ELDERS - De afgelopen week gebeurde er – voor Amerikaanse begrippen – weinig opvallends in het ‘land of the free, home of the brave’. De Republikeinse haatmachine draaide niettemin gewoon door.
In de staat Tennessee dreigt een wet te worden aangenomen die het leerkrachten verbiedt om zelfs maar het bestaan van homoseksualiteit tegenover hun leerlingen te erkennen. Erger nog: scholen zouden worden verplicht vermoedens van homoseksualiteit door te geven aan de ouders van leerlingen. Dat is bepaald niet zonder gevaar: ouders die de seksuele identiteit van hun kinderen niet willen accepteren scheppen maar al te vaak een onveilige leefomgeving voor hun kroost. Maar liefst veertig procent (pdf) van de van huis weggelopen jongeren in de VS identifceert zich dan ook als homo-, bi- of transseksueel.
In Arkansas worden ondertussen serieuze pogingen ondernomen om abortus te verbieden zodra een foetale hartslag meetbaar is. Dit kan al het geval zijn na slechts zes weken zwangerschap. Gezien de minieme grootte van de foetus in een dergelijk vroeg stadium van de zwangerschap, zou dit in de praktijk betekenen dat iedere abortus moet worden voorafgegaan door het verplicht (en medisch nodeloos) inbrengen van een echo-apparaat in de vagina.
De indiener van bovengenoemd wetsvoorstel maakte zijn langetermijndoelen al in 2011 duidelijk in een toespraak:
We’re going to take this country back for the Lord. We’re going to try to take this country back for conservatism. And we’re not going to allow minorities to run roughshod over what you people believe in!
Amerikaanse conservatieven kregen afgelopen week ook slecht nieuws te verwerken. Sarah Palin, alias Snowbilly Snooki, raakte haar lucratieve contract kwijt bij Fox News. Een droef contrast met het overweldigende enthousiasme waarmee ze ooit in conservatieve kringen werd ontvangen. Zo schreef de prominente columnist Rich Lowry in 2008:
I’m sure I’m not the only male in America who, when Palin dropped her first wink, sat up a little straighter on the couch and said, “Hey, I think she just winked at me.” And her smile. By the end, when she clearly knew she was doing well, it was so sparkling it was almost mesmerizing. It sent little starbursts through the screen and ricocheting around the living rooms of America.
Het zal overigens geen toeval zijn dat Mooselini inmiddels de vijftig nadert. En dan wordt het natuurlijk vanzelf minder met die starbursts.
Paul Ryan, Palins opvolger als mislukt Republikeins vicepresidentskandidaat en sekssymbool, was onlangs zo onverstandig vragen van een serieus journalist te beantwoorden. Nadat word salads en non sequiturs geen redding meer boden, kwam de aap uit de mouw: Ryan wil geen bezuinigingen om het overheidstekort terug te brengen, maar omdat hij vindt dat de overheidsinkomsten te hoog zijn. En wanneer de overheid teveel geld heeft, wordt het misschien wel uitgegeven aan arme of zieke mensen. Minderheden, zeg maar.
Reacties (9)
Soms lees ik een stukje en dan denk ik : ‘het komt nooit meer goed’. Dat gevoel bekroop mij ook hier. Het natuurlijk ook maar het raampje waar je door kijkt, maar toch.
Net Lincoln gezien. Was ook republikein. Wat is er in die 150 jaar veranderd [bij de republikeinen]? Of is Lincoln een heilige geworden waar hij een duivel was? Is de propaganda dan zo ver doorgedrongen en de samenleving zo verziekt?
“We’re going to take this country back for the Lord.” klinkt ongeveer hetzelfde als Rutte’s “we gaan dit land teruggeven aan de hardwerkende Nederlanders” vindt u niet?
Ik wil er maar mee zeggen: gekken en demagogen moet het verboden worden zich met grote-mensen-zaken te bemoeien.
En verder helemaal eens met Hans R.
@1:
Ik denk dat het uiteindelijk wél (grotendeels) goed gaat komen. Over een paar jaar zijn simpelweg te weinig oude blanke mannen over om nog verkiezingen te kunnen winnen met ideeën uit het jaar nul.
Dat soort figuren geeft zijn macht echter niet zomaar uit handen. En dat zien we nu.
De voornaamste reden dat de Republikeinen tegenwoordig zo knettergek zijn, heeft ermee te maken dat ze zich vanaf de jaren zestig in toenemende mate richtten op kiezers (met name in het zuiden) die fel waren gekant tegen de Civil Rights Movement. Dat soort troglodyten heeft nu echter, met name via de Tea Party, de hele Republikeinse Partij in zijn greep.
Overigens, de reden dat ik het moeite waard vind om dit soort stukjes te schrijven is dat Nederlandse politieke partijen zoals PVV en VVD vaak de neiging hebben ideeën van de Republikeinen over te nemen. De PVV over minderheden en wetenschap (klimaatopwarming); de VVD vooral economische opvattingen.
Zodoende verdienen wij te weten wat voor soort figuren aan de basis staan van ideeën die nu ook hier opgeld doen.
@3: een tijdje geleden probeerde minster van der Hoeven, toen ze nog op onderwijs zat, ‘het debat over creationisme te stimuleren’. Dat debat *leeft* hier helemaal niet, omdat het een uitgemaakte zaak is dat creationisme een idioot idee is, maar aan de overkant van de oceaan zijn er invloedrijke religieuze nutcases die daar anders over denken.
Dus wat doe je als ‘bestuurder’ zonder inhoudelijke kennis? Dan kijk je wat er in de VS gebeurt, want je weet dat alles wat daar nu gebeurt, over vijftien jaar hier actueel is.
Deze extreem conservatieve vleugel van de GOP brengt de gehele partij onnoemelijke schade toe. Zelf leven ze in een mediabubbel die al deze initiatieven de hemel in prijst als verstandig conservatief beleid, en de vertegenwoordigers van deze groep houd ondertussen het congres gegijzeld. Waar de gematigde GOPers de partij willen hervormen om minderheden aan te spreken willen deze tea-party leden niets anders dan de klok terugdraaien.
Mede door de groeiende latino bevolking van Texas, en de groei van democratische bolwerken in die staat (bv. Austin) zou dit in combinatie met de tea-party PR een grote electorale crisis kunnen betekenen voor de GOP. De democraten zetten al in op een campagne offensief in Texas ( http://www.politico.com/story/2013/01/democrats-launch-plan-to-turn-texas-blue-86651.html?hp=t1v ) , en als dit lukt zal een van de grootste republikeinse staten een swingstate worden. Hoewel het onzeker is dat dit scenario zo zou plaats vinden, en we het in 2016 en 2020 nog niet hoeven verwachten, zou het wel een gigantische crisis betekenen voor de GOP.
Nog iets leuks: 4 staten zijn met wetgeving bezig om intelligent design de klas in te krijgen.
http://www.rawstory.com/rs/2013/01/31/four-states-considering-laws-that-challenge-the-teaching-of-evolution/
@6: Intelligent design is neither.
@2: Zeg je nou dat “hardwerkende Nederlanders” net zo fictief zijn als “the Lord”?
@1, @3
De ontwikkeling van de politiek in de VS is op zichzelf best interessant. Tussen 1930 en 1970 hebben de Democratische Partij en de Republikeinse Partij een soort stoelendans gedaan, waarbij ze op de andere stoel terecht kwamen.
De Republikeinen stonden eerst voor zij die (eerder) in hoger aanzien stonden: WASPs (White, Anglo-Saxon (lees: Noord-Europeaan van origine), Protestant), een groep die tot de Tweede Wereldoorlog ook goed vertegenwoordigd was in de maatschappij, vooral in de dichtbevolkte noordoostelijke staten: New England. De Democraten waren zo’n beetje de rest, latino/neger, maar vooral katholiek (Zuid-Europeanen inc. Fransen, Ieren). Het was door de invloed van de Republikeinen dat de slavernij werd afgeschaft, de Democraten wilden het in ere houden (er werden al gauw segregatiewetten ingevoerd). Democraten waren dus eerst (rechts) conservatief en Republikeinen (links) progressief. Rechts/conservatief en links/progressief zijn geen synoniemen, al komen ze vaak wel overeen.
Dat veranderde, onder andere tijdens de New Deal, de Democraten trokken naar links, maar nog niet naar het progressieve, dat zien we pas duidelijk gebeuren in de jaren ’60, toen de partij juist opkwam voor die burgers die nu bij de niet-WASPs horen en ‘dus’ op de Democraten zouden moeten stemmen: achtergestelden (zwarten, etc.). De republikeinen moesten rond 1930 dan ook hun linkse kant laten varen (het was ‘hun’ President Hoover die volgens hun aanhangers slecht reageerde op de krach van 1929, hij won toentertijd o.a. omdat hij de anti-katholieke kaart speelde). De Republikeinen begonnen toen met hun ‘klassieke’ anti-overheid retoriek. De Republikeinen schoven naar het conservatieve op tot eind jaren 60. De ‘Southern Strategy’ was de laatste stap.
Opvallend, vind ik, dat je halverwege die tijd dus niet duidelijk kon zeggen of iemand Republikein was, of Democraat, aan de hand van de opvattingen die hij/zij met je deelde. Zo werd generaal Eisenhower benaderd door toenmalig president Truman om genomineerd te worden voor Democratische presidentskandidaat (waarom zou Truman dat doen als hij zeker zou weten dat Eisenhowers opvattingen in het geheel niet naar de wijze van de Democraten was?). In 1948 kon hij nog niet echt kiezen. Hij leunde toen wel naar de Republikeinen, maar wou daar niet geheel voor uitkomen. Wanneer het aanbod herhaald werd in 1952, koos hij voor de Republikeinen. Hij werd president.
Ook leuk, met mijn stukje, is om dit informatieve plaatje te bekijken over Congress/Senate-verdeling in US.