Met politiek amateurisme is niemand gediend

COLUMN - Je kon er op wachten. Een rommelige website waar je ogen spontaan van gaan branden, een kandidatenlijst die de indruk wekt van een bijeengeraapt zooitje weirdo’s en linksdraaiende media-activisten, het gebrek aan professioneel aandoende bio’s of een coherente en consequent uitgewerkte politieke visie: het amateurisme spatte er vanaf.

Dat amateurisme brak politieke nieuwkomer BIJ1 maandagmiddag op, toen Geenstijl en de Telegraaf wisten te onthullen dat de nummer drie op de lijst toch echt nimmer als arts geregistreerd heeft gestaan, terwijl deze Cailin Kuit bij meerdere gelegenheden beweerde werkzaam te zijn geweest als psychiater.

Boegbeeld en voornaamste oprichter van de partij, Sylvana Simons, had de dag ervoor in het televisieprogramma Buitenhof nog te kennen gegeven vierkant achter haar kandidaat te staan. Ze had eerder de CV’s zorgvuldig gecheckt, een Verklaring omtrent Gedrag gevraagd, en ze had geen reden om te twijfelen aan Kuits verhaal.

Gerede twijfel

Simons wees het ‘gerucht’, aangezwengeld door GeenStijl, van de hand als lastercampagne, trok de motieven van het xenofobe shockblog in twijfel en verweet ‘de media’ veel te gemakkelijk mee te gaan in dit soort stemmingmakerij.

Maar gerede redenen om te twijfelen aan Kuits bewering dat ze ‘als psychiater werkzaam’ was geweest, waren er natuurlijk wel degelijk. Zoals GeenStijl eerder terecht opmerkte, duurt de opleiding daartoe meer dan tien jaar. Los van de vraag of een 49-jarige Wajonger daartoe in staat zou zijn geweest: het (inmiddels geanonimiseerde) CV dat Kuit opgeeft op LinkedIn laat geen zesjarige opleiding tot basisarts zien, geen psychologie-opleiding, noch een specialisatie; slechts een cursus tot ‘lifecoach’.

De hele gang van zaken getuigt uiteraard al van ernstige inschattingsfouten van de kant van de kandidatencommissie en chef d’equipe Simons; maar het gebrek aan beoordelingsvermogen en professionaliteit in de kwestie tekent de hele partij.

Dodelijke naiveteit

Zo beoordeelde Anousha Nzume, de nummer 11 van de lijst, Simons weerwoord op de vraag naar de twijfels over Kuits werkverleden als “fantastisch beantwoord.”

Dit, terwijl iedereen met een beetje politiek instinct op z’n klompen kon aanvoelen dat de kous beslist niet af was door op de dubieuze motieven van de roze boodschapper (GeenStijl) te wijzen, en dat Sylvana’s repliek het doel wagenwijd open liet om de feitelijke onjuistheden in Kuits CV er alsnog in te knallen.

Het aanvoeren van een ideologische fanclub op Twitter is niet hetzelfde als het etaleren van politiek inzicht, dat blijkt zo maar weer.

Competent crisismanagement?

De campagneleider van BIJ1 deed het gisteren in reactie op De Telegraaf niet veel beter, en herkauwde keurig wat Kuit de leiding van BIJ1 kennelijk had voorgespiegeld.

Volgens campagneleider Geuzebroek heeft Kuit „een hoge intelligentie en een ontzettend bewonderenswaardig doorzettingsvermogen”. Ze stelt dat Kuit heeft gewerkt bij de Universiteit Nijmegen omdat dat de enige academie was ’die haar aannam op basis van haar intelligentie en niet afschreef op basis van haar fysieke beperking’. (Telegraaf)

Werkelijk? De lezer oordele zelf of we hier met een hoogintelligente academica te maken hebben. Zelf heb ik daar zo mijn twijfel over; dan ben ik maar een intellectuele snob. Het schermen met titels die je CV niet waar kan maken valt alvast niet bijster snugger te noemen.

Campagnemanager Chihiro Geuzebroek van BIJ1 stelde eerder dat Kuit niet meer in het BIG-register is te vinden omdat haar diploma’s zijn vervallen ’door escalatie van haar ziekte’. (Telegraaf)

Kijk, dit getuigt alweer van een schrijnend gebrek aan deskundigheid. Diploma’s komen niet te vervallen (of er moest sprake zijn van fraude bij de verkrijging ervan). Bevoegdheden eventueel wel.

Van een campagnemanager van een politieke partij mag je verwachten dat ze het verschil snapt, net zoals je van een kandidaat raadslid mag verwachten dat ze het verschil begrijpt tussen een psychiater en een dieet-/lifecoach. Wat Geuzebroek hierboven over de kwestie te kennen geeft, suggereert echter dat Kuit niet zozeer uit onkunde praat, maar de boel zelfs willens en wetens belazert.

LPF-achtige toestanden

In plaats van klakkeloos uit te gaan van de goede trouw van haar kandidaat, hadden Simons en haar campagnemanager er beter aan gedaan de nummer 3 op de lijst na de kritische kanttekeningen door GeenStijl grondig te bevragen, inzage in de desbetreffende diploma’s te eisen, en in publieke interviews op z’n minst een slag om de arm te houden zolang de onderste steen nog niet boven was.

Door zich pal achter de beweringen van Kuit op te stellen, heeft Simons echter haar eigen geloofwaardigheid verbonden aan die van haar kandidaat. Nu die definitief door de mand is gevallen, sleurt ze Simons flink mee. Dat zie je ook in de berichtgeving terug: het is niet langer enkel Kuit die leugens wordt aangewreven, maar Simons zelf. Dat moet je als partij dan niet kwaadwillende media verwijten, maar mag je vooraleerst jezelf aanrekenen.

Wat een betrekkelijk onschuldige beoordelingsfout had kunnen zijn, die recht viel te trekken, is daarmee in een lang weekend geworden tot een heus brevet van politiek onvermogen. LPF-achtige toestanden: logisch gevolg als een coryfee in korte tijd een lijst uit de grond moet zien te stampen. Dat trekt politieke avonturiers en allerlei zichzelf overschattende nincompoops aan. Er is geen enkele reden waarom dat enkel in de nationalistisch-rechtse vijver zou gelden.

Ook voor progressieve bewegingen met politieke aspiraties geldt: politiek amateurisme brengt de goede zaak vooral schade toe.