Terwijl Italië en andere landen rond de Middellandse Zee geteisterd worden door extreem weer lijkt de Italiaanse regering niet van plan in actie te komen tegen de klimaatopwarming. Minister voor Milieuzaken Gilberto Pichetto Fratin zegt niet te weten in welke mate de problemen veroorzaakt worden door de mens. Hij verzet zich tegen Brusselse regels en verdedigt zijn politiek die ‘opkomt voor het nationale belang’. Zijn collega Matteo Salvini, minister van Transport, spot met de zorgen van jonge klimaatactivisten over de hittegolf in het land: ”s Zomers is het nu eenmaal altijd heet, ’s winters koud’. Premier Giorgia Meloni wil in internationale kringen nog wel eens meegaan met plannen voor de bestrijding van CO2 uitstoot. Maar thuis en in eigen kring spreekt ze over het gevaar dat het ‘ultra-ecologische fanatisme’ oplevert voor de economie. Haar ministerie van Gezondheid publiceerde deze week sterftecijfers waaruit blijkt dat in de maand juli sprake was van 7% oversterfte vanwege de hitte.
Meloni’s Fratelli d’Italia staat ondanks alles nog steeds hoog in de peilingen. Ze heeft sinds de verkiezingen aan populariteit gewonnen, is nu de grootste met bijna 30% van de stemmen. Dit gaat mogelijk ook ten koste van de partij van de onlangs overleden Berlusconi, haar kleinere coalitiepartner. Hoe dan ook: bij de komende Europese verkiezingen zullen we moeten we rekenen op heel veel conservatieve stemmen uit Italië.
Populair bij vrouwen
De populariteit van Meloni wordt toegeschreven aan haar authenticiteit die met name vrouwen zou aanspreken. Een kwart van de vrouwen die bij de verkiezingen van afgelopen september stemden, koos voor Meloni’s partij. Geen partij kreeg zoveel vrouwelijke stemmen. Maar dat ligt bepaald niet aan haar feministische standpunten, schrijft Hannah Roberts in een analyse voor Politico. Ze kreeg de goedkeuring van sommige vrouwen voor maatregelen ter voorkoming van huiselijk geweld, zoals snellere rechtszaken en zwaardere straffen voor overtreders. De lijst maatregelen die nadelig zijn voor vrouwen is een stuk langer. De regering-Meloni voert een sociaal-economisch beleid dat op een aantal punten nadelig is voor vrouwen. Ze miste de kans om met de miljarden corona-steun van de EU iets te doen aan de arbeidsparticipatie van vrouwen. En haar minister voor gelijke kansen Eugenia Roccella zaait twijfel met haar uitspraak: ‘Abortus is geen recht’. Het heeft nog niet geleid tot Poolse toestanden, maar Roberts’ conclusie is duidelijk:’ Terwijl Meloni zich op het wereldtoneel voorzichtig presenteert als een gematigde, voert haar regering in eigen land een ideologisch geïnspireerd beleid waarmee ze de extreemrechtse kiezers probeert te paaien.’
EPP-voorzitter promoot Italiaans extreemrechts
Manfred Weber, de Duitse voorzitter van de Europese Volkspartij (EPP) is wel gecharmeerd van Meloni. Ze doet haar best, zei hij tegen het Italiaanse persbureau ANSA. “Ik denk dat we een grote fout zouden maken als we AfD en Giorgia Meloni op hetzelfde niveau zouden plaatsen”. Weber voegde eraan toe dat de toelating van FdI tot de centrumrechtse EVP “momenteel niet ter discussie staat. “Ik geloof dat Giorgia Meloni en Fratelli d’Italia de komende weken en maanden moeten laten zien dat ze aan de kant van dit Europa staan”, zei hij.
Weber houdt hiermee de deur open voor samenwerking tussen de Europese Christendemocraten van de EPP en de partijen die nu zitten bij de Europese Conservatieven en Hervormers (ECR). De Fratelli d’Italia van Meloni zijn momenteel voorzitter van de ECR. Daar zijn naast de coalitiegenoten van de Fratelli nogal wat extreemrechtse partijen bij aangesloten zoals de Deense Volkspartij, de Zweden Democraten, de Ware Finnen, de Poolse PiS, Vox uit Spanje en uit Nederland JA21. Onder de leiding van Manfred Weber (CSU) lijkt de EPP voorzichtig naar rechts te lonken voor samenwerking na de verkiezingen van 2024 voor het geval de resultaten van de Christendemocraten wat tegenvallen. Ze zijn nu nog de grootste groep maar het is de vraag of dat na 2024 zo blijft.
Reacties (1)
Zoals meestal met dit soort partijen en hun leiders, de ravage wordt groter met de jaren. Je weet waar ze vandaan komen en je kent hun ideeën dus als ze aan de macht komen heb je meestal de neiging eerst te denken dat het wel meevalt. Hoe groter de groep kiezers die vaak om goede redenen niet tevreden is hoe meer er kiezen te geloven dat deze ‘sterke’ man/vrouw hun wel gaat helpen.
In realiteit weten de ‘nieuwe’ leiders donders goed dat je het volk moet opwarmen als kikkers in een pan. Als je te snel gaat hebben er teveel door waar je mee bezig bent en wordt je de weg afgesneden door de bestaande democratische rechtsregels die het land moeten beschermen. Ze beginnen daarom met kleine stappen en dat escaleert met elk succes totdat ze zo vast in het zadel zitten dat je er bijna niet meer vanaf komt en alles wat hun visie niet deelt wordt onderdrukt.
Ondertussen moet je natuurlijk weinig doen voor je ontevreden achterban want tevreden mensen worden vaak redelijke mensen en dat kan je natuurlijk helemaal niet gebruiken, het enige wat je consequent moet doen is wijzen naar anderen die het probleem zijn waardoor de ontevreden massa niet geholpen is. Met een beetje handige retoriek kan je die anderen politieke tegenstanders laten zijn en dat als platform gebruiken om die kalt te stellen. Hopelijk laat Italië het niet zover komen als sommige andere westerse landen.
Zoals de immer eloquente John Philpot Curran zei: “”It is the common fate of the indolent to see their rights become a prey to the active. The condition upon which God hath given liberty to man is eternal vigilance; which condition if he break, servitude is at once the consequence of his crime and the punishment of his guilt.”