Niet allemaal natuurlijk, maar volgens een nu niet meer zo geheim onderzoek van het Britse ministerie van Defensie blijkt wel dat ongeveer 65 procent van de Iraki’s de zelfmoordaanslagen tegen Amerikaanse en Britse troepen steunt. Ongeveer 1 procent vindt dat de aanwezigheid van Amerikaanse en Britse troepen helpt bij de wederopbouw van het land. Eindelijk lijkt er een goede verklaring voor de eindeloze stroom aanslagen. Want een van de basisregels van een gewapende opstand is immers dat er steun moet zijn onder de plaatselijke bevolking om een langdurige guerilla-oorlog te kunnen voeren.
Maar waar is het toch mis gegaan? Een overgrote meerderheid van de Iraakse bevolking wilde graag dat Saddam ging, en veel daarin vonden een Amerikaanse inmenging onvermijdelijk en behulpzaam.
Direct na de inval zijn er vele jihadstrijders van buiten Irak de slecht beveiligde grenzen over gestoken om de heilige strijd tegen de Amerikanen te voeren. De Iraki’s waren geen voorstander van deze buitenlandse inmenging, en wilden de Amerikanen en de Britten wel helpen om deze Jihadi’s weg te krijgen. Maar de strategie van de Amerikanen, door het Amerikaanse Slate prachtig verhaalt in een relaas over Operation Matador, zorgt ervoor dat de Iraki’s steeds vaker slachtoffer worden van slecht militair-strategisch inzicht van de kant van de geallieerden.
Het onbesuisd neerslaan van opstanden blijkt niet te werken. Daarom wordt er meer en meer druk uitgeoefend om over te gaan op de strategie van de Inkspot, waarbij het Amerikaanse leger in een klein gebied met grote aanwezigheid van militairen de harts en minds van de Iraakse bevolking alsnog voor zich weet te winnen. Door veiligheid te bieden in een klein deel van het land, kan de plaatselijke bevolking zich meer aan de kant van de geallieerden voegen, en zal meer geneigd zijn te helpen om de chaos in het land te bestrijden. Als dat gebiedje dan veilig is, kunnen de troepen er weer een stukje bijnemen. Enzovoort.
Zou een dergelijke strategie kunnen helpen om bij een volgende poll de steun voor geweld lager te laten zijn?
Reacties (13)
Volgens Al-Jazeera is die 65%, slechts 45%. Het betreft bovendien niet de anti-Moslim achtige verdraaiing van steun voor zelfmoord aanslagen maar ‘verzet tegen buitenlandse troepen.’ Misschien is het rapport toch nog iets te geheim voor gedegen berichtgeving?
Ik vraag me af hoeveel procent van de NL’ers in ’43 het NL verzet steunde.
leuk plaatje DP…
Mensen zijn snel ontevreden en onderdrukt worden door Saddam of door de US is niet fijn. Ik denk trouwens dat de anti-guerilla tactiek (imago verbetering) goed kan werken. Zo is Che immers ook in Bolivia gepakt. Als mensen geen verzet/revolutie willen wordt het al snel impopulair (denk aan de Baden/Meinhoff groep). En kan er misschien iets van orde ontstaan.
Die inkspots doen me op de een of andere manier sterk denken aan de pockets of resistance, de laatste haarden van verzet die nog even moesten worden opgeruimd voordat de vrede baanbrak met Amerikaanse contractoren.
Vond dit zinnetje ook wel aardig in The Christian Science Monitor: “This conflict is the sort that the armed forces have avoided since Vietnam.” Want hoe vaak is de Amerikaanse en andere pappenheimers wel niet voorgehouden dat dit avontuur nooit een Vietnam zou kunnen opleveren omdat de omstandigheden daar zo geheel anders zijn.
De opmerking
“[…] blijkt wel dat ongeveer 65 procent van de Iraki’s de zelfmoordaanslagen tegen Amerikaanse en Britse troepen steunt”
lijkt me een wat erg gekleurde vertaling van het werkelijke citaat uit de tekst, zijnde:
“Forty-five per cent of Iraqis believe attacks against British and American troops are justified – rising to 65 per cent in the British-controlled Maysan province”
bij het comment van gelkinghe moest ik direct aan deze, briljante, cartoon denken;
http://www.guardian.co.uk/cartoons/stevebell/0,7371,991545,00.html
Bovendien mag je wat twijfels hebben over een onderzoek dat de terroristen op de volgende wijze karakteriseert:
“The report profiles those likely to carry out attacks against British and American troops as being “less than 26 years of age, more likely to want a job, more likely to have been looking for work in the last four weeks and less likely to have enough money even for their basic needs”.
“Eindelijk lijkt er een goede verklaring voor de eindeloze stroom aanslagen. Want een van de basisregels van een gewapende opstand is immers dat er steun moet zijn onder de plaatselijke bevolking om een langdurige guerilla-oorlog te kunnen voeren.”
Bovendien is dit wel een erg vreemde vorm van logica. Wordt hier nou beweerd dat de geringe steun onder de plaatselijke bevolking de oorzaak is van de aanslagen? Dat lijkt me een onjuiste conclusie. Het is misschien een noodzakelijke maar in ieder geval niet voldoende voorwaarde. En dat is heel iets anders dan een verklaring waarom de aanslagen plaatsvinden.
In Basra zijn de cijfers trouwens een stuk positiever zo bleek, en dat zal onder de koerden wel niet anders zijn.
Dit is ‘gewoon’ een burgeroorlog van de voormalige onderdrukkers (de soenieten) die hun bevoorrechte positie onder Saddam niet willen opgeven, en die nu samen met extremisten uit het buitenland hun strijd tegen de koerden en sjiieten op andere wijze voortzetten. Alleen krijgen die nu hulp van de VS en de Britten. Iets waar kort na de eerste golfoorlog door velen om werd geroepen maar toen niet werd verleend, en waar toen schande over werd gesproken. Het kan verkeren.
@DP: wat veel schandelijker is, is niet dat die mensen in NO niet direct hulp kregen, maar dat een het totale vredesmissie budget van de VN 4 miljard per jaar kost, en de Amerikaanse oorlog in Iraq 1 miljard per dag, terwijl de vredesmissie in Congo bijvoorbeeld, of Darfur, wel wat extra steun kunnen gebruiken.
Bijna net zo erg als de Nederlanders die geen tot weinig geld over hebben voor de Pakistani omdat het ze niet genoeg aan 1953 doet denken. Puke!
Of een dergelijke strategie kunnen helpen om bij een volgende poll de steun voor geweld lager te laten zijn?? Waarschijnlijk niet. TRS zegt dat het een burgeroorlog is. Dat lijkt terecht. De VS zou eens in zichzelf moeten kijken of zij hadden geaccepteerd dat de UK zich met hun burgeroorlog had bemoeid.
Een burgeroorlog moet intern worden uitgevochten.
Dat was door de eeuwen heen in Nederland het geval, in Frankrijk, in Spanje, in Vietnam, in de VS, in de UK.
En dat moet dus ook in Irak.
Vrede komt pas als de Irakezen intern vrede kunnen handhaven en hun conflict hebben uitgevochten.
Overigens kan volgens mij de VS kan het economsch niet aan om overal waar interne conflicten zijn vrede te gaan stichten door als politieman op te treden. Los van of het zin heeft.
@TRS: Goed punt, alleen zou ik 45% nou niet bepaald “geringe steun” noemen. Als 45% van de Nederlanders zou vinden dat een burgeroorlog een goed idee was, zou ik me ernstig zorgen gaan maken…
Dat Slate artikel is inderdaad goed. Een Radio 1 VPRO documentaire had al eens aangetoond dat de Amerikaanse Special Forces zwaar geleden hebben onder de Irak en Afghanistan oorlogen en volgens mij zie je zich dat hier wreken.
Vier weken geleden was ik nog in Irak. Er heerste totale chaos. Ik reed van Bagdad naar het zuiden over de beruchte snelweg 8, waar regelmatig aanslagen zijn gepleegd. Langs de kant stonden rijen uitgebrande Amerikaanse vrachtwagens, opgeblazen politieauto’s en verlaten checkpoints. Overal liepen gewapende opstandelingen. Dat was de realiteit. Dat zag ik met eigen ogen. En dat is iets heel anders dan de verhalen die je hoort in Washington, Londen of in Den Haag. Ze vertellen leugens. Ze willen de burgers in het westen laten geloven dat er in Irak maar ‘een paar provincies onrustig zijn’, dat ‘democratie aanstaande is’ en het geweld ‘van voorbijgaande aard’. Maar het project-Irak is voorbij. Het plan om daar democratie te brengen is mislukt. Het grootste deel van Bagdad is handen van opstandelingen. Als je naar het huis van een gemiddelde Iraakse familie gaat, zullen ze je vertellen dat de vrouwen niet meer naar buiten mogen omdat de kans op kidnapping te groot is. De gewone Iraki’s hebben geen werk, geen geld, kunnen geen benzine kopen. Onvoorstelbaar in een land met zoveel oliereserves.
Aldus Robert Fisk, 30 jaar correspondent in het Midden-Oosten. Zonder toestemming overgetyped uit de VN van deze week.