ANALYSE - Verwarring deze week of er nu wel of niet te veel bijstand wordt ontvangen door sommige gezinnen. Volgens Das Kapital ontvangt een gezin van vier (twee ouders & twee volwassen kinderen) meer bijstand dan Jan Modaal verdient. Volgens ons lag dat een stuk genuanceerder, maar Das Kapital bleef bij het eigen gelijk. De grote vraag is eigenlijk nog steeds niet beantwoord: Hoe makkelijk is het om te profiteren van de bijstand?
Via de reacties, mail & Twitter kwam de discussie behoorlijk op gang. Hier komt het beeld uit naar voren dat het een complex onderwerp is waar niet direct een helder antwoord op is. Het wordt echter een stuk helderder als je alles even laat bezinken en op een rijtje zet.
Ten eerste is het wel handig om te weten hoe groot dat probleem potentieel zou kunnen zijn. De memorie van toelichting die het ministerie mee heeft gestuurd met het nieuwe wetsvoorstel bied op pagina 9 enig inzicht. De groep ouder(s) met meerderjarige inwonende kind(eren) is ongeveer 4000 huishoudens groot, iets meer dan 1% van de bijstandsgerechtigden. Zijn dat allemaal gezinnen met twee volwassenen en twee volwassen kinderen in de bijstand? Nee. Hieronder vallen namelijk ook de eenoudergezinnen met volwassen kinderen in de bijstand. Aangezien het overgrote deel van de bijstandsgerechtigden alleenstaand (ca 60%) of alleenstaand ouder (ca 25%) is, zal een groot deel van deze 4000 huishoudens ook bestaan uit alleenstaande ouders.
Makkelijk?
In principe is het mogelijk dat een dergelijk gezin flink wat bijstand ontvangt. De vraag is of dat wel zo makkelijk gaat. In de huidige wet zijn namelijk al mogelijkheden opgenomen waarmee de overheid dit soort situaties kan voorkomen.
- Volgens de artikelen 26 en 27 van de huidige Wet Werk en Bijstand kunnen gemeenten de normbedragen voor de bijstand nu al verlagen. Aangezien daar geen minima of maxima aan verbonden zijn, lijkt het er dus op dat gemeenten in dezen de vrije hand hebben. In Amsterdam bedraagt de korting in ieder geval 10% als meerdere bijstandontvangers op hetzelfde adres wonen en sommige gevallen kan dit oplopen tot 20%. Dit wordt ook door Divosa, de vereniging van directeuren van sociale diensten, bevestigd tegenover NRC.next.
- Jongeren tot 27 jaar krijgen de eerste vier weken geen uitkering. Hebben ze dan nog geen baan gevonden, dan kunnen ze min of meer gedwongen worden om een opleiding te gaan volgen. Sowieso hebben thuiswonende meerderjarige kinderen geen zelfstandig recht op bijstand.
- Gezinnen waarvan iedereen een beroep doet op de bijstand worden uitgesloten van toeslagen op basis van de toeslagenverordening en tellen bij het vaststellen van het recht op en de hoogte van de bijstand de inkomsten van alle gezinsleden mee.
In hoeveel gezinnen van vier (of meer) krijgt iedereen een bijstandsuitkering volgens de uitgangsnormen in de wet? Gezien de bovenstaande mogelijkheden van gemeenten om de uitkering te beperken zal het op z’n hoogst om enkele honderden gaan. Het is in die gevallen waarschijnlijk eerder een gevolg van slechte uitvoering van de regels, dan dat er niks aan gedaan kan worden.
Ja, maar …
Op onze opmerking over de aanrechtsubsidie, gratis reizen met de OV-kaart en goedkope verzekeringen voor studenten, kwam Das Kapital met de tegenwerping dat bijstandsontvangers bijzondere bijstand kunnen krijgen, vrijgesteld kunnen worden van gemeentelijke belastingen en een stadspas kunnen krijgen. In theorie klopt dat, maar om bijzondere bijstand te krijgen moet je aan allerlei voorwaarden voldoen, zoals aantonen dat je het geld echt niet op een andere manier kunt krijgen, en kun je slechts voor bepaalde kosten een extraatje aanvragen. Ook een langdurigheidstoeslag krijg je niet van de ene op de andere dag.
Penny wise, pound foolish
Onze eerdere conclusie dat werken loont, wordt ook door NRC.next bevestigd. Hierbij maakt NRC.next de juiste vergelijking, terwijl Das Kapital appels met peren vergelijkt. Twee ouders met twee volwassen kinderen in de bijstand gaan er minimaal 1000 euro per maand op vooruit als ze allemaal het minimumloon zouden ontvangen.
Een bijstandsuitkering is absoluut geen vetpot. Het is dus niet onlogisch dat bijstandsontvangers proberen de kosten zo laag mogelijk te houden. Het nog verder aandraaien van de duimschroeven kan wel eens een averechts effect hebben. Voor volwassen kinderen in de bijstand wordt het aantrekkelijker om een studio of klein appartement te huren. Je krijgt een (hogere) uitkering en hebt recht op verschillende toeslagen. Gevolg: in plaats van dat de overheid minder aan uitkeringen kwijt is, moet er nu meer uitbetaald worden.
Uitgaande van de Nibud-berekeningen (pdf, p. 10) voor een paar met een meerderjarig kind, levert het uit huis gaan van het kind ongeveer 500 euro extra uitkering op. In ieder geval genoeg om de vaste lasten te dekken (met min of meer gelijk blijvende variabele kosten). Voor de overheid wordt het kostenplaatje nog hoger omdat het zelfstandig wonend kind nu ook recht heeft op huurtoeslag. Waar het onder de huidige wetgeving dus aantrekkelijk is om thuis te blijven wonen, is het dat onder de nieuwe wetgeving niet.
Collateral damage
Het klinkt in de oren van veel mensen goed om misbruik van de bijstand aan te pakken. Bovenstaande laat zien dat daar geen nieuwe wetgeving voor nodig is. Het gevolg van deze nieuwe wet is dat het moeilijker wordt om aan een uitzichtloze situatie te ontsnappen. Door te gaan werken zorgen thuiswonende kinderen van ouders in de bijstand ervoor dat de ouders verder worden gekort op hun uitkering. Het gevolg is dat het voor die kinderen een stuk lastiger wordt om zelf een bestaan op te bouwen. Het rapport van het Nibud (pdf) laat duidelijk zien (p. 6 – 7) wie er getroffen worden door de nieuwe wetgeving. Gepensioneerden met geen of een klein aanvullend pensioen en jong gehandicapten zijn de grootste slachtoffers van de kostendelersnorm. Zwakkeren die geen kant op kunnen. Dat is hetzelfde als iemand die al half bewusteloos is geslagen met een harde rechtse de genadeklap geven. Is dat wat we willen in Nederland?
Prioriteiten
Het is belangrijk dat er in ieder geval aan twee principes wordt voldaan: het moet lonend zijn om te gaan werken & mensen moeten in staat zijn om op een bepaald bestaansminimum te kunnen leven. Onder de huidige wetgeving is het al lonend om te gaan werken. Of mensen op een enigszins fatsoenlijk bestaansminimum kunnen leven is echter nu al discutabel. Het ‘succes’ van de voedselbanken komt niet uit de lucht vallen.
Kan de regering daarom even uitleggen waarom ze totaal overbodige wetgeving invoeren en ondertussen windhappers rustig hun gang laten gaan? Of zich concentreren op de aanpak van allerlei vormen van fraude (pdf)? Daar zijn vele miljoenen meer te halen.
Reacties (22)
Wat iedereen vergeet te noemen: als je in de bijstand zit -en zeker als je met meerdere mensen in de bijstand zit- dan val je wel onder het UWV-regime van sollicitatieplicht, periodieke controles, ’trajectbegeleiding’, inzage in je hele financiele hebben en houden, evt. huiszoekingen om tandenborstels te tellen en boetes die at random opgelegd kunnen worden omdat je ‘casemanager’ vindt dat je onvoldoende je best doet om aan werk te komen.
3200 euro voor die ellende is een fooi. Maar he, bij GS trappen ze graag naar beneden.
Oh, en als de techneut van dienst bezig is met de techniek van ’t plussen en minnen, kan-ie dan ook even kijken naar het inlog-gedeelte? Ik moet al een week of wat twee keer inloggen -en zo nu en dan ook nog een page-refresh-geven- om een reactie te kunnen posten. En zodra ik naar een andere pagina ga, *weer* dat hele circus.
@gronk: Jaja, I know… cachingproblemen.
82 reacties: http://www.nujij.nl/algemeen/makkelijk-profiteren-van-de-bijstand.26398981.lynkx
@Gronk: Hear hear. Ik vind dat nog een veel groter issue dan die hele bedragendiscussie (ik vind een korting op samenwonen op zich best logisch, maar ja, die hanteerden de meeste gemeenten dan ook al lang dus zo revolutionair is het niet).
Verder ligt dat hele voorbeeld van dat ‘gezin’ natuurlijk aan gruzelementen. Waar het wel min of meer op van toepassing is, is vier volwassenen die besluiten in één huis te gaan wonen. Dat hoeft natuurlijk helemaal geen gezin te zijn.
Inderdaad, vier volwassenen krijgen samen 3000 euro. Maar per man is dat nog steeds niet meer dan 750 euro. Ik ken maar weinig mensen die daarnaar terug willen gaan, en dat geldt ook voor mensen op het minimumloon (zeker niet wanneer je via een of ander vaag ’traject’ toch aan de slag wordt gezet).
Als die vier volwassenen, al dan niet familie, besluiten met zijn allen te gaan leven van de opbrengst van één minimumloon, zoals DK suggereerde, dan zijn ze goed gek, want dan kunnen er veel beter drie bijstand aanvragen.
Wat DK onbewust met name heeft aangetoond is dat Stufi in geen verhouding staat tot andere voorzieningen.
Zolang de werkloosheid zo gigantisch hoog is en de arbeidsvoorwaarden nog steeds kapot bezuinigd worden onder de minima denk ik niet dat de bijstand het eerste is waar we aan moeten wrikken.
Helaas zie ik bij bedrijven maar al te vaak managers functies voor zichzelf verzinnen om zo in de roulatie te kunnen blijven terwijl er onder zich een heel team wordt wegbezuinigd.
@0,
Het antwoord van GeenStijl, DasKapital, Telegraaf en VVD en PvdA is natuurlijk een volmondig “JA, dat willen wij.”
“Zwakkeren die geen kant op kunnen.”
Naast de genoemde groepen moet ik ook denken aan jongeren die van tijdelijk flexcontract naar tijdelijk flexcontract rollen, moeten die straks steeds een maand zonder enig inkomen zitten?
Wat veel mensen niet weten is dat centrale banken de taak hebben om de werkloosheid rond de 2-3% te houden, als het te ver dreigt te dalen zetten ze de geldpersen uit en maken ze het duurder voor banken om kredieten te verstrekken zodat bedrijven minder mensen aannemen. Dat is geen smerig complot want een economie met 0% werkloosheid roest uiteindelijk vast, maar het is wel een reden dat er altijd mensen die kunnen en willen werken werkloos zullen zijn.
Een andere eeuwige oorzaak van werkloosheid is automatisering/technologische vooruitgang, bv. de videotheken die massaal sluiten vanwege het webwinkel of online streaming aanbod. Een deel van de mensen die op zo’n manier hun baan verliezen zijn te oud om nog rendabel tot iets anders op te leiden, dan heb je dus verhoogde werkloosheid tot hun (klein)kinderen de arbeidsmarkt opgaan en zelfs voor degenen die heropgeleid worden duurt dat soms jaren en hou je gedurende die tijd dus ook verhoogde werkloosheid. Zo is er dus altijd wel werkloosheid hoe hard mensen ook zoeken naar werk. Als je dit aan mensen uitlegt snappen ze het wel maar daarvoor hadden ze het nog nooit zo bekeken, dat komt omdat het standbaardbeeld van de bijstandsgerechtigde een tokkie is die al z’n hele leven vrijwillig werkloos is, dat is iets van alle tijden maar het helpt niet als politici en “media” als geenstijl bewust dat beeld aanwakkeren terwijl het in ieder geval anno 2013 niet klopt (er zitten 50%+ meer mensen in de bijstand dan in 2008, slachtoffers van de crisis dus ipv. beroepswerkloze tokkies.) Er zijn ook teveel mensen die nog denken dat welwillende werklozen in de WW zitten ipv. de bijstand, die mensen hebben blijkbaar nog nooit van het woord “jeugdwerkloosheid” gehoord en zijn ook vergeten dat de crisis al aardig wat jaren bezig is en er dus ook gewoon veel 50 plussers zijn die hun 3 jaar WW erop hebben zitten en nog steeds geen nieuw werk hebben.
Maar ja, ook al bezuinig je er maar een peulenschil mee, het is politiek altijd makkelijker afgeven op werklozen dan toegeven dat rijke aandeelhouders, bestuursleden en bedrijven de nationale regeringen bij de ballen hebben waardoor regeringen bv. niet durven de dividendbelasting te verhogen (zelfs niet om lastenverlichting aan anderhalfmodaal verdieners te geven, laat staan om de bijstand mee te betalen.) Ook weten veel politici nit dat de huidige crisis niet alleen maar een vertrouwenscrisis zoals eerdere crises maar wordt verergerd door vergrijzing en toegenomen concurrentie vanuit opkomende landen. Er zijn weliswaar voorzichtige stapjes gezet om hoog-technologische (dus voorlopig nog niet overneembaar door Chinezen of Roemenen) zogenaamde “top” sectoren in Nederland te houden, maar er worden nog steeds kapitalen uitgegeven aan zinloze coaching van lagopgeleide werklozen terwijl met hetzelfde geld bv. tienduizenden MBO-technici en vaklui hadden kunnen worden opgeleid waar bedrijven om staan te springen.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3567202/2013/12/24/Vernederende-klusjes-voor-Amsterdammers-in-bijstand.dhtml
“Onze eerdere conclusie dat werken loont, wordt ook door NRC.next bevestigd. Hierbij maakt NRC.next de juiste vergelijking, terwijl Das Kapital appels met peren vergelijkt. Twee ouders met twee volwassen kinderen in de bijstand gaan er minimaal 1000 euro per maand op vooruit als ze allemaal het minimumloon zouden ontvangen.”
Maar is het in deze situatie aantrekkelijk voor 1 (of 2) van de 4 om te gaan werken (voor het minimumloon)?
Dat lijkt me de goede vergelijking, want dat is de eerste afweging vanuit de situatie alle 4 in de bijstand….
Het gaat om vier volwassenen – als er twee van gaan werken houden de andere twee nog steeds recht om bijstand aan te vragen. Tenzij ze alle vier hetzelfde belastingformulier invullen en dat lijkt me onmogelijk, tenzij ze een VOF gaan vormen (wat ik ze zou afraden ;) ).
En het heeft geen gevolgen voor de hoogte van de bijstand van die 2 anderen als er 2 ‘huisgenoten’ werken?
@12:
Dat heeft zeker gevolgen voor de hoogte van de uitkeringen, daarnaast vervalt het recht op huurtoeslag en kwijtschelding van lokale belastingen. Als er een familie- of relatieverband is tussen de bewoners kan zelfs de hele uitkering vervallen en zal een (studie)schuld sneller moeten worden afgelost.
Jawel hoor. Dat verschilt alleen per gemeente. Hier de cijfers voor Amsterdam.
http://www.amsterdam.nl/veelgevraagd/hoe-hoog-is-de-bijstandsuitkering/?caseid=%7B53A55130-0905-4E42-A4DA-F46E78EB7DFC%7D&parentproductid=%7BEC85F0ED-0D9E-46F3-8B2E-E80403D3D5EA%7D (iets van €250 verschil dus)
Maar het is dus absoluut niet zo dat ze het recht op bijstand verliezen. Het zijn gewoon volwassenen, en die worden indien ze niet getrouwd zijn als zelfstandige huishoudens beschouwd, ook al wonen ze onder één dak bij familie of in een woongroep.
@13:
Dat vermoeden had ik al…
Daarmee wordt het dus waasrchijnlijk al een stuk minder aantrekkelijk om voor iemand (of 2 personen) uit dit gezin aan het werk te gaan!?
Alleen als ze alle 4 tegelijk een baan vinden gaan ze er wel goed op vooruit…
@15:
Ja, voor gezinnen verandert er niet heel veel als een van hen een baan vindt, maar dat is wel een zeldzame situatie en als ze met elkaar afspreken allemaal werk te zoeken kunnen ze er enorm op vooruitgaan. Wat veel vaker voorkomt is dat een groep vrienden of huisgenoten samen wonen, dan delen de bewoners hun inkomen niet en is het wel heel aantrekkelijk om werk te vinden, ook al blijft de rest werkloos (de rest verliest minder dan in een gezinssituatie en wat ze verliezen is niet jouw probleem of verantwoordelijkheid.)
Maar mensen, als de kinderen ouder zijn dan 21 jaar dan is er voor de uitkeringsinstanties naar mijn weten geen sprake meer van een ‘gezin’, en hebben de kinderen gewoon recht op bijstand. Het is in die zin dus vergelijkbaar met die vier volwassenen in één huis.
En voor kinderen jonger dan 21 jaar geldt dat de bijstandsbedragen sowieso veel lager liggen – dat scheelt iets van 500 euro per kind.
@17:
Het minimumloon voor iemand die jonger is dan 21 is ook heel laag (ik heb nooit begrepen waarom dat nooit door een rechter als discriminatie is veroordeeld, maar het zij zo.)
Goed punt, ik ook niet. Als het gaat om uitkeringen kan je er nog wat logica in zien misschien, dan gaat het om kosten van levensonderhoud, maar als het gaat om werk, arbeid, dan moet het gaan op productiviteit. Als scholier en student werkte ik in de keuken van een ziekenhuis. Ieder jaar ging mijn loon weer met een gulden omhoog. Terwijl ik echt niet meer werk verzette.
@19
Met die uitspraak zet je de bijl in de wortel van het huidige salaris stelsel en met name het caostelsel. Betaling naar productiviteit zou dan ook jong en oud moeten gelden. Voor ouderen geldt namelijk dat productiviteit terugloopt (gemiddeld), dan gezondheid terugloopt (gemiddeld), maar dat salaris stijgt en er ook vaak extra’s bijkomen als ouwe lullendagen.
Voor werkgevers geldt: lagere productie, (veel) hogere kosten – werkgevers hebben immers ook hogere kosten gerelateerd aan het salaris, zoals pensioen en verzekering tegen ziekte.
Het huidige systeem is een vorm van discriminatie, met ongewenste effecten (werknemers worden eruit geknikkerd zodra zemeer dan een habbekrats moeten verdienen, ouderen komen niet aan een baan, etc).
Uit principe ben ik voor betaling naar productie. Ik vind dat het huidige systeem om te veel kunstgrepen vraagt om de nadelen voor werkzoekende ongedaan te maken. Maar het huidige stelsel zorgt ook wel voor verzachting van enkele ongewenste zaken. Een stap naar iedereen gelijk op basis van productie/ prestatie, zal niet zo makkelijk zijn.
Is waar. Ik zie ook wel de nadelen van het meer rechten toekennen en hoger belonen van ouderen: ze prijzen zichzelf nog eens extra uit de markt. Ik zou ook niet meteen prestatieloon willen invoeren maar leeftijdsdiscriminatie in beloning vind ik een verkeerd uitgangspunt. Wel trouwens dé centrale as in ons sociale stelsel (denk alleen al aan AOW/pensioenleeftijd…).
Ik bedacht me net, ik had dit onderwerp hier al een keer eerder aangestipt…
https://sargasso.nl/politiek-kwartier-leeftijdsdiscriminatie/