ANALYSE - Secretaris-Generaal Buijink wordt, na 33 dienstjaren bij het ministerie van Economische Zaken, voorzitter van de bankenlobby. Dat laat NRC Handelsblad weten in een artikel waar volkomen terecht geen enkele kritische vraag in wordt gesteld.
Want natuurlijk kun je zeggen: is het niet vreemd dat zo’n man die het ministerie als z’n broekzak kent, die kennis en kunde van de ene op de andere dag voor privaat gewin gaat inzetten? Wringt dat niet, zo’n soepele overstap van publiek dienaar naar lobbyist? Alsof hij z’n ervaring, voor z’n pensioen, nog even te gelde wil maken.
Dat lijken allemaal terechte vragen, totdat je je realiseert dat de helft van de grote Nederlandse banken al genationaliseerd is en deze stap het resultaat moet zijn van vooruitziendheid. Stilzwijgend gaat het rijk ervan uit dat die Nederlandse Vereniging van Banken, over enkele jaren een directoraat van het Ministerie van Systeembanken is, van waaruit deze sector wordt bestuurd.
Buijink is niet meer dan een effectief middel door een vooruitziende overheid ingezet, om de verdere overname van de Nederlandse banksector soepel te laten verlopen. Hij is de vooruitgestuurde verkenner. Daar moeten we alleen maar blij mee zijn. Over enkele jaren maakt hij gewoon weer onderdeel uit van een ministerie. Kritische vragen zijn hier overbodig.
Reacties (10)
Dit zaakje stinkt, Buijink schijnt nauw samen te werken met Sellink, van volkshuisvesting, milieu en RO op de Antillen, gelukkig heeft Sargasso nog een Van der Stok achter de deur.
Bij ambtenaren op dit niveau zou toch een ‘concurrentiebeding’ van enige aard op z’n plaats zijn.
Is een CEO van een groot bedrijf niet sowieso eigenlijk een ambtenaar? Een bedrijf is ook gewoon een bureaucratie.
@3.
Het heeft er alle schijn van, maar vergis je niet.
Dan zou je het Financiële Dagblad van afgelopen zaterdag kunnen lezen: een interview met oud-Ahold topman Cees van der H. Hij heeft het daar ook over, en praat daarbij over het ondernemersaspect via zijn nieuwe zakelijk partner Boekhoorn. Hij legt daarbij het verschil uit tussen de twee soorten aanpak. En dan krijg je inderdaad het gevoel dat een CEO een hoge ambtenaar is, zeker als je dat afzet zoals Van der H. dat doet tegen een ‘vrije’ ondernemer.
Mooi Ad, zo’n tekstje doet mij veel plezier.
Ik denk steeds: wat is er tegen staatsbanken? Mijn eigen partij vindt het niks en wil weer terug privatiseren, maar waarom? Het lijkt me allemaal prima zo.
Er is nog een Rabobank; maar als de crisis op de woningmarkt nog even aanhoudt, duurt dat niet lang meer. De onnozelaars die een woonakkoord hebben gesloten zullen de Rabo niet redden van een grote deconfiture met de hypotheken, die door de prijsval onder water verdwijnen.
Dan hebben we de grote systeembanken in staatshanden. In de jaren zestig vond fatsoenlijk links dat heel gewoon.
En Paul: volgens mij moeten we niets zeggen over het niet doen terugkeren naar de markt. Dat is de manier waarop ambtenaren zich nog een beetje als ondernemer gedragen.
@3 paul: het zijn in ieder geval bureaucraten…
@5 Tom: volgens mij moet er eerst nog een misvatting uit de weg over systeembanken alvorens mensen de logica van staatsbanken begrijpen. Namelijk, dat dat ‘systeem’ refereert aan dat deel van de bank dat deel uitmaakt van het publieke door de staat in stand gehouden geldsysteem. De reden waarom systeembanken fundamenteel verschillen van gewone, volledig private, bedrijven, waar faillissement wel tot de mogelijkheden behoort.
OK, als verdere overname van de bankensector de doelstelling is, kan het een goed idee zijn zo’n ambtenaar aan de leiding, maar anders zag ik toch wel graag die scheiding tussen bank en staat. Zeg maar als in vroeger dagen- toen de kerk nog wat voorstelde- de scheiding tussen kerk en staat. In feite blijken de banken achteraf de filialen van die ene grote bank-de Staat ofwel de gezamenlijke belastingbetalers.
Medewerkers van de Belastingdienst gaan het bedrijfsleven in nadat ze expert zijn geworden op kosten van de belastingbetaler. Niks nieuws onder de zon.
De vraag is natuurlijk waarom mensen die overstap maken? Gaan ze voor “het grote geld”? Gaan ze voor “een nieuwe uitdaging”? Zijn ze het starre en steeds starder worden overheidsapparaat beu?
@7: volgens mij bestaat die scheiding tussen systeembank en staat er nu niet en zou je vooral het onderscheid tussen risico en zekerheid moeten aanbrengen. De staatsbanken zouden dan geen investeringsbanken meer zijn – afstoten die activiteiten.
@8: ik weet niet of het niets nieuws is, maar bedrijven gebruiken allerlei clausules in contracten om te voorkomen dat hun mensen de volgende dag bij de concurrent aan de slag gaan. Maar de Nederlandse staat vindt het blijkbaar niet nodig op die manier over haar eigen en dus onze belangen na te denken.
@9: ik vraag me af hoe de jurisprudentie daar over is. Ik meen mij te herinneren dat de rechter niet iemand niet wil verbieden in een branche te werken waar die persoon altijd al in gewerkt heeft, omdat die persoon anders nergens aan de bak komt. Ook al staat er een dergelijk concurrentiebeding in het contract.
Wellicht onder het mom “de slavernij is afgeschaft.”