ACHTERGROND - Over de EU wordt een hoop onzin verkocht, vaak op grond van halve waarheden en onwetendheid over hoe zaken in Europa geregeld zijn. Eddy Stam vertelt een paar dingen die u moet weten alvorens u een Nexit omarmt.
Ik heb nu bijna een jaar rondgezworven in Oost Europa. Het deel van de EU wat zich tot de “netto ontvangers” mag rekenen.
Ook daar spelen net als in Engeland en Nederland anti-EU sentimenten. Maar ze willen er niet uit omdat iedereen snapt dat het grote voordelen heeft.
Met het lawaai in Engeland – waar inmiddels een dode valt te betreuren – neemt in Nederland het tegengeluid ook toe. Doemprofeten aan beide zijden maken overuren en verzinnen argumenten waar je bij staat. Niemand kan echter voorspellen wat er bij een BREXIT of NEXIT gaat gebeuren. Alle voorspellingen zijn koffiedik voorspellingen, simpelweg omdat het nog nooit vertoond is en elke referentie mist.
Noorwegen en Zwitserland als lichtende voorbeelden?
De meest gehoorde en ook meest voor de hand liggende argumenten in het Brexit-kamp, zijn de voorbeelden Noorwegen en Zwitserland. Die zijn geen EU-lid en daar gaat het heel goed.
Los van het tamelijk unieke verdienmodel van die landen (olie en banken), laat men veel informatie weg:
Noorwegen, IJsland en Liechtenstein zijn lid van de Europese Economische Ruimte. Zwitserland hoort niet tot de EER, maar heeft een hele serie bilaterale verdragen die bijna op hetzelfde neerkomen. Ze zijn allemaal lid van het Schengenverdrag, dus er zijn geen grenscontroles.
Wat ook niet wordt genoemd is de prijs van die verdragen. Om mee te mogen doen moeten landen veel van de EU regelgeving overnemen. In Noorwegen zijn bijvoorbeeld ongeveer 75% van alle EU richtlijnen van toepassing. Het is moeilijk te vinden maar uit diverse bronnen maak ik op dat deze landen via de verdragen netto ongeveer 90 EUR per capita meebetalen. “Pay without say”, want ze mogen niet meebeslissen over EU regels die ze worden opgelegd.
Een geldverslindende Moloch?
Een ander veel gehoord argument is de geldverspilling, bureaucratie en fraude in de EU.
De EU-begroting is bij lange na niet zo groot als het tegenkamp ons wil doen geloven. De begroting is altijd meerjaars, maar op jaarbasis is het ongeveer 160 miljard. Ongeveer vergelijkbaar met de begroting van een land als Finland (5 miljoen inwoners).
De bureaucratie evenmin: de hele EU, met al zijn instituties heeft ongeveer 55.000 mensen op de loonlijst. Ter vergelijk, de US federal government heeft ongeveer 2,6 miljoen ambtenaren in dienst. De eigen kosten van de EU zijn ongeveer 6% van de begroting. Van elke EURO die binnenkomt gaat dus 94% terug naar de lidstaten.
Ja, maar wij betalen voor anderen!
Wij zijn netto betalers, we betalen meer dan we terugkrijgen. De rekensommen daarover zijn echter meestal onzuiver. Het is geen simpele som van de afdracht minus de uitkeringen.
In ons geval mogen wij als doorvoerland een deel van de EU-importheffingen houden terwijl sommigen juist de afdracht bij de rekening aan de EU tellen. Bovendien vinden er achteraf herberekeningen plaats.
En laten we ook niet vergeten dat wij tot 1991 netto ontvangers waren. Maar laten we dit buiten beschouwing dan is onze netto bijdrage 279 EUR per inwoner.
De Europese Commissie, het Europees parlement (Brussel, Straatsburg en verhuiskosten), het hof, de raad, de vertalingen, de gebouwen, het comité van de regio’s, het Economisch en Sociaal comité, het antifraudebureau kost 6%, dus voor ons 16,74 per capita. De overige 262,26 gaat via allerlei fondsen en bijdragen naar de netto ontvangers die daar bijvoorbeeld een beter wegennet van ontwikkelen. Europees gefinancierde projecten, worden ook Europees aanbesteed.
De kans dat een bedrijf uit een netto betalend land een project verwerft in een netto ontvangend land is niet denkbeeldig, het gebeurt vaak. En zo komt er ook geld terug naar ons land.
En die fraude dan?
Tot slot de veronderstelde fraude. Lidstaten zijn zelf verantwoordelijk voor de correcte besteding van EU subsidies. Dat gaat wel eens mis. Het EU antifraude bureau (OLAF) ontdekt regelmatig fraudes en vordert geld terug.
Dan denken we al snel aan Oost en Zuid Europa, maar ook Nederland heeft wel eens vordering van 234 miljoen aan zijn broek gehad.
Vakbondsonderhandelaar Eddy Stam loopt al decennia mee in de gangen en overlegkamers van besluitvormingsprocessen op nationaal en internationaal niveau. Op EddyStam: in Europa geeft hij vanuit die ervaring zijn commentaar op (uit de hand) lopende discussies rond de EU.
Reacties (35)
Goeie argumenten van de schrijver maar besides the point. De EU fuctioneert niet, bemoeit zich tot in detail met regelgeving, is in wezen ondemocratisch en douwt er tegen de wil van de bevolkingen in hoog tempo neo liberaal beleid doorheen dat ten koste gaat van de zuidelijke landen, het Mkb, sociale arrangementen op nationaal niveau, onze spaartegoeden, pensioenen en de lagere klassen.
Kortom: de eu bedient vooral het internationale grootbedrijf.
Ironisch dat een oud vakbondsmedewerker dit allemaal promoot
@1: Ja en nee. De EU functioneert half. Maar het vervelende is dat bijna niemand het eens is over welke helft.
@0: Het geld interesseert ons niet zo veel, denk ik. Nederland is best bereid wat bij te dragen aan de ontwikkeling van Hongarije en wat dies meer zij (hoewel, Hongarije…). Maar als het om heel grote bedragen gaat, zoals bij Griekenland, dan is het wel even anders, natuurlijk.
@1:
Dat doet hij niet, zie ook zijn verhaal over de pensioenpotten, waar bovenstaand verhaal een gedeeltelijke herhaling van is.
Het eigenlijke probleem van ‘Europa’ is de lobbycultuur waar vooral de zeer vermogende instanties -banken, verzekeraars- het effectiefst gebruik van maken. En omdat allerlei zaken -in een poging het netjes in fasen van hoor en wederhoor te doen- voor de leek/buitenstaander onoverzichtelijk worden, krijg je de klacht over intransparantie.
En wat ook niet helpt zijn landelijke bestuurders die op eigen houtje impopulaire acties verkopen met de leugen dat het ‘moet van Europa’.
De EU zal nooit gaan werken omdat men via de Euro probeert een fiscale en politieke unie er doorheen te drukken tegen de wil van de bevolkingen. Dat was in de jaren 90 al bekend. En toch wisten de politici het weer beter …
@3: ik doelde niet op het eerdere stuk van de schrijver over de nieuwe pensioenrichtlijn, maar op het feit dat Draghi (die gozert van de ECB) maandelijks voor 80 miljard euro aan waardeloze staats- en bedrijfsobligaties (waardeloos papier) opkoopt om de heilige euro, de banken, de zuidelijke landen (en daarmee banken en verzekeraars en grote bedrijven) te stutten. http://langleveeuropa.nl/tag/draghi/
Tezamen met het rentebeleid van de ECB (momenteel 0,0 % rente om de inflatie aan te jagen) resulteert dat (onder andere) in historisch lage dekkingsgraden voor onze pensioenfondsen en kapitaalvernietiging bij mensen met een spaarpotje..
de oorzaak van alle problemen (de vaste koppeling van de nationale valuta aan de euro) wordt echter niet aangepakt met als gevolg een nog verdergaande economische divergentie tussen het noorden en het zuiden. (Weer zo’n voorbeeld van een falende EU)
Heerlijke post met mooie cijfers. Maar het waren ‘cijfers’ die mensen vd Brexit overtuigden (300 mln naar NHS whargarbl)
Zo schermt deze auteur, waarschijnlijk met de beste bedoelingen, ook met cijfers.
Is een vergelijking met de VS zinnig als daar 600.000 postbodes tussen zitten? en nog eens 600.000 soldaten? En daarbuiten 240.000 man/vrouw die zich bezig houdt met veteranenzaken? Tenslotte vis ik er nog maar 150.000 mensen bij binnenlandse veiligheidsdiensten uit. (wiki)
De cijfers hebben geen betekenis zonder context. De europese context staat me aan, maar heeft lelijke randjes – die vrijwel iedereen lelijk vindt – maar die niet worden aangepakt. Met als hoogtepunt die dwaze verhuizing.
Hij zal budgettair misschien niet overdreven zijn. Maar het is een heel duidelijk voorbeeld van een Europees kutcompromis. Ik ken helemaal niemand, op wat Fransen na, die de verhuizing een goed idee vindt.
Ook (ik vis er maar een paar uit) het gemak waarmee de Cie probeert vrijhandelsverdragen erdoorheen te jassen en de naïviteit waarmee Erdogan’s Turkije tot en met vandaag als vriend wordt gezien, staan me tegen. Dan de landbouw: sinds 2014 gaat 43% vd uitgaven naar landbouw – en dat wordt echt niet allemaal in verduurzaming gestoken. (Ik ben gepromoveerd wageninger, dus als er iemand heeft geprofiteerd van die agenda….)
Ik weet het ook niet beter en ben vurig tegen een Nexit, maar wordt zo moe van al dat contextloze gescherm met cijfers, die half, verdraaid of in de verkeerde context worden aangedragen als onderbouwing van een een willekeurig (gekozen) standpunt. Het lijkt zo helder allemaal, maar het is strooien met zand.
Wat ik juist probeer te doen is wegblijven van politieke context en de onzin over de EU te ontzenuwen. Dat er heel veel neo-liberaal beleid uit Brussel komt ontken ik niet. Maar dat is het resultaat van het feit dat de democratisch en rechtstreeks gekozen nationale regeringen in de lidstaten overwegend neo-liberaal zijn. Die regeringen stellen de Europese commissie samen. De commissie heet niet voor niets zo, het zijn uitvoerders van beleid dat in de Raad van ministers wordt geïnitieerd. Het helpt niet dat het rechtstreeks gekozen Europees parlement bepaald geen links parlement is. Het is -kortom- het gevolg van democratie, niet het gebrek er aan.
Dan de cijfers, die kloppen, kan er nog bij vertellen dat het Sraatsburgcircus 0,04% van de begroting is, omgerekend naar de NL bijdrage per hoofd 1,12 euro. Dat is de prijs voor vriendschap met de Fransen en zo goed als onmogelijk te veranderen zonden hun instemming. De vergelijking met de US Federal government gaat inderdaad niet 1:1 op, maar geeft wel een indicatie.
De EU veranderen begint met het veranderen van het stemgedrag in de EU, niet met zeuren over dingen die je niet kunt veranderen en veelal niet waar zijn.
@7: Ah, het is de schuld van de bevolkingen in Europa. Hadden ze maar anders moet stemmen. Bij de gehouden referenda bijvoorbeeld? Of stemmen op partijen die voor- of (als alternatief) stemmen op partijen die OOK voor meer Europa waren? En de rest is gewoon niet waar.
Enfin, weten we dat ook weer. bedankt, en groetjes aan je vrienden bij de vakbond
@8: Welke referenda? Referenda in Nederland over EU zaken zijn als referenda op Schiermonnikoog over Haagse zaken. Zet alle nationale verkiezingen in de EU op een rij en de uitkomst is overwegend (neo)-liberaal. Dus is de Europese Commissie is van hetzelfde soort. Ik begrijp overigens niet wat -anders dan een gebrek aan argumenten van uw zijde- mijn vrienden van de vakbond met deze discussie van doen hebben. Als de rest volgens u niet waar is, is mijn tijd aan u niet besteed. Fijne dag nog.
Met overwegend rechtse regeringen en het primaat van de regeringsleiders is het moeilijk linkse politiek te maken. De partijkeuze van de Europeanen doet er wel degelijk toe. Zeker als zij dan ook nog eens een overwegens rechts Europees parlement t kiezen.
Er komt geen referendum over een Nexit,
(a) omdat de referendumwet zo’n referendum niet mogelijk maakt
(b) omdat er geen kamermeerderheid zal komen voor een wetswijziging.
@9: ik begrijp best dat u wellicht niet al te veel tijd en zin heeft om uitgebreid in te gaan op een herpost buiten uw eigen blog. Maar argumenten heb ik in eerdere reacties hier wel degelijk aangedragen.
Verder zijn er meer referenda geweest dan alleen in nederland. Ook in Frankrijk bijvoorbeeld is de europese grondwet afgewezen en meer recent is in griekenland (ondanks een referendum) toch een wurgakkoord door de Eu afgedwongen tegen de wil in van de griekse bevolking.
Overigens onderschat u denk ik het supranationale karakter van de Eu ( het orgaan zelf, verdrag van lissabon) , waarbij de (ongekozen) Ecb een hoofdrol speelt en in feite een groot deel van de (neo liberale) economische en monetaire politiek in de hele Eu bepaalt.
@12 Je kan niet regeren bij referendum. Die grondwet is in Frankrijk en Nederland weggestemd en is nooit ingevoerd. Vervolgens moeten de in alle Europese landen en het EP gekozen politici weer verder. En dan komen ze met aangepaste plannen die ze er wel door krijgen. Als je wil dat de politiek een andere richting kiest, moet je op andere politici stemmen. Je kan van politici niet verwachten (en ze al zeker niet verplichten) tot in lengte van dagen te handelen in de geest van een ooit gehouden referendum. Zelfs niet voor korte tijd.
Er is namelijk niet zo iets als ‘in de geest van het referendum’. Een referendum is 1 vraag op 1 bepaald moment. Mijn JA/NEE kan door een kleine wijziging van het voorstel en/of het voortschrijden van de tijd (andere context, andere inzichten) veranderen in het tegenovergestelde. En dat geldt ook voor alle andere referendumstemmers, en steeds op een andere manier en in een andere richting. Een theoretische oplossing zou kunnen zijn om over alles referenda te houden, maar ik neem aan dat je de praktische problemen daarbij ook wel ziet.
Dus of je nu betere besluiten of een beter systeem wil, je zal de juiste politici moeten kiezen of er zelf een moeten worden.
@12: Ik wil best ingaan op een herpost van mijn blog, sterker nog, ik vind het leuk. Maar ingaan op on-beargumenteerde “klopt niet” en “groetjes aan uw vakbondsvrienden” schiet niet echt op. Nu maakt u echter een goed punt, het bastion van de Europese Bank zit buiten de democratische controle en voert een zelfstandig beleid. Dat klopt. Overigens is elk democratisch systeem de centrale bank onafhankelijk. Als we die aan de grillen van de politiek zouden onderwerpen loeren er grote gevaren. Dat er het EU monetaire beleid geen schoonheidsprijs verdiend, is enerzijds te wijten aan de manco”s van de eurozone en anderzijds aan alle EU centrale banken, die het bestuur van de ECB vormen. U heeft ook gelijk dat het suprapranationale karakter van de EU voortkomt uit het verdrag van Lissabon. Dat verdrag is echter wél getekend door gekozen regeringsleiders en geratificeerd door gekozen nationale parlementen. Voor wat betreft referenda noemt u een perfect voorbeeld waar het mank gaat: het Grieks referendum. Stel dat de EU daar op in was gegaan en Jan Roos had hier een referendum opgezet tegen een deal op Griekse voorwaarden? Welke stem des volks zou dan moeten worden gevolgd?
Erg hè, hoe Boris Johnson en Nigel Farage die arme Jo Cox vermoord hebben.
Tja, op het moment dat dit soort suggesties worden gedaan houd ik wel op met lezen.
@15 Je leest duidelijk alleen wat je wil lezen. Dit staat er:
“Met het lawaai in Engeland – waar inmiddels een dode valt te betreuren – neemt in Nederland het tegengeluid ook toe. Doemprofeten aan beide zijden maken overuren en verzinnen argumenten waar je bij staat. “
En dit maak jij ervan:
“Erg hè, hoe Boris Johnson en Nigel Farage die arme Jo Cox vermoord hebben.”
Stropoppen noemen we dat. Je leest wat je hoopt te lezen. Niet wat er staat. En dan houd je dus op met lezen. Zo ga je natuurlijk nooit iets meekrijgen van hoe anderen denken over de issues waar je zelf zo’n geweldige mening over hebt.
@14: “Overigens is elk democratisch systeem de centrale bank onafhankelijk. Als we die aan de grillen van de politiek zouden onderwerpen loeren er grote gevaren.”
De ECB is natuurlijk al lang niet meer onafhankelijk en voert gewoon een (politieke)nivelleringsslag uit ten gunste van de Zuid Europese landen. Verder wil men ten koste van alles de inflatie aanjagen terwijl dat met eerder maatregelen al niet lukte. Men neemt telkens maatregelen die uiteindelijk niet/onvoldoende werken. Kan ook niet anders zolang het monopolie van de Euro niet wordt opgeheven en de landen hun financiële zelfstandigheid niet terugkrijgen.
@14: mijn reactie in @8 was een reactie op uw
omdat ik in @1 en @5 naar mijn mening wel degelijk argumenten had aangedragen ( die ik in @12 wat verder uitgewerkt heb) reageerde ik wat geprikkeld. Ik dacht namelijk even dat u peterselie in de oren had.
Mijn punt is trouwens dat er (Europees) en nationaal weinig te kiezen valt als je op een partij wilt stemmen die minder EU wil. Die zijn er eenvoudig niet, of hebben een bedenkelijke agenda of zijn splinters.
Verder is het verdrag van Lissabon overweldigend verworpen door de bevolkingen van Frankrijk en Nederland maar toch geratificeerd door de respectievelijke parlementen. Formeel hebben de regeringen getekend, maar wel onder (grote) druk van de EU en de ECB.
Dat de ECB onafhankelijk is klinkt mooi maar is een illusie. We hebben het niet over onafhankelijke rechtspraak oid maar over economie. De ECB is in de praktijk (ook) een politiek orgaan (vanwege hun economisch neo liberale beleid) dat een grote invloed uitoefent, de supranationaliteit van de EU verder wil versterken en stippelt de afgelopen decennia al dwingend een sterk neo-liberale koers uit.
@17: die zuid europese landen betalen een hoge prijs voor die “gunsten van de ECB”.
Verder helemaal eens
@18 “Mijn punt is trouwens dat er (Europees) en nationaal weinig te kiezen valt als je op een partij wilt stemmen die minder EU wil. Die zijn er eenvoudig niet, of hebben een bedenkelijke agenda of zijn splinters.”
Blijkbaar is er onder de Europese bevolking dan toch onvoldoende steun voor minder Europa en worden andere onderwerpen belangrijker gevonden.
@20: daarvoor is de crisis nog niet erg genoeg. Al zie je dat men zich in Griekenland, Italië en Spanje afwend van de traditionele partijen.
@16: En toch had de auteur prima zonder die mededeling zijn boodschap kunnen overbrengen. Dus je kan wel de vermoorde onschuld spelen, Bernard’s reactie is niet uit de lucht gegrepen.
@20 Die opmerking stipt in mijn beleving toch vooral de polarisatie in het debat en de verhitting van de discussie aan. Daar gaat hij in zijn vervolgzin ook op door. Voor de balans was het vernoemen van een vergelijkbaar incident aan de andere kant van het spectrum misschien beter geweest, maar in dit geval is zo’n incident niet voor handen.
Ik zie ook wel dat uit deze selectie van te vermelden feiten blijkt dat de schrijver geen overtuigd leaver is, maar als een teken als dit het je al onmogelijk maakt om verder te lezen sta je duidelijk niet open voor andere meningen en zal je nooit iets gaan begrijpen van hoe anderen over zaken denken.
Die/dat hebben wij ook. En we hebben nog allerlei andere natuurlijke rijdommen. De vraag is niet of je olie hebt, de vraag is waar het geld terechtkomt. Wij geven het aan Texaco en Shell, Noorwegen investeert het zelf. Is een keuze.
Maargoed. Je vergeet het gemakshalve even te hebben over de gedoemde munteenheid die als een stuk kauwgum onder de schoen van de EU geplakt zit en hebt het alleen maar over oninteressante budgettaire kwesties. Vanwaar die extreme focus op geld?
@24: Omdat daar de meeste onzin over wordt verspreid. De EU is in veler ogen een geldverslindende monsterbureacratie met een geheel eigen wil. Een gevaarlijke grote draak in Brussel. Dat onjuiste beeld helpt niet om een helder oordeel te vellen over nut en falen van de EU. We schuiven telkens de schuld naar “Brussel” voor alles wat ons niet bevalt (en vergeten de vele voordelen). Dat probeer ik met wat simpele weetjes in de juiste proporties te brengen. Natuurlijk ben ik een voorstander van de EU en natuurlijk zijn de weetjes selectief (anders zou het een boekwerk zijn). Ik blijf bewust weg van de grote politieke vraagstukken, anders dan dat ik hier en daar uitleg hoe ze tot stand komen.
Daar valt nogal wat op af te dingen.
Dat Noorwegen en Zwitserland “faxdemocratieën” zijn klopt. Het toont aan welke chantagemiddelen Brussel inzet om landen die geen lid willen worden toch te dwingen mee te werken.
160 miljard mag weinig lijken. Toch moet Nederland steeds weer honderden miljoenen ophoesten. Dat komt vooral door de economische en financiële welstand in Nederland. Vanuit Nederland bezien is de EU dus wel degelijk duur.
55.000 ambtenaren ? Dat zijn alleen de Brusselse. In de lidstaten zelf werken er ook nog eens honderdduizenden op allerlei functies die bestaan om de EU bestaat. Al die Brusselse regeltjes moeten uitgevoerd en gecontroleerd worden en dat gebeurt vrijwel allemaal in de lidstaten zelf,
De netto-ontvangers doen zeker leuke dingen van ons geld. Fraude en corruptie zijn heel toevallig synoniemen in de landen die netto-ontvangers zijn, vooral als ze in het Zuiden en Oosten van Europa liggen. De verhalen over dezelfde kudde schapen die 3x geteld werd door een EU-controleur zijn misschien symbolisch maar wel typerend voor hoe dat werkt.
Het economische voordeel van de EU is niet te berekenen. Simpelweg omdat er geen vergelijkingsmateriaal is. We kunnen niet uitproberen hoe het loopt als er geen EU is, dus dat is koffiedik kijken. Net als het koffiedik kijken is over de bewering dat de familie Van Amsberg onze handel zoveel oplevert.
En het gaat wel eens mis met de subsidies ? Dat is een wel heel positieve benadering ! Het gaat overal mis ! Vooral in Zuid- en Oost Europa wordt heerlijk potverteerd van onze subsidies, voor projecten die nooit af komen en activiteiten die niet bestaan etc.
Het is één groot feest van corruptie en fraude.
Wat ik mis in het geheel is het totale gebrek aan democratie.
Het EU Parlement heeft nauwelijks macht. De echte macht ligt bij e ongekozen commissie en de zelfgekroonde koning, Juncker.
En deels bij de ministers die in achterkamertjes het beleid bepalen, onder enorme druk van lobbygroepen uit de groene hoek en het internationale bedrijfsleven (o.a. de Ronde Tafel van Industriëlen).
De burger heeft geen enkel zicht op wat daar besproken en besloten wordt. Het komt slechts in richtlijnen en EU-wetten tot de burger, die het maar te slikken heeft, maar er vrijwel geen enkele invloed op heeft.
Ook dubieus te noemen is de invloed die Brussel op de Vrijheid van Meningsuiting wenst uit te oefenen. Ik noem de in Brusselse kringen gehoorde roep om subsidiestop voor organisaties die anti-EU zijn of EU-sceptisch. Verder de regelmatig opgeboerde wens om hyperlinks te verbieden of te gaan belasten.
Dan de deal van brussel met Google, Facebook en Microsoft tot verbod op “haatspraak” zonder dat duidelijk is wat daar onder valt.
En tot slot het halfzachte beleid jegens de immigratiestromen die maar door blijven gaan.
De lijst met bezwaren is nog veel langer, maar de belangrijkste zijn hierboven wel genoemd.
Feitelijk willen de Nexiteers niks meer te vertellen hebben in Brussel, maar wél meebetalen. Niet erg slim dus.
Fijn dat je dat ook in ziet @26
:-)
@27: Neen we willen ook niet meebetalen. We willen zelf weer bepalen met wie we verdragen afsluiten en met wie we handelen. En dan zonder macht aan een niet-gekozen supranationaal orgaan over te dragen.
@28: wordt toch lastig als je grootste handelspartners EU landen zijn die geen bilateraaltjes kunnen maken
@29
Dat weet @28 ook wel. De Nexiteers voeren een achterhoede gevecht. Niemand in heel Europa ligt wakker van een Nexit. Om de doodeenvoudige reden dat we een klein landje zijn wat economisch afhankelijk is van de buurlanden. Voor wie zou die haven in R’ dam anders zijn? Om maar eens wat te noemen.
Voor een Nexit hoeven we dan ook niet bang te zijn. Een Dexit daarentegen zou onze wereld op zijn kop zetten. Maar wat is het geval? Als er één land Europees is dan is het Duitsland wel.
@30: Maar met een Frexit, een Gexit, en een Nexit wordt het draagvlak voor de EU en de Euro wel erg klein.
@31.
Hypothese. Als niet als.
Ik ben meer voor een fixit
@14: Ik ben voor het over grote deel eens met je standpunt over de EU. Heel interessant ook, ik kan er veel van leren. Maar dat de centrale bank geen onderdeel uit mag maken van de uitvoerende macht is volgens mij niet goed beargumenteerd.
Nu is de centrale bank (ECB, maar ook van andere landen die nog wel een eigen munt hebben) een instituut dat niet democratisch gecontroleerd wordt. Erger nog: de ECB is misschien wel het machtigste instituut in de eurozone omdat zij gaat over het geld. Wat dat betekent hebben we vorige jaar in Griekenland kunnen zien (eigenwijs? dan laten we je banken kapot gaan). De centrale bank is een integraal onderdeel van de uitvoerende macht. Dat wordt nu ontrokken aan democratische controle, waardoor het een speelbal is van de financiële markten is. En dat is nu juist een echt neoliberaal principe. Een club die gerekruteerd wordt uit de financiële wereld bepaalt het beleid.
De consequentie voor de economie zie we nu. Geen groei maar deflatie. Als landen steun willen (via OMT) dan moeten ze daar ‘hervormingen’ tegenoverstellen. Wat de Here geeft dat neemt de Here ook weer, zou je haast kunnen zeggen, want het zijn juist die hervormingen (bezuinigen, flexibilisering, privatisering, pensioenkorting, loonmatiging) die de steun weer te niet doen (*).
In ‘normale landen’ steunt de centrale bank het fiscaal beleid van de regering zodat deze niet afhankelijk is van financiële markten voor financiering van het tekort. In de eurozone wordt naar goed Duits gebruik het omgekeerde gedaan: als de overheid ruim fiscaal beleid voert, wordt dat met monetair beleid tegenwerkt. (Ik weet dat dat daar nu geen sprake van is, maar QE doet niets voor de economie, en de ECB is het per verdrag niet toegestaan meer te doen. Maar dat is weer een ander punt, en mijn commentaar is al te lang …)
(*) als die er zou zijn.
Ik vind het een mooie en zinnige aanvullling