Nine Inch Nails frontman Trent Reznor brak vorig jaar opzichtig met zijn platenmaatschappij. Contractueel moest hij nog een album afleveren, maar hij riep zijn fans tijdens concerten al op zijn muziek gratis te downloaden van het internet. Zoals hij het zelf eloquent verwoordde:
Steal and steal and steal some more and give it to all your friends and keep on stealin’.
In oktober zat het contract van de band erop en per direct kondigden ze aan het over een andere boeg te gooien. Ze zeiden de platenmaatschappijen gedag, en besloten hun volgende album in eigen beheer uit te brengen. Afgelopen maandag was het zover. De band bracht hun nieuwe dubbel-cd ‘Ghosts’ uit op het internet in 5 versies. Een beperkte gratis versie met slechts 9 van de 38 nummers in digitaal formaat, een versie van 5 dollar met alle nummers digitaal, en een van 10 dollar met alle nummers op cd én digitaal. Voor de liefhebbers waren er nog twee andere versies. Eén van 75 dollar met alles erop en eraan, waaronder een dvd met alle “tracks” van de nummers zodat mensen zelf kunnen gaan remixen. Het klapstuk was een limited versie van 300 dollar, met handtekening van Trent Reznor erop. Tweeënhalf duizend exemplaren waren er. Wáren, want die zijn inmiddels uitverkocht. De band haalde alleen al uit de verkoop van die exemplaren in een dag ruim 750.000 dollar op. Ook de verkoop van de andere versie loopt naar verluidt als een trein.
Zien we hier het begin van het einde voor de muziekindustrie? Ik denk het wel. Eerder was Radiohead al succesvol met iets vergelijkbaars, en andere bands volgen ook dit experiment natuurlijk met argusogen. Nu ze zien dat het een succes is zullen er waarschijnlijk meer volgen.
Reacties (8)
volgens mij is dat al het zoveelste begin-van-het-einde. Misschien is het het begin-van-het-einde van de muziekindustrie zoals we die nu kennen. Bovendien is er allang een tendens om meer opbrengst te halen uit optredens ipv CD-verkoop.
Het einde van de muziekindustrie vind ik ook wat ver gaan. Het einde van de profiteurs in de muziekindustrie, daar hoop ik al jaren op.
Met de muziekindustrie doel ik inderdaad op die groep, Pedro.
@prometeus: Het zoveelste ja, maar dat waren allemaal “begin van het einde”’s betreffende de vraagkant. Vanaf de aanbodkant bleef alles, ook met de online winkels, gewoon bij het oude.
Dit keer wordt er aan de aanbodkant geprutst. En dat is wel een interessante ontwikkeling te noemen.
Probleem is dat NiN zonder platenindustrie nooit in de schijnwerpers was gekomen. Nu ze dat eenmaal staan kunnen ze dit soort stunts uithalen. Bands die nu nog in het oefenhok/de garage spelen en door willen stoten naar niveau Radiohead/NiN hebben een investeerder (zoals een platenmaatschappij) nodig om media-aandacht te creeeren. Als meer bands dit voorbeeld volgen zullen platenmaatschappijen steeds minder investeren in (nieuwe) bands omdat het risico dat hun investering zich terugbetaald kleiner wordt: als de band succesvol is gaan ze op eigen voet verder.
Nieuwe initiatieven (dat online sponser een band gebeuren bijvoorbeeld) bieden hoop voor nieuwe bands die door willen breken zonder platenmaatschappij, maar voorlopig is dat nog geen volwaardig alternatief.
Hopelijk komt dat er wel snel, wat mij betreft heeft de conservatieve houding van grote platenmaatschappijen de muziekwereld lang genoeg vergiftigd met middle of the road muziek.
Ruisje
PS niet dat middle of the road per se slechts is: te veel is echter, imho, overkill.
@4: Sellaband, Youtube? Er zal behoefte blijven aan grote bands.
Wel eens van de Arctic Monkeys gehoord?
Zonder de platenmaatschappijen aan de top gekomen.
@5: eens dat er inderdaad al mogelijkheden zijn. Deze zijn echter (vind ik) nog niet zo toegankelijk dat ze het “grote” publiek bereiken. Air time op de radio wordt nog steeds grotendeels bepaald door wat een platenmaatschappij in de koffer van een DJ duwt.
Artic monkeys is idd aan het licht gekomen via i-net, maar daarna door een platenmaatschappij heel groot gemaakt. Ik ken (nog) geen voorbeelden van bands die doorbraken via i-net (of een andere manier buiten de maatschappijen om) om daarna, zonder eerst een klassiek “platenmaatschappij” album te maken, in een keer met dit soort NiN stunts te komen.
Begrijp me niet verkeerd: ik zou graag willen dat de rol van platenmaatschappijen als filter verdwijnt: veel muziek die nu niet commercieel genoeg is bereikt niet het volledige potentieel dat het zou kunnen bereiken. Mijn visie is echter dat de huidige “tools” om buiten de platenmaatschappij om te gaan nog niet goed genoeg zijn.
Suggesties zijn natuurlijk meer dan welkom: ik moedig iedereen die nieuwe ideeen op dit gebied heeft aan om die te spuyten ;-)
Ruisje
@3: Idd. De industrie deed jarenlang niets dan geld binnen halen. Een klein zichzelf opetende ecosysteem. Inspringen op de mp3- en internethype deden ze pas toen het ongeneeslijk te laat bleek. Gelukkig leven de meeste muzikanten van gigs en niet van de CDopbrengst. Ondertussen groeien makers van special effects en muziek meer naar de gamesindustrie dan ooit.
@5 volgens mij is sellaband een nieuwe vorm van profiteren, maar dat kan wel eens liggen aan mijn eenvoudige rekenmachine…
@allen De muziekindustrie is kennelijk verworden tot alleen de majors. We hebben zoveel leuke labels rondlopen in nl alleen al: Suburban, Volkoren, Excelsior, Living Room Records, willie anderson, My First Sonny Weismuller, cycle enz. Allemaal labels die niet voor de commerciele muziek gaan, maar voor de muziek die zij waarderen. Ga daar eens kijken en kopen die hebben het nodig.