Wat moet de overheid met internet? Waarom zou zij zich er überhaupt mee moeten bemoeien? De Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) heeft zich er de afgelopen tijd mee bezig gehouden. Op Sargasso vertellen een aantal experts de komende weken over de kansen en bedreigingen en over de vraag wat de overheid met internet moet.
De beslissing is genomen, het moment is daar, netneutraliteit is een feit in Nederland. We mogen ons in Europa tot de voorhoede rekenen wat betreft gelijke toegang tot het internet en de diverse diensten die je er kan krijgen. Op het eerste oog een ware winst voor de burger omdat deze niet langer belemmerd wordt in zijn recht tot vrije informatiegaring. Een nadere blik op de materie leert echter dat netneutraliteit voorlopig alleen nog in theorie goed klinkt.
De praktijk is dat bijvoorbeeld telecomaanbieders andere, ondoorzichtige en niet te reproduceren tariefmodellen ontwikkelen om onder netneutraliteit uit te komen. Berec, de Europese variant van de Nederlandse OPTA, meldde onlangs dat zo’n 20% van de mobiele bellers in Europa te maken krijgt met belemmeringen van mobiel breedband door de telecomaanbieders. Aanbieders van vast internet kampen met eenzelfde vraagstuk. We willen namelijk steeds meer via internet doen en verwachten kwaliteit: het uitblijven van storing, altijd bereikbaar via VOIP, soepele Video on Demand en loepzuivere HD-TV. De netwerken en protocollen die onze vraag naar downloads en over-the-top televisie moeten ondersteunen, worden daarmee echter ook zwaarder belast. Beeld je eens in wat een groot sportevenement kan betekenen voor de belasting van het netwerk, mobiel en vast. Vergeet niet dat er ook juridische aspecten aan netneutraliteit zitten, en dat het ook gevolgen heeft voor contentaanbieders. Zo zijn de NPO en diverse ISP’s het niet altijd eens over wat nog onder peering valt bij het aanleveren van video van sportevenementen. Als er meer videodata van de NPO bij de ISP’s binnenkomt dan zij kunnen doorgeven, dan gaat dit ten koste van de service aan andere gebruikers. Congestie in het netwerk treed op. ISP’s zien hier graag een verrekening voor tegemoet, de ministeries van OCW en EL&I denken daar anders over.
De bestaande infrastructuur en internetaanbieders zien zich dus gesteld voor een uitdaging. Geven ze de gewenste kwaliteit van media door, wetende dat er daarmee bottlenecks ontstaan in het dataverkeer? Zware diensten, zoals streaming media, zullen dan voorrang krijgen en dit gaat ten koste van bijvoorbeeld de Skype-gesprekken van de buurvrouw. Of investeren de isp’s in deze nieuwe markt en creëert men een speciaal soort internettoegang waar diverse diensten van elkaar gescheiden zijn? Bijvoorbeeld een public lane en een managed lane (zie de link hieronder voor meer informatie over dit voorstel)? De eerste is vrij toegankelijk, de tweede niet. In beide gevallen staat het mooie idee van netneutraliteit onder druk. Is dit een scenario dat ver weg in de toekomst waarheid kan worden, en waar we ons niet druk over hoeven te maken? In elk geval niet in de VS, waar Verizon al nadenkt over digitale tolwegen voor contentaanbieders en Comcast op korte termijn gaat experimenteren met usage based billing. Grootverbruikers gaan meer betalen, maar de angst is dat deze ook voorrang krijgen tot het netwerk. Of het de concurrentie op de markt zal stimuleren, is nog maar de vraag. Net als op welke termijn Europese en Nederlandse aanbieders dit voorbeeld zullen volgen.
Dus: hoe houdbaar is netneutraliteit in het licht van de technische en sociale ontwikkelingen? Geven we onze recht tot vrije informatiegaring op in ruil voor afleveringen van The Sopranos of Boer zoekt vrouw?
Leesvoer voor geïnteresseerden.
Reageren wordt – zoals altijd op Sargasso – gewaardeerd! Niet genoeg ruimte in de comments? Reageer in de vorm van een blog! Mail naar [email protected].
Reacties (18)
Technisch is er in ieder geval geen (goede) reden om maar op te houden met het net-neutraal aanbieden van internetverbindingen. Al de bovengenoemde voorbeelden die traag internet zouden kunnen veroorzaken zijn ook op andere manieren op te lossen. o.a. met QoS, het gebruik van multicast voor het streamen van sportevenementen, het oplossen van “bufferbloat” (http://www.bufferbloat.net/projects/bloat/wiki/TechnicalIntro) om er eens een paar te noemen. Oplichters zijn het :)
Het feit dat er een instituut als de RMO bestaat geeft mij al te denken. Ik heb dat soort jokers niet nodig om voor me te denken. Er ligt momenteel al een wettelijke basis (briefgeheim) in de wet verankerd. die basis moet naar electronische vorman van communicatie doorgetrokken worden, maar die fascisten in de 2e kamer houden dat tegen.
Art. 120 moet uit de grondwet!
Alles nur ausreden… (smoesjes)
Het is vrij simpel: net-neutraliteit is essentieel.
Al het andere is een kwestie van geld: de benodigde investeringen in infrastructuur.
Net als bij de NS/ProRail bij het spoor, hebben de telecomboeren het uitbouwen van hun netwerken altijd uitgesteld. Wanneer er nu als de wiedeweerga toch uitgebouwd moet worden, kunnen ze wel gaan piepen (here is looking at you KPN), maar dat was allang “overdue”.
Eventuele prijsstijgingen die de telecomboeren dan door willen rekenen, zullen met transparante opstellingen van de daadwerkelijk gemaakte kosten voor het uitbreiden van de infrastructuur moeten kunnen worden aangetoond, want anders gaan de kabeltrekkers gewoon door zoals ze het de afgelopen decennia al deden; onbeperkte bandbreedte beloven/verkopen, maar het piemeltje intrekken als deze ook daadwerkelijk gebruikt dreigt te worden.
Persoonlijk ben ik voor een (geheel) overheidsgecontroleerde infrastructuur die dan verhuurd wordt aan belangstellenden, net zoals het naar mijn mening met de trein/autowegen zou moeten worden/gedaan wordt.
De ISPs en andere tussenpersonen kunnen wat mij betreft uit de discussie gehouden worden, omdat ze geen enkele invloed op de basale infrastructuur en bijbehorende wetgeving hebben.
“Persoonlijk ben ik voor een (geheel) overheidsgecontroleerde infrastructuur die dan verhuurd wordt aan belangstellenden, net zoals het naar mijn mening met de trein/autowegen zou moeten worden/gedaan wordt.”
Hear, hear!
Dit is een zakelijke strijd tussen grote contentaanbieders als Google en de omroepen en telecomgiganten. Eerstegenoemden mogen graag met horrorverhalen over bedreiging van informatievrijheid als wapen inzetten om het publiek aan hun kant te krijgen. Google betaalt ook een aantal universiteiten dik om professoren aldaar dat soort opinies te laten schrijven. Ze hebben daar dan altijd heel veel totaal niet overtuigende hellendvlakargumenten voor nodig.
Vergeet al dat hoogdravende gedoe. Waar het uiteindelijk om gaat is dat de gewone gebruiker een goed werkend internetaansluiting tegen een redelijke prijs. Netneutraliteit is daar één van de beste methoden voor, omdat het overzichtelijk is en weinig controle nodig heeft. Maar het is niet zaligmakend.
Het gaat niet gewoon om hoeveel de afnemer betaalt. Als je zo gaat beginnen, zou het niet beter zijn als de aanbieder een deel van diens rekening overneemt? In dat geval is netneutraliteit helemaal niet gunstig.
Maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat niet om de prijs die je betaalt voor je internetaansluiting, maar met wat voor internet je verbonden wil zijn. Het gaat niet om prijs, het gaat om waarde. De wáárde van het internet keldert als aanbieders schaarser worden. Dát is de kern!
Als je zo gaat beginnen, zou het niet beter zijn als de aanbieder een deel van diens rekening overneemt?
Dat zou inderdaad gunstig voor de prijs kunnen zijn en er valt ook wel wat voor te zeggen. Zo werkt het natuurlijk ook al voor b.v. kabeltelevisie. Daar zie je dan wel weer het nadeel: zenders die uit het pakket verdwijnen door conflicten tussen zendereigenaar en kabelaars.
Mag ik hieruit concluderen dat je het niet erg zou vinden als internet wat meer op kabeltelevisie gaat lijken? In dat geval ben ik het hartgrondig met je oneens en durf ik zelfs te stellen dat je de essentie van de kracht van het internet volledig hebt gemist.
Als de telecomaanbieders niet in hun netwerken willen investeren, dan valt het inderdaad te verwachten dat op den duur storingen gaan optreden. Het is belachelijk om dit te ondervangen door nog méér geld te gaan vragen voor service die je gewoon al zou moeten krijgen! Wat #001 zegt: het is je reinste oplichterij.
Die ’theoretische’ voordelen van netneutraliteit zijn niet minder belangrijk. Waar het uiteindelijk om draait is dat het internet een communicatiemedium is waarbij iedereen zender kan zijn. Ik zie het als een overwinning voor de vrijheid van meningsuiting. Als er extra betaald moet worden om aan te mogen bieden, dan is het binnen de kortste keren zo dat we alleen maar content kunnen zien van bedrijven met geld. De simpele blog wordt uiteindelijk de markt uit geprijsd. Wat we overhouden is iets dat lijkt op televisie: 100 kanalen en allemaal even prut. Mijn televisie heb ik de deur uitgedaan om precies die reden: iedereen die op televisie iets kan komen vertellen, heeft ofwel een plat nietszeggend verhaal dat de grootste boerenlul moet kunnen waarderen, ofwel diepe zakken en een agenda. In beide gevallen moet er in de eerste plaats geld verdiend worden.
Netwerkcapaciteit is inderdaad een schaars goed en we moeten dat zien te verdelen. Eén van de manieren om dat schaarse goed te verdelen is door marktwerking: als je meer van het schaarse goed wil, dan moet je meer betalen. Dat gebeurt al! Het ‘probleem’ is dat de telecomaanbieders van twee walletjes willen eten! Ze willen gewoon meer vangen, zowel aan de aanbieders- als de afnemerszijde. En de grote spelers willen zelf best betalen, zij zien het maar wat graag dat ze de nieuwkomers uit de markt kunnen prijzen. We moeten dat niet laten gebeuren.
Het is een regelrechte schande dat we het hier nog over moeten hebben. Het grote geld probeert het vrije internet de nek om te draaien. Lazer op met je gejammer over dat er extreme congestie ontstaat als er niet meer wordt betaald, dat is allemaal gelul en iedereen weet dat. De telecomboeren zoeken gewoon een nieuwe melkkoe nu ze geen exorbitante bedragen meer kunnen vangen voor bellen en sms’en.
Je hebt graag geen overheidsbemoeienis, maar netneutraliteit is juist geen bemoeienis.
Juist wel. Netneutraliteit is een vorm van marktregulatie. Nou ben ik erg voor gereguleerde markten, maar er zijn meer wegen dan netneutraliteit om de markt te reguleren. Het voordeel van netneutraliteit is dat een simpel en redelijk eenvoudig te controleren uitgangspunt is.
Ik ben wel benieuwd naar je alternatief.
De overheid stelt bepaalde grenzen die worden gecontroleerd door een organisatie als de OPTA en daar binnen is er vrijheid. Zoals het gaat op de kabel en bij mobiele telefonie dus.
Mij lijkt dat de overheid zo weinig mogelijk met internet moet.
De overheid moet ook niets met borrelpraat.
Dat is gewoon vrij.
Registratie van borrelpraat is een griezelige zaak, binnen de kortste keren ben je lid van een terroristische organisatie.
Niet dat heel internet borrelpraat is, maar veel internet is dat wel.
Het probleem ontstaat door gebrek aan kritisch vermogen, ‘wat op een website staat is waar’.
Vandaar ‘discussies’ waarin men elkaar bestookt met webadressen.
Redeneren, nadenken, en argumenteren, lijken zeer negatief te worden beïnvloed door internet.
Datzelfde geldt overigens voor de meeste andere media, maar daar is citeren lastiger.
Je schept verwarring. Je hebt graag geen overheidsbemoeienis, maar netneutraliteit is juist geen bemoeienis. Registratie door de overheid heeft niks te maken met netneutraliteit. Netneutraliteit is een beginsel dat verbiedt dat private partijen zich met de inhoud van eenieders borrelpraat gaan bemoeien. Vandaar ‘neutraliteit’. Van bemoeienis of inperking van vrijheden door de overheid is in het geheel geen sprake; het gaat juist om het waarborgen van vrijheid ten opzichte van een private derde.
Ik denk niet dat tienwijzen de discussie over netneutraliteit echt kan volgen. Daarnaast denkt hij blijkbaar -heel magisch- dat informatie die op papier staat veel waardevoller is dan vanaf een beeldscherm.
Die conclusie heb ik inderdaad getrokken.
Dat zit er niet alleen in dat een serieus boek een 300 of 400 bladzijden telt, geen website komt zo ver, maar vooral er in dat de inhoud van een eenmaal gedrukt boek niet meer kan worden veranderd.
Zo heb ik een boek, gedrukt in 1917, waarvan de inhoud drastisch afwijkt van de webversie.
Het is niet zo dat boeken absoluut betrouwbaar zijn, in tegendeel, helaas, papier is ook geduldig.
Norman Finkelstein begon z’n treurige carrière, de waarheid vindt lang niet altijd een herberg, in een New Yorkse bibliotheek, met het controleren van verwijzingen in een boek.
Er bleek heel wat afgelogen te zijn.
Boeken die ik vroeger vertrouwde bleken later leugens te zijn.
Het onderdrukken van boeken zegt veel.
Maar het mooie van de waarheid is dat die consistent is.
Consistent liegen is heel lastig.
Israel weet er van mee te praten.
Verder, de overheid verplicht internetaanbieders bezoeken aan websites te registreren, zelfs e mails wordt vastgelegd.
Daarmee is voor mij de neutrale overheid verdwenen.
Toch heeft de automatisering ook positieve kanten, zeldzame oude boeken kunnen tegenwoordig soms op verzoek worden herdrukt, ik wil dan bij voorkeur de optische versie, de kans dat daarin is geknoeid is klein.
Zo meen ik in een boek uit 1921 het antwoord gevonden te hebben op de vraag waarom Roosevelt met Stalin in zee ging.
Die conclusie heb ik inderdaad getrokken.
Dat zit er niet alleen in dat een serieus boek een 300 of 400 bladzijden telt, geen website komt zo ver, maar vooral er in dat de inhoud van een eenmaal gedrukt boek niet meer kan worden veranderd.
Zo heb ik een boek, gedrukt in 1917, waarvan de inhoud drastisch afwijkt van de webversie.
Het is niet zo dat boeken absoluut betrouwbaar zijn, in tegendeel, helaas, papier is ook geduldig.
Norman Finkelstein begon z’n treurige carrière, de waarheid vindt lang niet altijd een herberg, in een New Yorkse bibliotheek, met het controleren van verwijzingen in een boek.
Er bleek heel wat afgelogen te zijn.
Boeken die ik vroeger vertrouwde bleken later leugens te zijn.
Het onderdrukken van boeken zegt veel.
Gevangen zetten van historici nog meer.
Maar het mooie van de waarheid is dat die consistent is.
Consistent liegen is heel lastig.
Israel weet er van mee te praten.
Verder, de overheid verplicht internetaanbieders bezoeken aan websites te registreren, zelfs e mails wordt vastgelegd.
Daarmee is voor mij de neutrale overheid verdwenen.
Toch heeft de automatisering ook positieve kanten, zeldzame oude boeken kunnen tegenwoordig soms op verzoek worden herdrukt, ik wil dan bij voorkeur de optische versie, de kans dat daarin is geknoeid is klein.
Het editen leidde tot twee versies.