DOCUMENTAIRE - De super-supercondensator komt er aan en is gemaakt van grafeen. In een paar minuten opladen en uren aan energie bij de hand. Dat zou een stevige sprong voorwaarts zijn.
DOCUMENTAIRE - De super-supercondensator komt er aan en is gemaakt van grafeen. In een paar minuten opladen en uren aan energie bij de hand. Dat zou een stevige sprong voorwaarts zijn.
Reacties (8)
Klinkt te goed om waar te zijn. wat is de catch?
De catch is, welke duurzame energie gaan we in dat ding opslaan?
Grafeen bakken in je DVD drive is natuurlijk een briljant idee.
@2: grappig. Eerst is het argument: energie uit zon of wind is niet praktisch, want we kunnen het niet goed opslaan. Lijkt (!) er een goed opslagmedium te zijn, is het ineens de vraag waar we de energie vandaan halen?
@3 de ultieme toepassing van supercaps is toch wel de electrische auto. Maar alle autoverplaatsingen bij elkaar zijn zo energieintensief, dat valt niet duurzaam te leveren.
Over een paar jaar iedereen op de scooter?
In je smartphone kan zo’n supercap handig zijn, maar dat is een oplossing voor een luxeprobleem.
@4: Waarom zou dat niet duurzaam te leveren zijn? Even een achterkant-van-een-envelopberekeningetje:
Volledig elektrische auto met een verbruik van 34 kWh/100 mi = 0.21 kWh/km (Nissan Leaf). Laten we eens uitgaan van zo’n 10 miljoen voertuigen en 20.000 km per jaar gemiddeld per voertuig (minder voor personenauto’s, meer voor bedrijfsauto’s). Dan kom je op 42 miljard kWh/jaar.
Een zonnepaneel met 240 Wp levert zo’n 200 kWh/jaar op in Nederland. Dat betekent dat je een dikke 200 miljoen panelen nodig hebt, ofwel zo’n 12 per inwoner (=20m2), ofwel zo’n 30 per woning (=48m2).
Volgens een studie van het IEA uit 2002 is er in Nederland per inwoner 18 m2 aan dak- en 6 m2 aan geveloppervlak geschikt voor PV. Voldoende dus, zelfs zonder PV-parken waarvoor geen dakoppervlak nodig is. Natuurlijk is 12 panelen per persoon veel, maar niet volslagen onrealistisch. En de toename van het aantal panelen kan natuurlijk gelijk opgaan met het aantal elektrische auto’s. En als ontwikkelingen in bijvoorbeeld gebouwgeintegreerde PV een vlucht nemen, kan het ineens hard gaan.
Of kijk eens naar windmolens:
In Nederland brengt een grote turbine op een geschikte locatie zo’n 2 miljoen kWh per MW vermogen op. Dat betekent dat er zo’n 21000 MW aan vermogen nodig is om 42 miljard kWh op te leveren. Dat is ongeveer 10x het totaal opgestelde vermogen in 2011. Zeker niet triviaal om te realiseren, natuurlijk, maar zonder meer haalbaar, zeker met windparken op zee.
Natuurlijk is dit een eenvoudige voorstelling van zaken (ik neem bijvoorbeeld laad-ontlaadverliezen van het opslagmedium niet mee), maar qua grootte-orde geeft het een redelijk beeld, lijkt me.
@4: Het is anders ook wel fijn voor laptops, die worden zo gemiddeld toch al snel 1/3e lichter.
@5: Dan ga je er wel heel hard van uit dat we zo’n beetje alle elektriciteit in auto’s gaan steken. Ik bijvoorbeeld ga echt mijn dak niet beschikbaar stellen opdat iemand anders zijn stalen penisextensie kan blijven rijden. Want op benzine of op elektries, het blijft energetisch een enorm inefficiënte manier van het verplaatsen (van meestal maar één persoon).
@6: Als je mijn twee voorbeelden (zon en wind) bij elkaar optelt, heb je al twee keer zoveel als nodig voor volledig elekrisch transport. Dan heb ik nog geen andere duurzame bronnen meegerekend (2e/3e generatie biomassa, getijdenenergie, import waterkracht), geen technologische ontwikkelingen aan de aanbodkant en de vraagkant, geen maatschappelijke ontwikkelingen (beter OV, thuiswerken, dichter bij werk wonen). Ik zeg niet dat het allemaal zomaar zal lukken, maar volgens mij zijn er geen principiele bezwaren, zoals Sil suggereerde.
@7: kijk hier ook eens http://www.csrgc.com.cn/g1733/s4283/t252320.aspx. Chinezen gaan wel hard