Frankrijk ligt plat. Nu is dat voor Frankrijk niet iets heel bijzonders, maar de huidige staking is ook naar begrippen van dat stakingsgeile land behoorlijk groot. En wordt gesteund door een grote meerderheid van de bevolking, wat ook lang niet altijd het geval is. Recessie, massale werkloosheid en een overheid die in de ogen van veel mensen te weinig doet: het maakt de Franse burger schijnbaar woedend.
Frankrijk staat niet alleen. In IJsland, Litouwen, Letland en Bulgarije, landen die het zwaarst door de crisis zijn getroffen, vonden de afgelopen dagen straatrellen plaats. In Griekenland is het al maanden onrustig. Daarmee vergeleken is het in Nederland bijzonder kalm. Blijft dat zo?
We weten sinds de overwacht zeer succesvolle vakbondsdemonstraties in 2004 dat Nederlanders wel degelijk in grote getale op de been kunnen komen. Toch lijkt het rustig.
Maar die rust is misschien bedriegelijk. Vooral nu de hoogte van de pensioenen in het gedrang begint te komen. En er is één gouden regel in de Nederlandse politiek: kom niet aan de oude dag van de babyboomers. De generatie die is opgegegroeid met demonstreren en oud is geworden met het strikt behartigen van de eigen belangen laat zoiets niet over haar kant gaan. Als daar de komende maanden -met zeer verslechterde economische omstandigheden- nog een hoop jongeren bijkomen die dankzij het last in, first out-principe plotseling op straat staan, kon het nog wel eens flink druk worden op het Malieveld.
Het blijft koffiedikkijken. Maar één eerste signaal is er al wel: de demonstraties van 2004 begonnen met dat radicaalste plukje gestaalde vakbondskaders van Nederland: de Rotterdamse havenarbeiders. Die gingen gisteren weer de straat op. Een klein groepje nog, dat wel. Maar een kleine sneeuwbal kan een grote lawine veroorzaken. Of smelten in een gezapig winterzonnetje.
Reacties (8)
Dus ze demonstreren nu in Frankrijk, IJsland, Griekenland en wat oostblok landen. Frankrijk demonsteren ze als hobby, IJsland lijkt me niet meer dan logisch dat ze hun regering daar niet zo heel lief meer vinden. En dan nog 4 landen in het grote grote Europa… Oftewel in het overgrote deel van Europa is het rustig, zo bijzonder is het dus niet dat we hier voorlopig ook alleen voorzichtig een beetje morren.
Ach, hier wordt het vooral onrustig op straat omdat wij nog altijd de plaatjes hebben……
Nederlanders zijn hopelijk zo verstandig te bedenken dat met z’n allen op straat gaan blauwbekken de economie zeker niet helpt;.
Deze vind ik wel grappig: “De generatie die is opgegegroeid met demonstreren en oud is geworden met het strikt behartigen van de eigen belangen”.
Lekker hè, eenheidsworst? In het echt gaat het in die ene zin natuurlijk wel over 2 verschillende groepen babyboomers: de bevlogen idealistische demonstranten (die daar door de crisis van de jaren 70 / 80 en hun daaruit voortkomende werkloosheid ook volop tijd voor hadden) en de yuppen, die geld altijd al belangrijker vonden dan idealen en de overwaarde van hun huis niet als een gelukje als gevolg van de de op crisis volgende hoogconjunctuur zien, maar als een beloning voor hun verstandige keuzes… En daar bestaat natuurlijk wel overlap en overloop tussen, maar dat maakt die groepen niet aan elkaar gelijk.
Zolang de mensen nog vast zitten aan hun werk, gedisciplineerd als ze zijn, zonder dat ze het door hebben, want ja, ze moet hun kinderen voeden en hun hypotheek afbetalen. Bang, bang, angstcultuur, … Je moet niet je baan verliezen, want dat heeft ingrijpende gevolgen. Dus houd je je mond dicht en ga je zeker niet rellen!
@5: Je hebt wel gelijk dat mensen langer afwachten met ‘actie voeren’ als ze zelf – oa de door jou genoemde – verplichtingen hebben (behalve ambtenaren, die hoeven nergens bang voor te zijn, behalve misschien een verkorting van de koffiepauze). Niets vreemds aan. Ook de nederlands-protestantse poldercultuur zal niet echt voor wat ‘pit’ zorgen. Misschien een aantal mensen met voorbedrukte SP bordjes op het malieveld, en een leuk concert met Ali B of De Dijk …
Het verdwijnen van de ‘echte originele’ arbeiders in NL – in Frankrijk nog wel iets meer – zal ook niet helpen.
Ik vind trouwens niet dat je demonstraties en stakingen direct gelijk moet stellen aan ‘rellen’.
Het is inderdaad zo. Als je niets hebt, heb je niets te verliezen. En heb je geen probleem met demonstraties enz. (rellen). Koos heeft volkomen gelijk. Maar ook op andere blogs kan je het opmerken. De ouderen hebben in hun bloed nog iets van protest. De jongeren zijn in grote getalen zeer conservatief, al zijn ze ook leden van partijen die zich progressief noemen. Ze laten zich als lammeren naar de slachtbank leiden.
Je zou maar een flexwerker zijn bij een bedrijf dat een slecht jaar ingaat. De (half) jaarcontracten worden echt niet verlengd.
De flexwerker is dat zich wel bewust maar net zoals een uitspraak van een hoge FNV pief: ‘Ze moeten zelf harder onderhandelen naar een vast contract…’. Denk je dat een doorsnee laagopgeleide productiemedewerker dat kan? Hij is bang voor verlies van zijn baan als hij zijn mond opendoet.