Deze week werd in Bosnië de val van Srebrenica herdacht. Nederland had er nauwelijks aandacht voor. Maar ook na vijftien jaar raakt het gebeuren direct betrokken Dutchbatters ( ook al maakt de Telegraaf er iets anders van). En het gevoel dat Nederland medeverantwoordelijkheid draagt voor de 8000 slachtoffers is er nog steeds (ook al wil het leger zelf daar niet aan). Nederland keek toe: dat gevoel zal verbonden blijven aan de tragische afloop van de inname van Srebrenica door de Serviërs.
Deze week is het ook zes jaar geleden dat het Internationaal Gerechtshof in Den Haag oordeelde dat de muur die Israel bouwt illegaal is. Illegaal omdat Israël de muur grotendeels op Palestijns grondgebied bouwt. In de uitspraak heeft het Internationaal Gerechtshof bepaald dat de internationale gemeenschap (dus ook Nederland) erop moet toezien dat Israel de uitspraak naleeft. Maar de Nederlandse overheid doet niets en kijkt passief toe, schrijft United Civilians for Peace over deze kwestie bij de presentatie van een kort filmpje. Passief toekijken: wordt dat de nieuwe geest van de buitenlandse politiek van het voormalige gidsland?