Afgelopen zaterdag berichtte de Volkskrant dat het Nederlandse bedrijfsleven in 2011 zijn groei en CO2-uitstoot aan het ‘ontkoppelen is’. Bij 27 grote Nederlands bedrijven, waaronder ING, Unilever, Ahold en NS, groeide de omzet met 5 tot 10 procent, maar daalde de uitstoot met gemiddeld 6 procent. KPN stapte volledig over op groene stroom, NS zette energiezuinigere Sprinters in, Shell fakkelde iets minder af. Het lijkt goed nieuws, maar helaas zijn deze bedrijven niet representatief voor Nederland als geheel.
De totale CO2 uitstoot van Nederland, dus inclusief huishoudens, transportsector, landbouw etc., groeit nog steeds. Er is wel sprake van een relatieve ontkoppeling; we verbruiken nu een kwart minder CO2 om een euro te verdienen dan in 1990, en ongeveer de helft minder dan in 1960 (hoewel deze trend de laatste jaren is gestopt, zie groene lijn). Maar met een grotere en rijkere bevolking zet dit in absolute zin geen zoden aan de dijk. Nederland moet eigenlijk tegen de bevolking- en inkomensgroei op innoveren.
Het lange termijn plaatje is echt ontnuchterend. Als we in 2050, met de dan rijkere wereldbevolking van negen miljard, het klimaatprobleem beheersbaar willen houden, dan zouden we op wereldniveau twintig keer(!) minder CO2 per verdiende dollar moeten uitstoten. Van gemiddeld 768 gCo2/$ naar 36 gCo2/$. Nederland zou ongeveer tien keer(!) efficiënter moeten worden (zie tabel beneden) wat neerkomt op ongeveer 5% efficiëntiewinst per jaar. Een economie die draait op 36 gram CO2 per dollar, dat is eigenlijk onhaalbaar, of zoals Tim Jackson zegt: een mythe. En dan geldt die 36 gram ook nog bij een relatief gunstig scenario. De wereldbevolking zou tegen 2050 zomaar nog groter kunnen zijn en ‘Europese’ inkomens hebben (scenario 2,3 en 4).
Volgens Jackson moeten we dan ook als de bliksem (1) investeringen in efficiëntie, schone energie en in het ecosysteem, (2) het werk eerlijker verdelen, zodat een noodzakelijke BBP krimp niet tot werkloosheid leidt en (3) de consumptiemaatschappij ontmantelen. Het zijn drie oplossingen waarvan we er in Nederland zeker twee niet gaan invoeren. Het zal dus echt van de groene investeringen moeten komen, maar of we de Nederlandse economie daar tien keer efficiënter mee gaan maken…
Foto: CC freefotouk
Reacties (3)
CO2 uitstoot per euro, vreemde maat. Het energieverbruik per persoon blijft stijgen en de prijsstijging lijkt het meest effektief om die groei te temperen. Dat zal betekenen dat voor nog meer mensen fossiele brandstof onbetaalbaar wordt en afhankelijk worden van sprokkelhout met alle gevolgen voor het milieu. Het klimaatprobleem is een moreel probleem, waarbij geen zicht is op een aanpak.
Overschakeling op “hernieuwbare” energie met behoud van een groeiend energieverbruik brengt weinig verandering, zeker met de weerstand tegen windenergie.
Jammer dat vergeleken wordt tussen indices van verschillende aggregaties!
Juiste vergelijking zou zijn om CBS cijfers voor CO2 emissies volgens de Milieurekeningen te vergelijken met de NL BBP cijfers.
De luchtemissies volgens milieurekeningen kijkt ook naar de emissies van NL-economische activiteiten in het buitenland. Het gaat hierbij in het bijzonder om transportactiviteiten buiten NL territorium (over land, zee, rivier, en door de lucht ..) door Nederlandse bedrijven (ingezeten principe). aangezien deze economische activiteiten in het buitenland ook toegevoegde waarde (‘inkomen’) genereren moeten ook de bijbehorende CO2 (en andere) emissies worden meegenomen. Dat gebeurt met de milieurekeningen (Zie ‘Environmental Accounts of the Netherlands 2010’, 2011).
OK, maar welk beeld zou daaruit komen dan?