Kunst op Zondag | Digitale kunst, kunst of vermaak?

Foto: copyright ok. Gecheckt 22-04-2022
Serie:

Sargasso’s kunstgalerie geeft ruimte aan kunstbloggers. Elke eerste zondag van de maand een bijdrage van Krina van der Drift van Kunstdwalingen.

Twee jaar geleden was ik voor een heerlijke herfstvakantie in Parijs. Daar bracht ik een bezoek aan ‘l Atelier des Lumières, een digitaal kunstcentrum gevestigd in een gerenoveerde gieterij uit de negentiende eeuw. Digitale tentoonstellingen die grote namen in de kunstgeschiedenis onder de aandacht brengen, worden geprojecteerd op de vloer en op de tien meter hoge wanden van de hal van het Atelier.

Op dat moment was er een tentoonstelling over Gustav Klimt. Een drie kwartier durend spel van licht en muziek, waarbij de werken uit de hele carrière van Klimt op gigantisch formaat overal om je heen waren. Zeker indrukwekkend vond ik, omdat je weliswaar met veel mensen was, maar toch alle ruimte had om te bewegen, in de donkere ruimte, en je eigen beleving te hebben. Een perfecte mix van kunst en vermaak. De tentoonstellingen worden zo om het half jaar veranderd en nu zag ik dat het gaat om Monet, Renoir en  Chagall. Zeker een aanrader als je nog eens naar Parijs gaat, maar dat is nu niet echt aan de orde in coronatijd. De laatste maanden bereikten mij echter verschillende berichten over dergelijke initiatieven in Nederland. Ik heb er twee bezocht en had twee  zeer verschillende ervaringen.

Als eerste reisde ik af naar Eindhoven, naar Motion Experience. Gevestigd op de tweede verdieping van de Piazza, een ruimte in een winkelcentrum. “Motion is een indrukwekkend belevingsspektakel voor jong en oud. Stap in een totaal nieuwe wereld vol verbeelding, emotie en plezier! Schommel tussen de wolken. Speel met kunst!” Deze belofte wordt gedaan in de promo en sprak mij wel aan; zeker het schommelen tussen de wolken, wie wil dat nou niet?

Aan de naam had ik wel al af kunnen leiden dat het vooral om de beleving ging, maar dat vond ik ook prima, ik hou van belevingen, maar ook de beleving stelde, helaas, niet zoveel voor. Zoals je op de foto ziet was er een bijna lege ruimte waar projecties op de vloer en wanden waren, wat zeker een mooi kleurenspel gaf, maar de ruimte was niet afgesloten, waardoor je afgeleid werd door wat er in andere ruimtes gebeurde.

Er waren inderdaad drie schommels, maar die waren continu bezet en gaven je zeker niet het gevoel dat je in de wolken schommelde. Er waren verschillende ruimtes waar je wat kon beleven, maar het was slordig uitgevoerd waardoor eigenlijk niks goed tot zijn recht kwam. Weinig kunst en slecht vermaak, jammer! Je betaalt €13,00 voor een ticket en wij stonden binnen een half uur weer buiten.

Motion Experience foto: Krina van der Drift

De tweede ervaring was in Amsterdam, daar was ik op de openingsdag van  Nxt Museum, “Het eerste museum in Nederland dat zich volledig richt op mediakunst. Ontdek grootschalige, digitale kunstinstallaties die je blik verruimen en de zintuigen op scherp stellen. De kunst van morgen, vandaag.” Aldus de promo. Zeker een totaal andere beleving met een anderhalf uur durende tour langs verschillenden ruimtes, waar vaak interactieve installaties waren. Zoals “Habitat” van Heleen Blanken.

In dit datagedreven werk worden driedimensionale scans van objecten uit het Naturalis Biodiversity Center tot leven gewekt. Stenen, fossielen en koraalsoorten komen samen in een meditatieve, game achtige omgeving die voortdurend evolueert. Door tussen de sculpturen door te wandelen kon je invloed uitoefenen op de beelden. Echt heel mooi en zeker een meditatieve ervaring.

Habitat Heleen Blanken foto: Krina van der Drift

Dan “Distortions in Spacetime” van Marshmallow Laser Feast. Een soort spiegelpaleis waar je met een kleine groep in mocht, vanwege corona, wat de beleving zeker ten goede kwam. Dit werk neemt je mee naar het hart van een zwart gat en je kunt door bewegingen voor het scherm te maken fonkelende deeltjes door het heelal sturen. Mooie beelden en een leuke ervaring.

Distortions in Spacetime Marshmallow Laser Feast foto: Krina van der Drift

Het volgende had niks met kunst te maken, maar vond ik zeker het allerleukst aan dit museum: “Biometric Mirror” van Lucy McRae en Dr. Niels Wouters. Via een QR-code kon je inloggen en verschillende gegevens invullen en werd je blootgesteld aan biometrische gezichtsherkenning.

De vraag is in hoeverre klopt dit en hoe gevaarlijk is dit eigenlijk? Mijn echtgenoot stelde zich vrijwillig beschikbaar om aan dit experiment mee te doen, zich toen nog niet bewust dat de resultaten hier gepubliceerd zouden worden…Zoals je ziet komt hij er heel goed mee weg! 90 % betrouwbaar, 89% emotioneel stabiel, intelligentie van 82%, ook prima, maar hij is ook 77 % eigenaardig…en 90 % introvert. Nu is natuurlijk de vraag: klopt het ook? Natuurlijk heb ik geen vergelijkend testmateriaal, maar het klopt aardig. Grappig en leuk om dit eens te doen! Hij kreeg ook nog een rapport op zijn e-mailadres toegestuurd, dus zeker een heel leuk experiment en iets om over na te denken…

Biometric mirror Lucy McRae and Dr.Niels Wouters foto: Krina van der Drift

Een mix van vermaak en kunst dus en veel wetenschap, wat je wel een beetje moet liggen. Zelf had ik early birdtickets bemachtigd en betaalde €19,50 voor een kaartje, maar een regulier kaartje kost €24,50 en dat vind ik toch echt wel heel veel! Ik heb me zeker vermaakt, maar had na afloop niet een gevoel dat ik iets heel bijzonders had gezien. Voorlopig even geen digitale kunstbelevingen meer voor mij.

 

Reacties zijn uitgeschakeld