Levensgevaarlijke sneeuwrage in Boston

COLUMN - Het sneeuwt in Boston. En niet zo’n beetje ook. De stad werd afgelopen weekend voor de vierde keer in een maand getroffen door een sneeuwstorm en is inmiddels bedekt door bijna twee meter van het witte goedje. Een record. Nog nooit eerder viel er zoveel sneeuw in februari.

Vervelend voor de bewoners. Het openbare leven is nagenoeg tot stilstand gekomen. Trams ploegen zich door de metershoge witte barrière. Het kan dus wel NS, rijden als het sneeuwt. Duizenden vluchten zijn geschrapt. En automobilisten worden vriendelijk doch dringend verzocht thuis te blijven om de sneeuwruimers ruim baan te geven.

Maar waar de een de winterse ellende als een belemmering ervaart, ziet de ander juist kansen. Kansen om vanaf de eerste verdieping of hoger met een salto of halve schroef naar beneden te springen in een zacht bedje van sneeuw. Het liefst in onderbroek. Het is een ware rage aan het worden. De sociale media staan inmiddels vol filmpjes van de meest gevaarlijke acrobatische toeren. En het moet natuurlijk steeds hoger, harder en gekker. Het wachten is dan ook totdat het een keer goed misgaat.

Dat is ook de angst van burgemeester Marty Walsh, die de inwoners van Boston oproept hun gezond verstand te gebruiken en dergelijke levensgevaarlijke capriolen voortaan achterwege te laten. ‘It’s a foolish thing to do and you could kill yourself.’ Gelijk heeft hij. Het laatste waar de burgervader op zit te wachten is een dodelijk ongeluk van iemand die het wel geinig vond om halfnaakt van drie hoog naar beneden te springen in een berg opgevroren sneeuw.

Ironisch genoeg werd een wetgevend forum over klimaatverandering vanwege het koude weer uitgesteld. Al zijn de deskundigen er nog niet uit of het extreme winterweer wel aan het broeikaseffect te wijten is. Sommige Amerikaanse meteorologen zien de huidige horrorwinter zelfs als het bewijs dat ‘global warming’ je reinste flauwekul is. Ik dacht dat we die discussie inmiddels wel hadden gehad en dat men het er in grote lijnen wel over eens is dat het broeikaseffect grotendeels door de mens wordt veroorzaakt.

Wat zowel de winterse springduivels als de broeikasontkenners gemeen hebben is dat zij beiden doof en blind zijn voor de gevaren en de gevolgen van hun daden. Daar mogen de achterblijvers het mee doen. Kappen dus met die onzin.