Minister Donner gaat bedrijven meer ruimte geven bij het ontslaan van mensen. De regeling waarbij werkgevers medewerkers ‘onmisbaar’ kunnen verklaren wordt uitgebreid. Deze regeling houdt in dat bij een ontslagronde een zogenaamde ‘onmisbaarheidstoets’ kan worden toegepast, waardoor een medewerker die door de werkgever als onmisbaar wordt gezien kan worden behouden ondanks dat hij of zij niet als eerste in dienst is gekomen. De regeling was eerder zo strikt dat hij in de praktijk niet werd gebruikt.
Het blijft vaag. In Nederland hebben we allereerst al de gewoonte dat mensen nooit minder betaald mogen krijgen. Vreemd, want bij veel beroepen wordt je na verloop van tijd minder productief, dus is het eigenlijk niet meer dan logisch dat je baas je ook minder gaat betalen.
Dit systeem – goeddeels afgedwongen door de vakbonden – heeft als gevolg dat arbeidskrachten na verloop van tijd steeds duurder worden én in veel gevallen minder productief. En wat blijkt, bedrijven ontslaan als het slecht gaat juist eerst deze dure, want minder productieve, medewerkers. Logisch toch?
Maar niet helemaal eerlijk voor de medewerkers die vervolgens niet meer aan de bak kunnen komen, omdat ze te duur zijn. Om dat te ondervangen introduceerde de politiek wetgeving die bepaalt dat bij ontslagrondes alleen maar personeel mag worden ontslagen dat het minst lang in dienst is. Heel sociaal (voor oudere werknemers), maar het betekent wel dat bedrijven, die al in de problemen zitten, tijdens het afslanken juist relatief voor hogere kosten komen te staan.
En daar wilde de politiek ook wat aan doen, dus kregen bedrijven de mogelijkheid om bepaalde werknemers als ‘onmisbaar’ te markeren, zodat deze niet hoefden te worden ontslagen. Deze regeling bleek te strikt en wordt dus nu versoepeld.
De vakcentrale FNV noemt de plannen – uiteraard – ‘ronduit asociaal’. Ik vraag me echter af waar in deze keten de ‘asocialiteit’ zit. Als er een probleem is lijkt het mij het nuttigst om bij het begin van de keten te kijken in plaats van regel op regel te stapelen om een mogelijk negatief effect van iets te compenseren.
Het begin van deze keten ligt heel duidelijk bij het steeds maar toenemende salaris, zonder dat daar voor werkgevers iets tegenover staat. De FNV is bang dat mensen van 45 tot 55 jaar niet meer aan de bak komen, maar ook dat is een symptoom van het uit de klauwen gelopen belongingsstelsel in Nederland. Wat is er mis met een stapje terug doen in salaris als je ouder dan 45 bent?
Want meestal heb je na je 45e minder schulden dan als jongere, en dus minder vaste lasten. Je kan dus leven van wat minder. De kinderen zijn al wat ouder en gaan waarschijnlijk het huis uit, dus er zijn ook minder monden te voeden. Daarnaast gaat de FNV er voetstoots van uit dat werkgevers per definitie niets zien in oudere medewerkers en die er dus altijd uitgooien. Daar geloof ik niet in. Oudere werknemers hebben ervaring en geven rust en ook dat is belangrijk voor een organisatie.
We doen in Nederland al jaren alsof mensen worden ontslagen omdat ze te oud zijn. Niet waar. Ze worden ontslagen omdat ze te duur zijn. Laten we dáár eens naar gaan kijken. Misschien is een deeltijd-pensioen een oplossing, waarbij de overheid loon aanvult, maar waarbij de werknemer wel voltijd blijft werken? Ik zie veel haken en ogen, maar zo pak je een probleem bij de wortel aan en niet bij een probleem dat wordt veroorzaakt door de oplossing van een ander probleem dat wordt veroorzaakt door de oplossing van een ander probleem.
Reacties (16)
– Misschien is een deeltijd-pensioen een oplossing…
1) Verkapt subsidiesysteem, waarbij oneerlijke concurrentie, op verschillende niveaus*, ontstaat.
*ouderen vs. jongeren, internationale handel, grensleeftijd – vs. grensleeftijd +
2) Zorgt voor heel veel nieuwe regeltjes, is daardoor onoverzichtelijk en bevordert daarmee de bureaucratie’.
Men zou, mijn inziens meer op ‘prijs-kwaliteit’ mogen ‘discrimineren’, in geval van een ‘noodzakelijke ontslaggolf’.
– Wat bij bijvoorbeeld uitzendwerk vrij normaal is. –
Ik vrees dat het wel waar is dat werkgevers weinig zien in werknemers boven de 50. Het schrikbarend geringe aantal mensen dat bijvoorbeeld nog boven de 60 werkt is daarvoor tekenend.
Er zijn ook weinig mensen die op jonge leeftijd aan hun pensioen denken.
– Zijn er sowieso mensen die graag zelf denken? –
Wees bereid of klaag.
@2: Is dat niet omdat ze *te duur* zijn?
– De ene helft is al binnen, de andere helft is brutaal. –
@joost
Als mensen rond de 35 hun kinderen krijgen, zijn die op hun 45ste nog niet het huis uit….
“bij veel beroepen wordt je na verloop van tijd minder productief”
Op zijn minst zou je dit met feiten (dus niet met borrelpraat) moeten onderbouwen. Zou b.v. Beatrix nu minder productief zijn dan 20 jaar geleden?
En dat ouderen duur zijn: Ook dat graag een beetje beter onderbouwen. Volgens mijn informatie (maar die is helaas te beperkt) staan ouderen vaak al geruime tijd op hun “maximum”, dus die worden niet elk jaar duurder, zoals wel wordt gesuggereerd.
Veel vragen borrelen op bij je stukje Joost. Ik beperk me:
‘Want meestal heb je na je 45e minder schulden dan als jongere, en dus minder vaste lasten. Je kan dus leven van wat minder. De kinderen zijn al wat ouder en gaan waarschijnlijk het huis uit, dus er zijn ook minder monden te voeden.’
Meestal minder schulden na je 45ste. Raar criterium. Als je nog nooit van je leven schulden hebt gehad dan mag je dus ontslagen worden. Als je nog wel schulden hebt dan niet. Beloning voor schulden maken. Of is het criterium dat er een algemeenheid is dat je als 50+ minder schulden hebt en door die algemeenheid ontslagen mag worden, of je nu wel of niet schulden hebt.
Dus iemand van 58 mag ontslagen worden ondanks dat hij schulden heeft en iemand van 35 niet, ondanks dat hij geen schulden heeft. Merkwaardig.
Je voorstel is regelrecht in strijd met artikel 1 van de grondwet.
Bovendien: waarom hebben jongeren zulke belachelijke schulden? Ik zelf heb nooit schulden gehad in mijn hele leven (56). Als ik om mij heen kijk is er vrijwel geen jongere meer die niet in de schulden zit. Heeft het niet te maken met een uitgaven patroon? Iemand van 58 mag dus ontslagen worden vanwegen de spilziekte van iemand van 35?
Ik kan wel betere voorstellen bedenken.
@8: jongeren hebben relatief hoge schulden door twee oorzaken: studieschuld en hypotheek. Dat heeft weinig met spilzucht te maken.
@9 Welk percentage van de jongeren heeft een studieschuld en welk een hypotheek? Zou het ook niet zo zijn dat die twee vaak samengaan. Kortom hoogopgeleiden en hoe zit het dan met de laagopgeleiden?
Hoogopgeleiden vormen een minderheid onder de jongeren.
Kortom opnieuw een versimpeling van de werkelijkheid wat een algemeen probleem lijkt te zijn tegenwoordig.
De pensioenopbouw loopt zeer traag en zal pas aan het eind van een loopbaan een stevige vlucht nemen. Om juist na je 45 als je jarenlang gewerkt hebt te worden bestraft met een loonsverlaging is ridicuul. Leuk hoor, als je later weer wordt bij-gesubsidieerd middels uberdeeltijdpre-pensioen. Maar niet echt logisch in huidige tijden. Het hebben van kinderen als reden aangeven om mensen tot dat 45e jaar uit de wind te houden is ook vreemd, beetje een Rouvoet-reden.
“Om juist na je 45 als je jarenlang gewerkt hebt te worden bestrafd met een loonsverlaging is ridicuul”
Waarom is dat ridicuul? Wat heeft het ene met het andere te maken? Wie zegt dat persoon A al die tijd voor werkgever B gewerkt heeft? En wie bepaalt dat voor de werkgever en waarom?
Lezen
Ja, en? Ik zie in je #11 nog steeds geen reden waarom ik dat ridicuul zou moeten vinden.
Beantwoorden.
pensioenopbouw.
@15: Ja, natuurlijk. De huidige pensioensopbouw is gebaseerd op hoe het nu gaat met je salaris. Dan zul je je pensioen op een andere manier moeten opbouwen, toch?