Gisteren, op de derde dag in de huidige samenstelling, kwam de Tweede Kamer soepel en probleemloos tot de verkiezing van een nieuwe voorzitter. Jammer voor Bosma (PVV) en Van der Lee (GL-PvdA), het werd Van Campen (VVD).
Daar valt veel over te zeggen, maar de media leggen de nadruk vooral op dat Van Campen de jongste voorzitter ooit is.
Er waren drie rondes nodig om tot de definitieve keuze te komen. In de eerste ronde nam Bosma de leiding. Hij kreeg 66 van de 148 stemmen. Van Campen werd tweede (39 stemmen) en Van der Lee 43.
Er was een meerderheid van minimaal 76 stemmen nodig, dus in deze ronde viel de beslissing nog niet. Dan maar een tweede poging. Bosma kreeg er 1 stem bij (67), Van Campen steeg naar 49 stemmen en Van der \lee zakte naar 32 stemmen. Nog steeds geen meerderheid te bekennen.
Om er geen gebed zonder end van te maken wordt in dit soort gevallen nog een keer gestemd maar dan alleen met de twee kandidaten die in ronde 2 de meeste stemmen haalden. Dat gaf eindelijk resultaat: Van Campen won met 79 stemmen tegen 69 voor Bosma.
Hoe de stemmen gaande weg de drie rondes begonnen te verschuiven zullen we nooit weten, want de stemmingen zijn anoniem en de stembriefjes worden na afloop niet bewaard.
Wie gisteren het gebeuren volgde via de livestream van de Tweede Kamer, zag hoe de stemming verliep. De aanwezige 148 Kamerleden (de vorige 2e Kamer was nooit voltallig en deze Kamer was alleen op de eerste dag compleet) deden een briefje in de stembussen die in het midden van de zaal stonden opgesteld, bewaakt door 4 collega’s.
Vervolgens gingen die vier Kamerleden de stemmen tellen, terwijl de rest van de aanwezigen tot ‘social talk’ overgingen of hier en daar snode plannetjes bespraken. Het is en groot gemis dat er geen zaalmicrofoons aanstaan.
Gisteren lazen we hier een pleidooi voor een zorgvuldiger en transparanter manier van stemmen. Of de telling gisteren correct is verlopen valt niet meer na te gaan, want de stembriefjes worden na afloop weggegooid.
Ook niet na te gaan is welke fracties of individuele Kamerleden hun eerste stem in de tweede en/of derde ronde hebben veranderd. Het enige dat we kunnen nagaan is dat er één lid van de FvD-fractie en één van de CDA fractie niet aanwezig waren.
Er bestond de theoretische mogelijkheid dat de derde ronde in een patstelling (74 stemmen voor de ene en 74 voor de andere kandidaat, de kandidaten zelf stemden ook mee). In de vorige samenstelling van de Tweede kamer kwam zo ’n patstelling welk vaker voor, wat hoofdelijk stemmen noodzakelijk maakte.
Zo ver kwam het dus niet en een verdere procedure was dan ook niet nodig. De nieuwe Tweede Kamer kan met gezwinde spoed voort. Nu nog snel een nieuw kabinet. Meerderheidskabinetten zijn er met goed fatsoen niet te halen, dus op naar een minderheidskabinet met gedoogsteun van wat kleine partijen. Met 77 stemmen tegen 73 moet er toch wat te bereiken zijn?
Reacties (1)
Naast het treurige feit dat blijkbaar ook na de verkiezingen 69 van onze 150 parlementariers het acceptabel vonden om te kiezen voor de racist als Kamervoorzitter (die kletst over omvolking en geschiedsvervalsing pleegt door te claimen dat de nazi’s ‘links’ waren, en die zo de meest kwalijke uitwassen van het rechts-extremisme probeert wit te wassen), vond ik ook de verslaggeving weer bedroevend. Onze NOS: “Een deel van de Kamer heeft nog steeds moeite met eerdere uitspraken van de PVV’er, bijvoorbeeld over de slavernij”. https://nos.nl/artikel/2590920-verkiezing-kamervoorzitter-kan-heel-spannend-worden
Sjoooo, misschien is er iets te zeggen over wat die uitspraken dan waren? En /waarom/ mensen er moeite mee hebben, en de mate waarin ze op waarheid zijn gebaseerd dan wel deze geweld aandoen? Maar helaas, de NOS kwam weer niet verder dan een stukje sportverslaggeving ‘wie zou er gaan winnen’.