De Taliban overdrijven geregeld de aantallen door hun gedode tegenstanders. Deze oorlogspropaganda is niemand vreemd. Uit een recent verschenen rapport van de Afghanistan Analysts Network blijkt dat er serieuze aanwijzingen zijn dat hun belangrijkste tegenstander, de ISAF, hetzelfde doet.
De in Afghanistan woonachtige onderzoekers Alex Strick van Linschoten en Felix Kuehn analyseerden voor het rapport alle officiële persberichten van de ISAF uit de periode van 1 December 2009 tot 30 September 2011. Duizenden artikelen. Wat hieraan vooral opviel was dat gegevens uit deze persberichten over zogenaamde kill-capture operaties, waarbij ISAF met gerichte aanvallen leiders van de opstandelingen probeert gevangen te nemen of te doden, vaak niet aansloten bij uitlatingen van hoge militairen in andere media over uitgeschakelde leiders. Het succes werd soms stevig overdreven. Begin maart 2011 liet ISAF bijvoorbeeld weten dat in de afgelopen tien maanden 900 leiders van de Taliban waren uitgeschakeld. In de eigen persberichten is dit aantal niet terug te vinden. Strick van Linschoten en Kuehn kwamen slechts tot 215 gevangen en 95 gedode Talibanleiders. Daarnaast werden 180 faciliteerders gevangen en 10 gedood. Soms rekenden ISAF-persberichten faciliteerders, mensen die Talibanleiders bijvoorbeeld onderdak verschaften, ook tot de categorie leiders. Volgens de auteurs is dit zeer ten onrechte. Zelfs als de faciliteerders, die vaak opstandelingen helpen omdat ze door hen bedreigd worden, bij de leiders worden gevoegd, noemde ISAF nog altijd 400 meer uitgeschakelde leiders dan er in de persberichten terug te vinden zijn.
Nog een voorbeeld. Begin september 2011 claimde ISAF dat in het afgelopen jaar meer dan 40 opstandelingen van Al-Qaida waren uitgeschakeld. Na analyse van de persberichten vonden de onderzoekers slechts 22 gedode en 10 gevangengenomen opstandelingen van de organisatie. Bovendien bleek uit de persberichten dat sommige opstandelingen Afghanen waren terwijl Al-Qaida-leden normaal gesproken Arabieren zijn. Anderen werden er slechts van verdacht banden te hebben met het terreurnetwerk. Het waren er dus waarschijnlijk nog minder. Voor een oorlog die ooit begonnen is vanwege Al-Qaida valt overigens op hoe weinig van de daadwerkelijke acties gericht zijn op deze groep.
Naast deze mogelijke overdrijving is de belangrijkste conclusie van het rapport dat er nogal wat aan te merken is op de door de ISAF geclaimde precisie van hun acties. In de 22 onderzochte maanden vonden Strick van Linschoten en Kuehn dat 3873 individuen werden gedood en dat 7146 mensen – vaak ten onrechte – gevangen werden genomen. Tussen hen zaten 174 gedode en 501 gevangengenomen leiders en 25 gedode en 423 gevangengenomen faciliteerders. Zelfs als de leiders en faciliteerders samen worden genomen betekent dat nog altijd dat 95 procent van de gedode individuen en 87 procent van de gedetineerden geen leiders waren. Met precisie heeft dat niks te maken.
De ISAF noemde de resultaten van de onderzoeken oneerlijk omdat de persberichten geen volledig beeld zouden geven van al hun operaties.
Reacties (7)
De getallen zijn zo indrukwekkend, omdat je min of meer op je klompen kunt aanvoelen dat ze de situatie (binnen zekere grenzen) goed weergeven.
Wat willen ze daar nou eigenlijk bereiken, in hoeveelheid tijd en wat is nu eigenlijk de prijs? In geld, in lijden en mensenlevens?
Rot nou toch op daar!!!!
De aanvallen met onbemande vliegtuigjes zijn ook heel succesvol.
Volgens longwarjournal zijn er al 1900 opstandelingen (in Afghanistan en Pakistan) gedood door aanvallen met drones.
Perpetual war.
Let’s hear it for the good guys
Country Joe
Volgens longwarjournal zijn er al 1900 opstandelingen (in Afghanistan en Pakistan) gedood door aanvallen met drones.
Al is het niet duidelijk hoeveel van deze 1900 vermoorde “opstandelingen” nu daadwerkelijk gewapende vijandige milities waren. Zoals al eerder gebleken is zou het me niet verbazen als gemakshalve ieder groepje mensen dat er verdacht genoeg uitziet op de korrel wordt genomen.
Dat zou in ieder geval vrij aardig corresponderen met 5% gedode Taliban”leiders” tegen 95% “collatoral damage”, die de “oneerlijke” onderzoekers vonden.
Ligt het trouwens aan mij, of heeft de Taliban een topzware organisatie waar een willekeurige Nederlandse overheidssubsidiespons nog veel van kan leren, qua invulling van kaderposities?
Een voorbeeldverhaal over hoe ISAF aan zijn getallen komt.
Ze sneden alleen maar wat vingers af,knalden voor de lol wat burgers neer een kniesoor die daar op let. Ze staan daar wel voor ons en de verworvenheden van ons prachtige systeem.