Een gastbijdrage van MN van Publiekrecht & Politiek.
Dát was nog eens een slimme zet vanmiddag, van het PvdA-partijbestuur: koud had Job Cohen (ik heb hem in geen maanden zo ontspannen gezien) bekendgemaakt dat hij de Kamer verlaat, of partijvoozitter Spekman schreef een ledenraadpleging over de nieuwe fractievoorzitter uit. Die ledenraadpleging zou formeel uiteraard niet meer kunnen zijn dan een zwaarwegend advies. Maar iedereen begrijpt dat het ondenkbaar is dat een duidelijke ledenuitspraak hierover door de fractie genegeerd wordt. Spekman zette zo de fractie vakkundig in de hoek: nog voordat er kongsies konden worden gevormd, werd het initiatief rondom de opvolging naar de leden verplaatst.
Mogelijk is de recente onrust in de fractie hiertoe aanleiding geweest. Potentiële opvolgers zullen zich de komende weken in de kijker willen spelen, en medio maart gaan de sociaaldemocratische stemkaartjes de lucht in. Wie als winnaar uit die procedure komt, heeft een sterk mandaat en weet zich in de rug gedekt tegen paleisrevoluties.
Bij eerdere tussentijdse wisselingen verliep dit toch meestal anders. Bos, Halsema en Rouvoet wezen hun opvolger zelf aan. Over de opvolging van De Hoop Scheffer, Kant en De Graaf werd intern een beslissing genomen. Ik heb zo één-twee-drie geen voorbeelden paraat van tussentijdse wisselingen van fractievoorzitter waarbij de leden in feitelijk zin de sleutel in handen kregen. Het vertrek van Cohen is een persoonlijk drama, maar door Spekmans trouvaille kon het wel eens een blessing in disguise zijn voor de sociaaldemocraten.
Reacties (7)
Op zich een slimme zet maar daar zitten ook een paar behoorlijke risico’s aan vast. Er kan tot de nieuwe verkiezingen alleen uit de tweede Kamerfractie gekozen worden. Daar zie ik niemand tussen zitten die het schip vlot gaat trekken en gekozen met steun van de leden krijg je dan misschien een tussenpaus waar je niet op tijd weer vanaf komt. Of de fractie negeert de leden en het verval van de PvdA is compleet. Maar misschien krijg je een Verdonk/Rutte twist langs ideologische partijlijnen. Spekman is een geslepen politicus maar daar kan nog van alles misgaan
Het lastige is inderdaad dat er geen leiders in de fractie zijn. Wel intelligente mensen, maar geen stoere voormannen of -vrouwen die de oppositie zouden kunnen leiden. Als het om populariteit onder de leden gaat zal het tussen Plasterk of Samsom gaan, vermoed ik, tenzij Spekman zelve de verkiezingsarena betreedt.
advertorials over assad gaan me wat ver!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
als hij echt mocht praten lulde hij de hypocrieten meteen vast hier
Ik vind het een goede zet. Mannetjes die dachten anoniem Cohen eruit te werken om het zelf over te nemen snijdt je zo de pas af. Ik ben wel benieuwd wie er in het openbaar kandidaat durven te zijn.
“Het ligt niet aan de visie van de partij”, zegt men dan ook nog.
Ze zijn de weg volkomen kwijt. Tien zetels bij de volgende verkiezingen.
Dat gezeur altijd over ‘visie’. Wat is de visie van de VVD dan? of van de PVV? Als kiezer kies ik voor de partij die in mijn ogen bij de meeste of voor mij meest belangrijke onderwerpen de meest zinnige dingen zegt. Verder is het natuurlijk wel prettig als de prominentere vertegenwoordigers van een partij een beetje een sympathieke indruk op me maken.
Visie op onderwerpen is daarbij wel belangrijk, maar die grote algemene toekomstvisies waar alle keuzes op gebaseerd moet worden en waar bij iedere partij die even moeilijk gaat in de peilingen om gezeurd wordt, kan me gestolen worden.
Het gezeur om peilingen en zetels kan me ook gestolen worden. Ik stem liever op een partij met 5 zetels waar ik me goed bij voel dan op een partij met 30 zetels waarbij me dat niet lukt. Voor mij is een partijleider succesvol als hij/zij handelt naar tevredenheid van de stemmers die bij de laatste verkiezingen op inhoudelijke gronden voor zijn/haar partij hebben gekozen.
Kiezers die een partij beoordelen op basis van succes in de media en de peilingen zouden mij als politicus weinig interesseren. Misschien is het daarom wel goed dat ik geen politicus ben, maar toch zou ik graag wat politici en partijen zien die er ook zo tegenaan keken.
“Ik heb zo één-twee-drie geen voorbeelden paraat van tussentijdse wisselingen van fractievoorzitter waarbij de leden in feitelijkE zin de sleutel in handen kregen.” In 2004 moest / mocht het VVD-congres zich uitspreken over wie de leider was van de VVD: was dat Zalm of Van Aartsen? Uiteindelijk werd fractievoorzitter Van Aartsen de ‘aanvoerder’ en vice-premier Zalm was ook iets. (Van Aartsen was de opvolger van Zalm als fractievoorzitter en werd later door de leden tot ‘aanvoerder’ gekozen, partijleider doen ze niet aan bij de VVD.) De leden hadden een sleutelfunctie… Maar niet helemaal zoals auteur bedoelde?