Afgelopen weekeinde vond in het Griffioen theater in Amstelveen alweer voor het vijfde achtereenvolgende jaar het Himalaya Filmfestival plaats. Het festival is een initiatief van het Himalaya Archief Nederland dat zich ten doel heeft gesteld om de regio rondom het gebergte beter te belichten zodat ook wij iets kunnen meekrijgen van de culturele en religieuze diversiteit, het natuurlijke schoon en de spanningen in de regio die duidelijk zichtbaar aanwezig zijn. Tijdens het festival werden er 45 films en documentaires vertoond over gebieden of volkeren in China, Tibet, Pakistan, India, Nepal en Bhutan.
Eén van de documentaires was Siachen – A war for ice van de Italiaanse regisseurs Fulvio Mariani & Mario Casella uit 2006. Het is een verhaal over een oorlog die al zo’n twintig jaar voort duurt, maar die waarschijnlijk ook de minst bekende is. De Siachen gletsjer bevindt zich ten noorden van Kasjmir en beschrijft een oppervlakte van ongeveer tweehonderd vierkante kilometer ijs, op een hoogte variërend van drie- tot zevenduizend meter. Na het vertrek van de Britse kolonisator in 1949 werden de grenzen tussen India en Pakistan vastgesteld zoals we die nu kennen. Het doortrekken van die lijn boven het coördinaat NJ9842 leek zinloos omdat de Siachen gletsjer zo onherbergzaam is dat geen mens er zijn habitat van zou willen maken. Het gebied werd daardoor dus min of meer een niemandsland.
Het liep echter uit de hand vanaf 1984 nadat de Pakistanen enkele expedities begonnen uit te zetten in het gebied. Het Indiase leger reageerde direct omdat er een bestand dat niet bestond werd gechonden en daarmee een soort van herenakkoord. Vanaf die tijd zijn er bij tijd en wijle gevechten geweest en momenteel heerst een staakt het vuren in Siachen. Wel is er vanuit beide landen nu permanente militaire aanwezigheid waarbij nauwlettend in de gaten wordt gehouden welke manoeuvres de ander maakt. De hoogst gelegen post ligt op zo’n zesduizend meter en dient ook dagelijks bevoorraad te worden met kerosine evenals op de andere posten omdat dat de enige brandstof is die men op zulke hoogten kan verbruiken.
In de documentaire komen de betrokkenen van het eerste uur aan het woord zoals bijvoorbeeld de Indiase kolonel met de bijnaam ‘Bull’ die algemeen wordt beschouwd als de aanstichter van deze oorlog van onderling wantrouwen. Maar ook de militairen die in speciale kampen worden getraind en vaak afkomstig zijn uit veel lager gelegen gebieden in beide landen worden gevolgd in hun dagelijkse tocht door het ijzige landscahp. In het conflict zijn al tienduizenden militairen gesneuveld, niet alleen door het militaire geweld, maar ook door hoogteziektes of de onontbeerlijke omstandigheden. In de dichtsbijzijnde dorpen die onder de gletsjer liggen zijn dan ook compleet uitgeruste ziekenhuizen verrezen die gespecialiseerd zijn in de behandeling van deze ziekten. Dankzij de permanente aanwezigheid van militairen, de bevoorrading van de troepen en de ziekten die moeten worden behandeld, zijn de kosten van deze zinloze oorlog inmiddels opgelopen tot tien miljoen dollar per dag.
Een andere zorg die direct voortkomt uit het conflict is de dreiging van een milieuramp in de nabije toekomst; de gletsjer raakt steeds voller met afval (kerosinevaten, conservenblikken, etc.) van de militairen dat door niemand wordt weggehaald. De sneeuw bedekt het afval tijdelijk onder een dikke laag, maar zodra deze opgehouden is, wordt pijnlijk zichtbaar welk probleem India en Pakistan nog te wachten staat. De Siachen gletsjer mondt namelijk uit in de Indus rivier en dat is een belangrijke bron voor veel mensen in de regio.
Het ziet er niet naar uit dat de documentaire snel elders te zien is, ondanks dat deze verschillende malen is bekroond op o.a. het internationale bergfestival in Graz in 2006 (ja mensen, het bestaat). Toch zal het Himalaya Archief Nederland met een aantal films een zogenaamde ‘Yaks on Tour’ in Nederland gaan doen, het programma volgt nog op de website. Maar, anders weet u het alvast voor volgend jaar; ergens in februari zal er weer een Himalaya Film festival zijn.
Reacties (8)
Wow.. ja! Mij kan je ermee doodgooien…met dit soort films en docu’s. In de huiskamer liefst dan…*hoesten…krakende chipszakken…het zou verboden moeten worden*….maar mooi stuk Jorn….
Zag gisteren tussen haakjes weer eens ”La vita è bella” van Begnigni…. over ”portret van een zinloze oorlog” gesproken…
”Ik heb de werkelijkheid niet hoeven verdraaien om er een grap van te maken.”
Kan ik me volledig in vinden.
Mooi stuk.
Ik lees het, maar het artikel wekt bij mij toch weer zoiets op van “een ver van mijn bed show”! Wat moet ik ermee?!?!?!
Het is een eerlijk en goed geschreven artikel, maar ik heb steeds zoiets van wat moet ik ermee!?!
Leg dat dan eens uit!!!
Ben en blijf immers een westerling!
@Javello: Verbreed uw horizon, zou ik zo zeggen…
Levend in zo’n klein land dat zich de laatste tijd steeds meer achter de eigen dijken (en voor sommigen ook kerken) wil verschuilen, is het fascinerend om iets te lezen over (voor mij) totaal onbekende gebieden, conflicten en culturen. Dit klinkt veel interessanter dan wat er doorgaans overal te zien is.
@3: Naja een stellingname die 10 miljoen per dag kost tussen twee derdewereldlanden (India en Pakistan) is op zich toch al interessant? En dan is het nog eens het theater van de hoogst uitgevochten oorlog ooit.
Verder is de grap dat zowel Pakistan als India er geen einde aan willen maken. India heeft nu het voordeel, want de gletsjer en de aangrenzende pieken en passen in handen (en feitelijk daarmee Pakistaans gebied, als je de grens zo doortrekt als gedaan op het plaatje).
Daar staat tegenover dat ze ook de slechtste aanvoerwegen hebben (namelijk over de gletsjer) en dus verreweg de meeste kosten (zowel in geld als in zieken/doden), zolang er niet gevochten wordt. De Pakistani wilen op die manier dus India laten bloeden tot ze besluiten dat die gletsjer het allemaal niet waard is.
Het milieu-aspect wordt naar mijn mening wel wat overdreven in de post; alleen lokaal is het echt vervelend/jammer. Dat metaal vissen ze wel weer graag uit de bergriviertjes verderop, is mooi inkomen.
@Javello
Lees (nog) eens een boek, vb. Middernachtskinderen van Rushdie.
Of recenter Shalimar de clown van Rushdie. Over waanzin gesproken.