LES is freelance journalist en tekstschrijver en gaat van september tot en met november voor Sargasso bloggen vanuit New York.
Leven in de grote stad slecht voor de gezondheid? Dat valt reuze mee. Althans in de VS. New Yorkers leven tegenwoordig gemiddeld langer dan Amerikanen in de suburbs. Dat schrijft het blad New York Magazine.
Het tijdschrift baseert zich op cijfers van het New York City Department of Health. Een New Yorker die in 2004 wordt geboren heeft nu een levensverwachting van 78,6 jaar. Dat is negen maanden langer dan de gemiddelde Amerikaan.
In 1900 leefde een inwoner van de Big Apple nog slechts 40,6 jaar, tegen 47,3 jaar voor andere Amerikanen. In 1990 was de verhouding 72,4 tegen 75,4. Volgens de statistieken voegde de gemiddelde New Yorker sinds 1990 6,2 maanden toe aan zijn leven, terwijl dat voor de gemiddelde Amerikaan slechts tweeënhalve maand bedroeg.
Niet verrassend
Volgens het tijdschrift lijkt 1990 het begin van de grote inhaalslag in levensverwachting in New York. Verrassend is dat niet. De gemiddelde levensverwachting van een stad of een land is ook gekoppeld aan het sterftecijfer. En juist dat is sinds 1990 in New York drastisch gedaald.
Zo werden er in 1990 nog 2272 mensen vermoord, tegen 579 in 2005. Ook het aantal aids-doden ging omlaag, naar 7102 naar 1419. Tenslotte daalde ook de kindersterfte sinds 1990. Al deze gespaarde levens deden de gemiddelde levensverwachting in New York in de jaren negentig dus fors stijgen. Maar dat is níet het hele verhaal, vervolgt het blad.
Obesitas
Diverse wetenschappers onderzochten de oorzaken waarom New Yorkers tegenwoordig langer leven dan mensen in de suburbs. Eén van conclusies die ze trokken is dat stadsmensen simpelweg meer bewegen dan suburbanites. Dat zou met name gelden voor het haastige New York.
Volgens de onderzoekers is New York zo ongeveer ontworpen om te lopen, en snel te lopen, zoals de meeste stadsbewoners doen. Mensen in suburbia bewegen veel minder en pakken, noodzakelijkerwijs, de auto als zij een pak melk nodig hebben.
De meeste New Yorkers hebben daarentegen niet eens een auto en doen alles lopend of met de metro, waar ze met de trap omhoog weer uit moeten. Door al dat (haastige) gewandel en getraploop komt obesitas, één van de meest voorkomende ziekten in de VS, in New York veel minder voor dan in de suburbs.
“Mensen in New York zijn in betere vorm dan ooit; het is overduidelijk dat er iets in de stad bestaat dat goed is voor je gezondheid”, zegt David Vlahov, professor van Hunter College. Hij deed drie jaar geleden onderzoek naar stedelijke gezondheid. Hij concludeerde dat de urban health penalty, niet meer bestaat.
Urban health advantage
Vroeger, tot ver in de twintigste eeuw, betaalden mensen een prijs voor het leven in de grote stad, in de vorm van een slechte gezondheid. Die werd veroorzaakt door luchtverontreining als gevolg van zware industrie, lange werkdagen en slechte woonomstandigheden.
Maar de zware industrie is uit de stad verdwenen, de werkdagen zijn korter en de woningen beter geworden. Daarom is er nu volgens Vlahov zelfs sprake van een urban health advantage: stadsbewoners zijn tegenwoordig gezonder dan plattelanders. Die betere gezondheid komt, zoals gezegd, onder meer voort uit meer beweging als wandelen en metrotrappen lopen.
Maar er zijn meer redenen. Een stedelijke omgeving, zeker met boeiende architectuur en een attractief straatleven, trekt mensen naar buiten, meer dan in een levenloze suburb, waar de televisie bij wijze van spreken de enige bron van vermaak is. Bovendien is er in de grote steden veel gezondere en betere voeding beschikbaar, zowel in winkels als in restaurants. Stadsbewoners hebben dus ook een beter voedingspatroon dan plattelanders.
Rookverbod
Tot slot speelt ook de hele sociale omgeving van een stad een rol. Een goed voorbeeld doet goed volgen. Met vrienden die gezond leven, wordt iemand automatisch gestimuleerd om dat ook te doen. Daarnaast stimuleert het gemeentebestuur van New York zelf een gezond leven. Eerder dit jaar deed het ongezonde transvetten, onder meer gebruikt bij de bereiding van hamburgers, in de ban. Daarmee was New York de eerste Amerikaanse stad die die stap zette.
En inmiddels werpt ook het rookverbod dat sinds twee jaar van kracht is in kroegen en restaurants, zijn vruchten af. Volgens het Department of Health heeft dat inmiddels zo’n tien procent levens gespaard.
Reacties (11)
Welkom LES!
ben beniewd hoe ze berekenen dat dat rookverbod in de kroeg in NY de afgelopen 2 jaar “zo’n 10 procent levens heeft bespaard”.. lijkt mij toch meer propaganda dan gebaseerd op feiten
Dus van de New Yorkers gaan er na het rookverbod nog maar 90% in plaats van 100% dood?
welkom!
ben erg benieuwd je bijdrages over NY, eerste stuk geeft goede hoop!
Er mist iets in dit verhaal.
Ik heb het gevoel dat de New York Magazine het halve verhaal verteld. (en die foto…)
Ik weet het niet. Wat is de reputatie van de New York Magazine?
Boeiend verhaal. Ik vraag me wel af of er niet nog een aspect een rol speelt: gezondheidszorg. In een grote stad heb je alle ziekenhuizen en artsen die je nodig hebt op korte afstand beschikbaar. En als je iets overkomt is er in no time een ambulance aanwezig. De kans dat je een hartaanval of een ongeluk overleeft zou daardoor wel eens een stuk groter kunnen zijn in de stad. En de drempel om je te laten onderzoeken als je je niet lekker voelt is misschien ook lager.
Daarnaast is New York een van de rijkere regio’s van de V.S. Ik kan mij een onderzoek herrineren waaruit bleek dat in het voormalig oostblok de levensverwachting in de vervuilde industriesteden hoger lag dan op het platteland. Een redelijk inkomen is ‘gezonder’ dan frisse lucht.
@JSK
Dat was mijn eerste idee ook. Het onderzoek is gedaan bij de mensen in centrum NY ofzo. Waar weinig werklozen en armoede is.
Het onderzoek zal vast enkele kernen raken, toch beklijft me vooral het gevoel dat er hier toch ook wel sprake is van een mooi promopraatje.
Dat het rookverbod (in de horeca & niet daarbuiten) al in 2 jaar heeft geresulteerd in ‘10% meer (over)levenden’ lijkt me dan ook eerder een geëxtrapoleerd effect dan dat dit daadwerkelijk in die 2 jaar ‘bereikt’ is.
Daarnaast maakt het onderzoek gebruik van de verminderde sterftecijfers om de toename in levensverwachting te verklaren. Met een periode van 1990 tot en met 2005 vraag ik me dan af of ‘9/11’ buiten het onderzoek is gelaten. Anders zou het er ongetwijfeld een stuk minder rooskleurig uitzien.
2 words for ya : FIJN STOF. Hoe zeggen ze dat in het yankee ?
one link for ya: http://en.wikipedia.org/wiki/Particulate_matter
;)