Waar het begrip ‘haven’ al niet voor staat… Zeelieden, meerminnen- en mannen, zeegoden, lokale of nationale beroemdheden, duikers, vissers zijn de havenhoofden die bij gaten in de kust toegang of uitweg bieden.
Nu kun je met symboliek nogal wat kanten op. Bijvoorbeeld ‘bevrijding is pakken wat je pakken kan’….
Seward Johnson – Unconditional Surrender, 2007 – 2013, bij Tuna Harbor Park, San Diego, USA.
of een reusachtige ontworsteling…
Seward Johnson – The Awakening, 1980, bij National Harbor, Washington D.C., USA.
of de haven als plaats om tot rust en troost te komen.
Max Patté – Solace in the Wind, 2008, bij haven in Wellington, Nieuw Zeeland.
De haven is natuurlijk hét spuigat van diversiteit, getuige de vele figuren die we bij de havens zien.
Maker onbekend – Standbeeld van Pythagoras, bij de haven van Pythagorio, Griekenland.
Jonás Gutiérrez – De subtiele steen-eter, 2006, bij de haven van Puerto Vallarta, Mexico.
Elek Imredy – Girl in a Wetsuit, 1972, bij haven van Vancouver, Canada.
Svajunas Jurkus, Sergejus Plotnikovas – Juodasis vaiduoklis (Zwarte geest), 2010, bij de jachthaven van Klaipėda, Litouwen.
Magnus Tomasson – Monument voor de onbekende bureaucraat, 1993, bij de haven van Reykjavik, IJsland.
Hoewel concrete figuren veel symboliseren, is de haven zelf een en al symbolische verbeelding. Voor een zonnige toekomst?
Jón Gunnar Árnason – Sólfar (Sun Voyager), 1990, niet ver van de haven van Reykjavik.
Tot slot: Deze symboliek gaat uw verbeelding misschien te boven: de haven is een strijkplank.
Catherine Griffiths – The harbour is an ironing board, 2002, 2004. Onderdeel van Wellington Writers Walk, Nieuw Zeeland.
De haven is een strijkplank;
Platte ijzeren sleepboten glijden voorwaarts naar
elk shirt van een schip, elk kussensloop
van een vrachtschip en besluiten
dat ze plat moeten worden gestreken als wasgoed uit de zee
Uit het gedicht “Wellington Harbour is a Laundry“, uit de bundel Come High Water (1977) van de dichter Denis Glover.
Reacties (12)
Wat is er gebeurd met de haven als symbool van thuiskomen, arriveren?
Als het niet overdrachtelijk kunstzinnig kan, dan letterlijk?
Of het afscheid…
Hoewel ik die onbekende bureaucraat wel erg goed vind hoor.
Mooie bijdrage!
Ik doe er nog een recent Nederlands beeld bij van Jan Ketelaar in Holwerd.
Er komt nog een magere vrouw bij.
@2: en@1: ik schreef nog wel “die (…) toegang of uitweg bieden,/i>”. Verder wilde ik het cliché van haven als thuiskomst of afscheid zoveel mogelijk vermijden.
@4: Ah, fraai! Overigens is dat niet “bij de haven“….
@6:
Klopt eigenlijk wel maar wel redelijk dichtbij.
Bij de havenzelf hebben ze een ”walvisstaart”.
@4: Indeed. Erg mooi! 5 meter hoog. Die Friezen hebben na Leeuwarden wel iets met reuzen lijkt het ;)
@4 Jammer, vind ik dan, dat de kunstenaar het beeld (de beelden) een beetje bederft door er een rare tekst bij te leveren: Het beeld gaat over de zoektocht naar balans en uitwiseling. Dat men niet denkt dat het over een nieuw zeedieet ofzo gaat.
Dobbert dat bos http://www.dobberendbos.nl/ nog steeds in in Rotterdam?
De haven als strijkplank – ik heb wel ‘ns de vergelijking gelezen waterhoentjes – strijkijzers.
@9: Je kunt het dobberend bos overnemen.
@11: Een zin uit dat artikel…. Een derde dode wordt als broedplaats gebruikt door een meerkoet