Cumhuriyeti, nog beter..en morgen een lekkere couscous, schapenkop heb ik al gekregen van een koerd in ruil voor halve fles grappo..oei.
Daarom ben ik ook reaguurder Crachat/Larie! Dan zijn typefouten minder erg. De redactie mag natuurlijk bij elk foutje hangen! Maar om eerlijk te zijn, mijn PC maakt het mij te moeilijk met het zetten van umlauten/trema’s, daarom laat ik ze weg.
Wat U zegt @ Bismarck, teveel poespas met al die tekens. In het Arabsich schrift wordt veel wegegelaten en het werkt prima. Zal ik U voortaan met “Otto” aanspreken of wellicht “drie”..(oorlogen, rijk, kinderen, keizers etc)
Otto begrijp ik nog wel dat je het tegen mij hebt, drie kan natuurlijk een afkorting voor adrie zijn he?
Kom aan Geachte. de heer Bismarck is de man van Drie. Drie oorlogen,grondleggervan het derde rijk, drie kinderen en een verbond van drie keizers. Dat was het niet meer of minder, slechts scherstend bedoeld..glimlacht U wel eens gewaardeerde ?
:-)
Turkije
[grratisch copy/paste voor Bismarck.]
Larie: Derde rijk is op zijn minst speculatief! Maar we dwalen af…. Zullen we Het koerdisch gedeelte van Irak maar gewoon aan Turkije geven?
Nu al verhuizingen op grotere schaal, dat is goed nieuws = minder zuiveringen.
De vraag na het afkopen van de soenni’s is over twee jaar: hoe groot is de Soenni-staat en heet die staat Irak.