ANALYSE - Meer blauw op straat en strenger straffen waren voornemens van zo’n beetje elke politieke partij. Maar dat is niet alleen duur, het is ook weinig effectief, zegt hoogleraar Jan van Dijk.
Nadat een grensrechter door Marokkaanse voetballers is doodgeschopt, verklaart de minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten op het NOS Journaal dat hij zal laten nagaan of het Openbaar Ministerie zwaardere straffen kan opleggen aan de daders. De afschrikwekkende werking van het strafrecht is echter uiterst gering, zoals ook de jurist Opstelten heel goed weet. Het is een medicijn dat juist bij de doelgroep van korte lontjes weinig of geen effect heeft. De betrokken maatschappelijke groeperingen zullen zélf in actie moeten komen. De Amsterdamse PvdA-politica Fatima Elatik komt er niet mee weg door op 9 januari in een-interview in het NRC Handelsblad sarcastisch te zeggen: ‘Ja Marokkanen zijn door en door slecht, dat zei ik toch al.’
Om geloofwaardig te blijven, zal zij voortaan haar afschuw over dergelijk gedrag moeten uitspreken en, bovenal, met oplossingen in eigen kring moeten komen. De oplossing moet verder vooral komen van de voetbalclubs en de KNVB door de ouderwetse overdracht van normen en waarden betreffende sportiviteit, royement voor het leven van chronische overtreders en door notoir onsportieve clubs uit te sluiten van de competitie.
De maakbare veiligheid is duur en ineffectief
Terecht wees VU-criminoloog Marc Schuilenburg in zijn bijdrage op Sociale Vraagstukken van 10 december 2012 erop dat de complexe veiligheidsproblemen van de huidige tijd vragen om beleidsarrangementen waaraan meerdere publieke en particuliere partijen deelnemen. Het idee dat de staat de enige actor op veiligheidsgebied kan zijn, is al decennia achterhaald. En toch herhaalt Opstelten bij elk zich voordoend veiligheidsprobleem zijn mantra van ‘meer blauw en strenger straffen.’ De VVD past de in diskrediet geraakte ideologie van de alles-kunnende verzorgingsstaat toe op de veiligheidsproblematiek. En dit veiligheids-etatisme gaat er bij coalitiegenoot PvdA in als koek. De PvdA-minister voor Onderwijs Jet Bussemaker over het geweld op de sportvelden: ‘Als het bijvoorbeeld gaat over geweld op de sportvelden, vind ik het goed dat we duidelijk aangeven: sommige dingen accepteren we niet. Daar hebben we Ivo Opstelten voor nodig. Die zegt: we gaan dat geweld strenger bestraffen. Hartstikke goed. Dat is helemaal Ivo z’n ding’ (de Volkskrant, 17 december 2012). Hierdoor gesterkt, liet de bewindsman de volgende dag op een door De Telegraaf georganiseerde bijeenkomst over geweld tegen hulpverleners weten: ‘Tuig pakken we aan.’ En voor wie het nog niet had begrepen: ‘Keihard aanpakken, zero tolerance, law and order.’
Punt is dat een beetje meer blauw al gauw honderden miljoenen euro’s kost en op zichzelf niet tot minder criminaliteit leidt. Gevangenisstraffen hebben weinig tot geen afschrikwekkende werking op de harde kern van wetsovertreders en bewerkstelligen eerder verharding dan rehabilitatie. Ze kosten de samenleving bovendien, ook na alle binnen het gevangeniswezen doorgevoerde bezuinigingen, een vermogen, namelijk 400 euro per gedetineerde per dag. Als men de roep om strenger straffen enigszins serieus neemt, zal dat moeten leiden tot minstens een verdubbeling van de duur van de opgelegde straffen. Daaraan hangt een prijskaartje van 2 miljard euro.
Preventie is beter en goedkoper middel tegen criminaliteit
Al jaren is bekend hoe de veiligheid op een andere manier en tegen veel minder kosten kan worden vergroot. In 1985 adviseerde een commissie onder leiding van de inmiddels overleden PvdA-er Hein Roethof om elementaire beveiligingseisen op te nemen in het Bouwbesluit. In 1999 is dit voornemen uitgevoerd. Onderzoek heeft uitgewezen dat de kans op een inbraak in nieuwbouwwijken sindsdien 50 procent lager is dan in vergelijkbare oudere wijken. Uit internationaal vergelijkend onderzoek van de Universiteit te Tilburg is verder gebleken dat de Nederlandse woningvoorraad nu, samen met die van Engeland, het beste beveiligd is en dat het beveiligingsniveau twee keer zo hoog ligt als in Zwitserland en Denemarken. Het nuchtere, op preventie gerichte beleid in Nederland heeft ertoe geleid dat het aantal woninginbraken sinds 1995 sterk is gedaald. In landen als Zwitserland en Denemarken is het aantal inbraken in dezelfde periode daarentegen fors toegenomen. In matig beveiligde landen zoals Zweden en Duitsland is het aantal inbraken ongeveer stabiel gebleven. Er is in Europa dus een sterk verband tussen het niveau van beveiliging en de nationale trends in inbraken, ongeacht de overige kenmerken van de betrokken landen. Het aanbrengen van elementaire beveiliging kost per huis ongeveer 300 euro. Hiermee wordt over een periode van dertig jaar 700 euro uitgespaard.
Het doorslaggevende belang van technische preventie bij misdaadbestrijding is ook gebleken bij autodiefstal. Diefstallen door amateur-autodieven zijn overal in de westerse wereld sterk gedaald na invoering van nieuwe beveiligingstechnieken zoals de startonderbreker. Kosten: 1500 euro per voorkomen diefstal. De gemiddelde waarde van gestolen auto’s is vanzelfsprekend vele malen hoger. Ook in de Verenigde Staten is bewezen dat collectieve beveiliging van bedrijfsterreinen winst oplevert voor alle partijen. Sterker nog, dat het in Amerikaanse steden veiliger is geworden, heeft volgens deskundigen niets te maken met zero tolerance en law and order, maar met gericht politieoptreden op zogenoemde hot spots in nauwe samenwerking met de lokale gemeenschap en het bedrijfsleven. Ofwel: misdaadpreventie met burgerparticipatie werkt en, vergeleken met het strafrecht, tegen aanzienlijk lagere kosten.
In de criminologie bestaat brede consensus over wat werkt tegen misdaad en wat niet. Bij veel vormen van criminaliteit is situationele beveiliging het beproefde middel. Het is goedkoper dan de zogenoemde harde strafrechtelijke bestrijding en het heeft grotere effecten op de veiligheid. Gegeven deze kennis, zou men verwachten dat ook de Nederlandse overheid uit de eerdere positieve ervaringen met beveiliging in ons land de les heeft getrokken dat beveiliging loont en dat in de verdere ontwikkeling hiervan dus blijvend en fors moet worden geïnvesteerd. Dit is vooral belangrijk omdat de aantallen woninginbraken en autodiefstallen in ons land nu weer stijgen.
Huidig beleid geeft prettig gevoel, maar biedt geen veiligheid
Jammer genoeg heeft de Nederlandse overheid geen enkele belangsteling meer voor preventie door nieuwe technologie. Bij de politie zijn de gespecialiseerde afdelingenVoorkoming Misdrijven bijna overal opgedoekt. Preventie wordt niet langer gezien als kerntaak van de Nederlandse politie. In de meest recente jaarplannen van de lokale korpsen zal men het begrip preventie dan ook tevergeefs zoeken.
Op het ministerie van Justitie en Veiligheid bestond vroeger een directie “Criminaliteitspreventie” waarin zowel sociaal-wetenschappelijke als technische kennis was gebundeld. Dat kenniscentrum is nu teruggebracht tot een handvol doorsnee ambtenaren. In de regeringsverklaring wordt over preventie of beveiliging met geen woord meer gerept. De nieuwe regering zet uitsluitend in op ‘meer blauw en strenger straffen.’ Dit quasi-ferme beleid zal veel kiezers wellicht een prettig gevoel geven, maar het is niet gebaseerd op wetenschappelijke kennis en het zal niet leiden tot een veiliger samenleving. Het door minister Opstelten gevoerde en door minister Bussemaker gesteunde anti-misdaadbeleid berust op sentimenten in plaats van op kennis. De Nederlandse regering opereert op veiligheidsgebied als een opportunistische arts. Een arts die zijn patiënten medicijnen toedient die bij hen populair zijn hoewel de geneesheer uit de medische literatuur weet dat ze onnodig duur zijn en aan de genezing van kwalen nauwelijks bijdragen.
Jan van Dijk hield op 7 december op de universiteit van Tilburg zijn afscheidscollege als bekleder van de Pieter Van Vollenhoven- leerstoel in Victimology and Human Security. Hij besprak daarin de bewezen effectiviteit van situationele misdaadpreventie. In 2011 publiceerde hij samen met Marianne Junger en Irene Sagel ‘Actuele Criminologie’, Sdu uitgevers. Dit artikel verscheen eerder op Sociale Vraagstukken.
Reacties (36)
Op de argumenten valt wel wat af te dingen:
* Beter beveiligde huizen bouwen geeft een waterbedeffect zolang het niet enorm wijdverspreid is: dan gaan ze gewoon elders inbreken. Ik denk niet dat er stevig bewijs te leveren is voor de stelling “Het nuchtere, op preventie gerichte beleid in Nederland heeft ertoe geleid dat het aantal woninginbraken sinds 1995 sterk is gedaald.” Correlaties, meer is het niet.
* “Het aanbrengen van elementaire beveiliging kost per huis ongeveer 300 euro. Hiermee wordt over een periode van dertig jaar 700 euro uitgespaard.” Zelfs bij 3% rente levert 300 euro investeren al 28 euro meer op dan 700. Onderbouw dit soort dingen nooit met economische argumenten.
Maar ja, er is vast wel iets aan preventie te doen. Mensen aan het werk helpen, bijvoorbeeld. Verheffing, en dan bedoel ik niet alleen een hogere CITO-score, maar Bildung ingebed in een socialere, eerlijke maatschappij. Maar helaas, een groot deel van de Nederlandse kiezers voelt zich happier bij het hard straffen van een token-Marokkaan, het dure geld voor preventie aanwenden voor behoud van de hypotheekrenteaftrek, en met de kop in het zand verder leven. En dat is al zeker 20 jaar zo.
Straffen helpt niet!, zeggen ze, en de crimineel lacht zich een kriek. Hij weet beter.
In het maatschappelijk debat is ‘straffen helpt niet’ een vaak gehoorde bewering van intellectuele zijde. Dat ze even frequent als een vanzelfsprekendheid wordt gedebiteerd die geen bewijsvoering vergt, maakt haar al per se als cliché verdacht. En / of brengt wie haar propageert onder de verdenking een (Linkse?) ideologie aan te hangen, sub schijn van een academische ideaal te dienen.
Of straffen, en dreiging ermee, helpen, hangt af van een aantal onderling afhankelijke factoren als: 1. welk doel wil je ermee bereiken, 2. hoe zwaar is de straf, met zeker in dit geval ijking van ‘zwaar’, 3. pakkans en effectieve uitvoering van straf, 4. de vraag: wie straft? : particulieren, ouders enz., de mafia, de (eigen) Overheid.
In WO II was de Nederlandse bevolking in de macht van de Duitse bezetter. De sancties van die Overheid waren niet mals. De dreiging cum uitvoering van de straffen waren zeer effectief. De Duitsers schoten je dood. Bijna geen Jood redde het, in Nederland! Zonder al te veel beslommeringen kon een groot deel van de Nederlanders naar de Ondergang worden afgevoerd. Dóór die zware straffen.
Conclusie: straffen helpt. Iedereen weet dat en wist dat, behalve onze Geleerden
cum suis.
Zucht, uit preventie overwegingen zou je de topsnelheid van auto’s ook naar 20 km/uur kunnen brengen en zo het aantal ongelukken verminderen.
Preventie zorgt ervoor dat de kosten van de criminaliteit bij het slachtoffer/burger komt te liggen vanwege afkalving op toezicht en handhaving.
Hoeveel beveiligiingsbedrijven surveilleren er in Nederland langs industrieterreinen en in bedrijven omdat de politie blijkbaar het werk niet meer oppikt?
Hoeveel geeft de burger al niet uit voor een stukje veiligheid in zijn huis?
Welke veelplegende inbreker ligt er wakker van 4 weken bajes inclusief tandarts dokter etc met een oplossingspercentage van 11 % aan de kant van de politie?
Hoeveel van de huurwoningen zijn voorzien van gedateerd hang en sluitwerk , is dat dan de verantwoordelijkheid van de bewoner of verhuurder?
Blauw op straat? ik zie in vergelijking met vroeger amper nog een setje agenten lopen of fietsen door het centrum en het politiebureau is twee dagen in de week gesloten, camera’s en krakkemige stadswachten dat wel.
Ik woon in het grensgebied, drie keer ingebroken in 2 jaar waarbij de politie het niet noodzakelijk achtte de laatste twee maal te komen kijken, geen mankracht en geen tijd.
De volgende sla ik gewoonweg dood of voer ik aan de hond.
Een mens dient mee te gaan met de moderne tijden en disproportionele lijfstraffen werken gezien het tijdsbeeld en cultuur het beste.
“Bijna geen Jood redde het, in Nederland!”
Dat komt enerzijds omdat we (in Nederland!) natuurlijk net Duitsers zijn en anderzijds omdat de Duitsers qua gedragseconomische maatregelen hun tijd ver vooruit waren.
Voorspelbare reacties :).
(de intellectuele snappen er niks van, de galg terug en eigen rechter spelen!)
@4
Wil je zeggen dat wij Nederlanders in 40-45 zo Duits waren dat we al uit ons zelf van onze Joden afwilden, en dat de straffen van de Duitse bezetter om de Joden hier te liquideren er niet of maar weinig extra toe deden? Een interessante stelling.
Dat van die (Duitse) ‘gedragseconomische maatregelen’ (GEM) begrijp ik helemaal niet. Vervangen GEM’s justitiële? Kun je een zo’n GEM noemen?
De Deense joden hebben het daarentegen wél gered, ondanks de dreiging van Duitse represailles (@2) en in een uitstekend georganiseerd land (@4).
Als Jan van Dijk gelijk heeft, zullen we de politieagent dan maar helemaal uit het straatbeeld laten verdwijnen?
@5: Mooi moment om weer de discussie aan te zwengelen over strafkolonies! Lekker calvinistisch al werkende tot bezinning komen.
@ 7
Denemarken is – demografisch, H. Anders – een Sprookje. In veel opzichten een fatsoenlijk(er) staat. Ik houd van Sprookje. Denemarken ≠ Nederland.
Verder sluit ik niet totaal uit dat lichtere – of zelfs non-bestraffing qua beoogde resultaten betere uitkomsten – noem er eens een –
zouden kunnen geven. Maar wat ik in alle gevallen haat, is vanzelfsprekendheid. Overdag, in huis-keuken-tuin gesprekken, en helemaal in academische dialogen en oraties. De AKADEMIE verplicht. Geen Lubbers of Stapel aan de Tilburgse Universiteit. Of geen TU met L. en S.
En die niet-onacademische vooringenomenheid tref ik vooral in (academische) pleitbezorgers van lichtere bestraffing aan. Nog nooit een inbreker over de vloer gehad. En hoe staat het met hun dochter of vrouw? Zeker nog nooit voor ‘femme de la rue’ gespeeld of uitgemaakt, of erger aangedaan.
‘Laten we de schandelijke vernietigen’.
@ 5′
‘Voorspelbare reacties :).
(de intellectuele snappen er niks van, de galg terug en eigen rechter spelen!)
Je snapt het niet en wel.
@hpax je komt met geen enkel bewijs voor je beweringen anders dan te verwijzen naar een periode die onvergelijkbaar is (en vervolgens klagen over Denemarken).
Maar goed, als je de stelling aanhangt dat wat een hoogleraar (een intellectueel) zegt ook maar een mening is en per definitie gekleurd, dan houdt het op. Misschien ook maar stoppen met geld geven aan de wetenschap?
Oh, en voor je er over begint:
– 1 huisinbraak
– 17 autoinbraken
– 1 mishandeling door zeven jongeren op de openbare weg (midden in de nacht)
Ik zoek geen wraak. Ik zoek dat waar de gehele maatschappij op lange duur beter van wordt.
Je richten op preventie is maar 1 stroming binnen de criminologie. Het nadeel daarvan is een wedloop met de criminelen ontstaat.
Waar je vroeger alleen je deur op slot hoefde te draaien moet je tegenwoordig het politie keurmerk veilig wonen hebben. Zodra iedereen zijn huis op die manier heeft beveiligd zullen inbrekers weer nieuwe manieren vinden en moeten er nog zwaardere beveiligingsmaatregelen worden getroffen. Uiteindelijk leven we dan allemaal in gated communities met camera’s en gewapende bewakers.
Ik denk dat het veel meer loont om te investeren in het verhogen van de oplossingspercentages. Investeren dus in recherche capaciteit en er voor zorgen dat criminaliteit niet loont. Dat laatste is nu overduidelijk wel het geval.
Meer blauw op straat? ’t Geeft mij in elk geval geen “prettig gevoel” dus doe maar niet.
http://www.frontaalnaakt.nl/archives/wie-beschermt-ons-tegen-de-politie.html
Meer blauw op straat heeft ook geen zin. Die gaan alleen maar verkeersovertredinkjes aanpakken. Of worden een aanspreekpunt voor klagende winkeliers en bejaarden.
Politie kan nooit de oorzaak van criminaliteit wegnemen. Hogere straffen ook niet.
Meer banen. Beter onderwijs. Dat helpt.
Ik denk te weten waar het verschil van inzicht zit tussen links en rechts/intellectueel en populistisch, of kan ik beter zeggen: mensen die wat meer directief denken versus mensen die graag het geheel overzien. Mensen die wat directiever zijn in hun denken (en dus graag zware straffen achteraf willen als reactie op een gebeurtenis) denken als ik de comments zo eens beklijk bij preventie heel erg aan technische dingen. Huis beter beveiligen en dergelijke. Dat is natuurlijk geen preventie, dat is ook een reactie op een nieuw ontstane situatie. Net als bij zwaarder straffen ga je immers pas je beveiliging aanpassen als er bijvoorbeeld bij de buren is ingebroken.
Je kunt het natuurlijk ook wat meer ideologisch bekijken. Onder preventie kun je ook verstaan: vooraf niemand uitsluiten, iedereen mee laten doen op een acceptabel niveau in de maatschappij. Als de verschillen tussen arm en rijk niet groot zijn is er ook weinig reden om iets van ander af te pakken, nietwaar? Of: als je dan toch per se een groot verschil wilt hebben tussen arm en rijk, zorg er dan in ieder geval voor dat het basisniveau dermate is dat mensen daar geen klachten over hebben. Zonder klachten heel wat minder frictie, me dunkt!
Preventie van misdaden bereik je niet met technologische ‘preventie’, maar door sociale preventie. Als je iedereen goed opleidt, goed opvoedt, gelijke kansen geeft en in zijn waarde laat wat is dan nog aanleiding tot misdaad? Je houdt een klein aantal gekken over waarschijnlijk en je zult altijd wel wat puberende kut-kereltjes houden. Maar gekken dien je te genezen, niet op te sluiten. En pubers moet je met hun daden confronteren, en laten begrijpen wat ze veroorzaken met hun ondoordachte gedrag. Zijn ze vaak direct genezen.
edit: of je zegt dit treffend in één zin, zoals @15, Ron Langenslag: Meer banen. Beter onderwijs. Dat helpt.
@ 12
1) ‘en vervolgens klagen over Denemarken).
Dit is niet waar; ik bewonder Denemarken juist en houd het ons land als spiegel voor. Dat je de indruk van het tegendeel hebt, kan komen door mijn uitdrukking: ‘Denemarken is – demografisch, H. Anders – een Sprookje.’
Mijn ‘Sprookje’ is hier positief bedoeld, zoiets als in ‘een sprookjesachtig landschap’ = fraai landschap. Maar ik geef toe dat ik enigszins tegen het overwegend gangbare gebruik van het woord ‘sprookje’ ben ingegaan. Sorry.
2) ‘Oh, en voor je er over begint: – 1 huisinbraak, – 17 autoinbraken
– 1 mishandeling door zeven jongeren op de openbare weg (midden in de nacht)’
Heb je dat allemaal meegemaakt en ben je daar niet cynisch en wraakzuchtig van geworden? Ik bewonder!
3) ‘Misschien ook maar stoppen met geld geven aan de wetenschap?.
Natuurlijk niet. Atoomgeleerden blijven we nodig hebben. Wel de personele bezetting van de sociale – en geesteswetenschappen uitdunnen en de kwaliteit van de rest opkrikken. En als eenvoudig burger nooit je eigen verstand bij wie ook geleerd of ongeleerd inleveren.
@ 16 Maggi.
Dit is het verhaal dat alles goed komt als alles goed gaat. Dan komt het goed, en ga zo maar
@ 14
‘Meer blauw op straat? Het Geeft mij in elk geval geen “prettig gevoel” dus doe maar niet.’
Misdadigers zullen het met je eens zijn. Hé, aan welke kant sta jij, wie ben jij? Slachtoffer of .. ? Ik vraag het maar.
@ 13 ‘‘Ik denk dat het veel meer loont om te investeren in het verhogen van de oplossingspercentages’.
Volgens Docters van Leeuwen, expert, is dat ook zo. Er worden schandalig weinig ‘zaken’ opgelost. Als dit zo is en geleerden in het genre van Jan van Dijk uit Tilburg dat ook wel (moeten) weten, wat dan te denken van hun dogma dat meer /zwaarder straffen niet helpt? Waarom liegen ze? Alsof ze met de misdaad sympathiseren, zo ze zich er niet mee alliëren? Vaak onbewust natuurlijk, maar daarom niet minder objectief en destructief.
@16 Mee eens, maar die links/rechts scheidslijn zorgt ook voor veel (onnodige?) polarisatie; twee kampen; of je bent voor meer blauw op straat, of je bent voor softe pamper oplossingen, terwijl beide wel effect hebben denk ik.
@13 heeft het helemaal goed denk ik: het oplospercentage moet omhoog. Intelligente rechercheurs moeten netwerken herkennen, helers oprollen na langdurige observatie, dat soort dingen. Nu gebeurt dat alleen voor zware criminaliteit.
Waar mijn gejatte fiets en gestolen tv verhandeld worden is nu totaal onbekend bij de politie ben ik bang, terwijl dat toch echt wel te achterhalen is volgens mij.
“Terecht wees VU-criminoloog Marc Schuilenburg in zijn bijdrage op Sociale Vraagstukken van 10 december 2012 erop dat de complexe veiligheidsproblemen van de huidige tijd vragen om beleidsarrangementen waaraan meerdere publieke en particuliere partijen deelnemen. Het idee dat de staat de enige actor op veiligheidsgebied kan zijn, is al decennia achterhaald.”
Let op hoe in verschillende Vogelaars-wijken zaken zich hebben ontwikkeld tot sociale controle 2.0., waarin beheersbaarheid centraal staat, en van maatschappelijke werkers tot en met de teruggekomen wijkagent, en ook wooncoöperaties en Leger des Heils een rol spelen. Al de organisaties komen bijeen in een zogenaamd Veiligheidshuis.
Meer blauw op straat helpt niet?
Volgens mij is dit niet geprobeerd:
Het enige dat blauwer is geworden van het politiepersoneel zijn de vingers wegens het “schrijven” (of met 2 vingers tikken) van allerlei lijstjes.
Net zoiets als de extra handen aan het bed in de zorg ;-)
Dat is vooral omdat de Nederlandse overheid al die Joden al lang voor de oorlog keurig en overzichtelijk had geregistreerd, inclusief woonadressen en religie. Gewoon uit bureaucratische overzichtzucht: iedere burger netjes in de kaartenbak enzo. Kan immers geen kwaad, toch?
Nederland als één groot bollenplantsoen, met alle varianten in een centraal bestand gerangschikt op botanische naam en perknummer. Zo zien brave en ijverige bureaucraten het graag.
Daar komt nog bij dat een zo’n regelzuchtige ambtenaar, Jacob Lentz, tijdens de bezetting zijn kans schoon zag om er eindelijk zijn persoonlijk gekoesterde wens van een waterdicht, verplicht persoonsbewijs doorheen te drukken. Die was volgens hem namelijk hoog nodig om allerlei criminaliteit en fraude tegen te kunnen gaan.
Dat de nazi’s er vervolgens dankbaar gebruik van konden maken om Joden mee te vangen en andere Nederlanders voor dwangarbeid op te trommelen, dat was voor meneer Lentz kennelijk een gering offer om zijn bureaucratische natte droom doorgang te doen vinden.
Maar dat heeft dus allemaal met de angst voor draconische strafmaatregelen niet zoveel te maken. In andere Europese landen hielden de nazi’s stukken bruter thuis, en desondanks wisten daar vaak ook relatief meer Joden te ontkomen aan een enkeltje concentratiekamp.
Wat maar weer bewijst dat corruptie en ambtelijke chaos levens redt.
Overigens trapt onze volksvertegenwoordiging keer op keer in dezelfde valkuil, omdat het natuurlijk ondenkbaar is dat er weer een grote sterke enge man in Europa opstaat, die ons landje inlijft en vreemdelingen gaat vervolgen enzo. Dus gáán met die bureaucratische banaan!
@17: Waarom zou een wetenschapper die tot jou onwelvallige conclusies komt zich baseren op dogma’s en liegen?
Verder pretendeer je je de belangen van het slachtoffer aan te trekken. Als iemand daadwerkelijk iets heeft kunnen verbeteren in de positie van het slachtoffer in Nederland is dat volgens mij Jan van Dijk.
In New York dalen de criminaliteits cijfers al 20 jaar.
oorzaak: pakkans + strafmaat.
Het enige dat daar stijgt is het jatten van smartphones.
@besserwessi
Niet waar. De werkelijkheid is een stuk gecompliceerder en er is een groot aantal oorzaken aan te wijzen.
@22:
Bij goed lezen had je kunnen begrijpen dat ik Jan van Dijk uit Tilburg exemplarisch neem.
Zij die onze rechtspraak intellectueel begeleiden, Prediken als regel dat strengere bestraffing van onze misdaad niet helpt. Hun moderne, soms kathedraal afgegeven bekendmaking is zó stereotyp-eensluidend, dat wie wel beter weet er een ideologische lijn in kan gaan zien. Geen academisch-wetenschappelijke inzichten worden verkondigd, maar boodschappen levensgevaarlijk voor het volk verkocht. Die als miserabele humbug weg te zetten, is onvoldoende, want riskant.
Wanneer een academische elite zo collectief aan de misdaad toegeeft, solliciteert zij naar een sociologsch onderzoek van zichzelf. Wat bezielt haar, wat zijn haar obscure banden met de misdaad? Door zulke vraagstellingen gestuwd, mogen we van de wetenschap van de groep interessante antwoorden verwachten.
HPax gaat weer de boodschapper aanvallen. Ditmaal intellectuelen, die gelijk tot daders worden gedefinieerd.
HPax zelf ziet graag hele bevolkingsgroepen als criminelen, zeker als ze een geloof aanhangen wat hem niet zint.
Wat bezielt HPax wat zijn zijn obscure banden met de witte boorden criminaliteit? Die het volk laat betalen voor hun eigen falen? Die wetgeving beïnvloeden in hun voordeel: marktwerking ten eigen voordele, deregulering, en zo kan iederen bloeden. Behalve hij en zijn vriendjes.
Nee, HPax gelooft duidelijk in strengere aanpak, maar dan wel voor degenen die hij zelf uitzoekt, zeer selectief. De engerd! De hypocriete cristen!
De conservatieve geest die ideologisch een zeer gevaarlijke agenda heeft van nationalisme, neo-liberalisme en vooral 19e eeuws conservatisme: hiërarchie, tegen persoonlijke vrijheid, recht van de sterkste, nee, dat hebben we gezien met de rechtse dictators van Hitler, Franco, via Zuidamerikaanse generaals tot en met de Wereldbank en het IMF. Allemaal kregen ze (in)direct de steun van de Kerk, de conservatieve elite, de industriëlen en dus HPax. Want ze waren ook fel anti-links, niets met individualisme, recht van de sterkste, en inderdaad … een politiestaat, waar kennelijk HPax ook gecharmeerd van is.
@23.
De terugval is van externe factoren, zie De arme gestraft van de franse socioloog. Zo zijn daar minder mensen aan de drugs, meer werk, enz. Typisch rechtse retoriek, waar mensen zo graag in willen geloven. Want gemakkelijk hapbaar, net zoals Mac burger, maar wel duidelijk ongezond.
“Atoomgeleerden blijven we nodig hebben. Wel de personele bezetting van de sociale – en geesteswetenschappen uitdunnen en de kwaliteit van de rest opkrikken”
Off topic: Neurologie is wetenschap op (bijna) atomair niveau. En zeker van belang voor de criminologie, maar dat terzijde.
Ene Thierry Baudet, waarvan ik uit een soort van masochisme de columns maar blijf lezen, beweerde enige tijd geleden dat milder straffen niet barmhartig is.
In zijn column, die overigens duidelijk maakte dat Baudet het deelvak criminologie in zijn propaedeuse waarschijnlijk heeft overgeslagen, stond één waarheid: de crimineel die opgesloten zit kan geen misdrijven meer plegen. Mijn nuancering: de kans dat hij een misdrijf pleegt jegens iemand die niet samen met hem opgesloten zit is aanzienlijk kleiner.
Hebben we met die constatering bewezen dat strenger straffen preventief werkt? (Ik ga er trouwens maar van uit dat de schrijver met ‘werken’ in de titel de criminaliteits-preventie bedoelt.)
Nu, dat is wetenschap. En die wetenschap laat aan de hand van cijfers zien dat het langer opsluiten van de ene crimineel niet voorkomt dat de andere crimineel een misdrijf pleegt. Op die manier werkt het dus in ieder geval niet preventief. De pakkans tot bijna 100% verhogen, dat zal overigens wel helpen, maar lijkt me financieel gezien onmogelijk en onwenselijk gezien de inbreuk op de privé sfeer die daarvoor gemaakt moet worden.
Wat bij een dergelijke discussie al snel onbelicht drijgt te geraken: wat doe je met de veroordeelde die zijn straf heeft uitgezeten?
Klakkeloos op straat zetten lijkt me een garantie op recidive. Zelfs met de dreiging van een mogelijk ’three strikes, you’re out’ systeem. De gek is nog steeds gek, de a-sociaal is niet socialer en de sloeber heeft nog steeds geen geld om aan zijn primaire levensbehoeften te geraken. Wat voor alternatief is er voor deze personen?
En met de korting op reclassering en reïntegratie ben ik bang dat het levenslang opsluiten uiteindelijk toch de enige manier wordt om recidive te voorkomen. Dat lijkt me dan een politieke keuze, maar mijns inziens is dat geen oplossing voor de lange termijn.
@25
Wat bezielt [de academische elite], wat zijn haar obscure banden met de misdaad?
Die HPax deugt echt niet. Bah.
@28:
@ c 29 Robin.
1Onder strenger straffen van de crimineel verstaat R. uitsluitend diens ‘langer opsluiten’. Bekrompen. Maar het is primair de vanzelfsprekendheid waarmee hij zijn bewering pousseert, annex & alias de terloopse of tersluikse wijze, die vragen oproepen. Is in R’s onnadenkendheid onze cultuur aan het woord? Heeft, als dat iets anders is, op het punt dat R. aansnijdt, een ideologie van hem bezit genomen en hem tot haar spreekbuis gemaakt? En hem ook nog verblind? Dat zou je denken als niets erop wijst dat hij notitie heeft genomen van mijn c 2, 3e alinea.
2 Robins ‘nuancering; de kans dat hij een misdrijf pleegt jegens iemand die niet samen met hem opgesloten zit is aanzienlijk kleiner.’
Zit iets in. Aan de andere kant, een misdaad plegen tegen een co-crimineel vind ik altijd minder erg dan tegen een vrije onschuldige burger. Neem verder het feit dat gevangen criminelen onder bewaking staan, en de kritiek op Baudet vervalt. Dus toch maar langer/zwaarder straffen.
En inderdaad ziet Baudet het juist: ‘milder straffen’ is ‘niet barmhartig’…
De last en de ellende van te mild straffen, komt op de schouders van de non-criminele burgers terecht. De prijs van de misdaad moet altijd worden betaald, hoe ook. Laat het dan zoveel mogelijk de misdadiger zijn die betaalt.
Van mensen die op dit punt tegen Baudet zijn, neem ik aan dat ze menen zelf niets te vrezen hebben. En misschien is dat ook zo; je hebt geluksvogels. En pechvogels.
“De last en de ellende van te mild straffen, komt op de schouders van de non-criminele burgers terecht. De prijs van de misdaad moet altijd worden betaald, hoe ook. Laat het dan zoveel mogelijk de misdadiger zijn die betaalt.”
Dat zien we bij die falende bankiers. De mensen die HPax door dik en dun verdedigt! Daar betalen we allemaal voor, en niet zo klein beetje ook!
Een racist die zelfs nog geld verdient aan een boekje daarover, en dat verbindt hij aan criminaliteit. Daarom schrijft hij er zo graag over, dat is onmiskenbaar zijn drijfveer. Daarom komt hij weer met cultuur, monocultuur in zijn ogen.
Alleen pechvogels… wat een drogreden. Hij overdrijft, want nogmaals, criminaliteit, zichtbaar en wel, en liefst met een gekleurde dader, daar zweert hij bij. En iedereen die maar een beetje nuances zoekt wordt weggezet als een geluksvogel, niet goed wijs, bekrompen, enz. Dat is HPax.
@30
“1Onder strenger straffen van de crimineel verstaat R. uitsluitend zijn ‘langer opsluiten’. Bekrompen.”
Een uiterst vreemde reactie. Mijns inziens is de vrijheidsbeperkende straf de zwaarste straf die kan worden opgelegd. Strenger straffen betekent dan automatisch ‘langer opsluiten’. Of ben ik te bekrompen om aan lijfstraffen te denken? Dank u, ik heb de middeleeuwen enige tijd achter mij gelaten.
“Heeft, als dat iets anders is, op het punt dat R. aansnijdt, een ideologie van hem bezit genomen en hem tot haar spreekbuis gemaakt?”
Suggestief en zonder enige onderbouwing. Welke ideologie wordt hier bedoeld? In mijn reactie laat ik geen ideologie doorschijnen. Feiten mijnheer, daar gaat het om. U stelt de vraag met welk doel er in de samenleving straffen worden uitgedeeld maar beantwoordt deze niet. Dat mag u gerust, dat doet Baudet ook. Maar accepteer dan ook de feiten en de consequenties die met uw antwoord samenhangen.
Wil je mensen die een strafbaar fiet gepleegd hebben voor de rest van hun leven in een put opsluiten? Prima, dat is, zoals ik al zei, een politieke keuze. Daar gaat de wetenschap niet over. Maar probeer niet te beweren dat strenger straffen preventief werkt zonder dat te kunnen onderbouwen. Daar gaat de wetenschap wel over. Volgens mij was dat de strekking van het artikel.
@30:
Quote:
“Aan de andere kant, een misdaad plegen tegen een co-crimineel vind ik altijd minder erg dan tegen een vrije onschuldige burger”
Jouw redenering volgend zou ik als niet gelovige, die iedere vorm van (verspreiding) religie een misdaad tegen de mensheid vind (en een belediging voor het menselijk intellect), het minder erg vinden als een dominee een rabbi de om zeep helpt dan dat 2 humanisten dat zouden doen.
Hierbij wil ik wel opmerken dat humanisten zulks niet doen en iedere religie inmiddels een moorddadige geschiedenis heeft.
Verder zou jouw redenering ook het volgende tafereel kunnen opleveren:
“Edelachtbare ik vraag u er rekening mee te houden dat mijn cliënt alleen bij mensen inbreekt, die een justitieel verleden hebben”
Ik zou bovenstaande stompzinnige redeneringen vinden.
@ c 33 e.a.
@ Je redeneert te abstract. Denk een beetje bij je in de buurt en voel mee. De daad (D1) van een moordenaar die een co-moordenaar vermoordt, verschilt naar het gevoelen van velen minstens toch wel iets van de daad (D2) van een moordenaar die een onschuldige burger vermoordt. Dit is iets van het leven. Het was dus de moeite waard de moordenaar bijtijds op te sluiten, ook al ging er dan een andere andere aan. Alleen een kille bureaucraat kan, denk ik, het onderscheid D1, D2 negeren. Of dat voorwenden.
Voor mijn gevoel wordt de schrijftafelgelijkstelling van D1 = D2 vooral aangehangen door mensen die principieel niet veel in justitiële straffen zien, bijv. omdat weten dat ze erzelf de dupe van zouden kunnen worden, of anders hun vriendjes of de groepen met wie ze zich geassocieerd voelen. En dit is ongeveer wat ik op het oog had met wat ik in c 25, 3e alinea, schreef:
‘Wanneer een academische elite zo collectief aan de misdaad toegeeft, solliciteert zij naar een sociologisch onderzoek van zichzelf. Wat bezielt haar, wat zijn haar obscure banden met de misdaad?’
Met die ‘obscure banden’ bedoelde ik dus primair niet: directe afspraken door academische lui als van Dijk uit Tilburg met onderwereld-figuren in kroeg of aan bittertafel gemaakt.
Verder moeten we niet vergeten dat wat Autoriteiten op het gebied van Recht en Politie oreren en uitspoken, vooral door misdadigers wordt gevolgd, op hun manier dan. Hun leven immers hangt ervan af! Bijna geen zware misdadiger zal voor de doodstraf zijn, integendeel, en hij zal Jan uit Tilburg van harte toejuichen. En witte-boord criminelen zijn goed thuis in de Wet en volgen de laatste rechtsopvattingen. Reken maar.
Bijvoorbeeld is er een Wet die verbiedt kinderen onder een bepaalde leeftijd voor bepaalde misdaden gerechtelijk te vervolgen. Welnu dan laten oudere misdadigers kinderen onder die vastgestelde leeftijd het vuile werk doen.
En zo, functioneel, objectief, nolens volens werken nette, goede, brave academici met de misdaad samen. Onacademisch. En dát moeten ze weten, dat het zó werkt. En er iets tegen doen. Langer, zwaarder straffen, daarvoor pleiten, zoiets. Zoniet, geeft dat te denken.
HPax komt weer met de zoveelste drogreden: of je bent voor de doodstraf of je staat aan de kant van de moordenaar (je werkt zelfs samen).
En indirect worden mensen die voor versoepeling, of tegen strengere straffen zijn neergezet als “bijv. omdat weten dat ze erzelf de dupe van zouden kunnen worden, of anders hun vriendjes of de groepen met wie ze zich geassocieerd voelen”.
Dat is HPax alles wat hem niet zint wordt schuldig bevonden aan aanklachten uit door hemzelf bedachte constructies. Altijd op de persoon spelen. Haal ze onderuit. Inhoud is niet belangrijk. Nee, maak ze samenzweerders met alles wat slecht is in de maatschappij. Dat klinkt nog beter.
Zelf is hij een racist dat het er af druipt, en daarvan is geen woord gelogen want dat zie je elke keer weer terugkeren: monocultuur, boekje schrijven over migratie, alles wijten aan migratie, enz.
Meer blauw op straat kan ook preventief werken. Dat zwaarder straffen niet helpt, is al zo vaak bewezen, dat het vreemd is, dat er nog steeds mensen zijn, die het tegendeel blijven geloven. Dat is natuurlijk te wijten aan de kracht van een geloof: mensen geloven tegen beter weten in, dat hun geloof de waarheid is.
Dan kan iemand met een godwin verklaren, dat zwaarder straffen helpt, omdat bijna alle joden uit Nederland weg zijn gevoerd in WOII. Te wijten aan de zware straffen door de Duitsers. Dan werken de mensen wel mee. Geconfronteerd met de situatie in Denemarken tezelfdertijd, ziet die persoon echter niet in, dat hij nu moet bewijzen, dat de Duitsers in Denemarken minder zwaar straften, omdat anders zijn argument totaal in elkaar stort. Dat ziet hij echter niet in en hij blijft dus hangen op een soort verafgoding van de Denen, die blijkbaar net zo veel van Nederlanders verschillen als Afghanen, bijvoorbeeld en in zijn wereldbeeld. Die blijven zich ook maar tegen de Amerikanen verzetten, ondanks zware straffen. Of wacht, nee, die vergelijking zal vast weer niet gemaakt mogen worden. Dat past niet in zijn ideologie.