Ik verzorg wel eens lessen op middelbare scholen. Rijk word je daar niet van, maar het is ontzettend leuk om voor een groep jonge mensen te mogen spreken. Soms heb ik het over het dagelijks leven in het oude Rome, een andere keer is het de beurt van Herodotos, en Alexander de Grote is ook een populair onderwerp.
Ik sprak over de Macedonische wereldveroveraar in het kleine provinciestadje R., en terloops kwam ook zijn beste vriend Hefaistion ter sprake. Na afloop beantwoordde ik nog wat vragen, met als laatste een jongen van een jaar of zeventien, die wachtte tot iedereen was vertrokken en toen vroeg of hij nu goed had begrepen dat Alexander en Hefaistion een homoseksuele verhouding hadden gehad. Ik antwoordde dat de bronnen het nergens expliciet vermelden, maar dat het veelal wordt aangenomen omdat het in de Griekse wereld vrij normaal was als jonge mannen relaties hadden met andere mannen.
De jongen was merkbaar blij met het antwoord, en de lezer zal inmiddels wel hebben vermoed waarom. Ik had met hem te doen. Ga er maar aan staan, wonen in een provinciestadje met een enorme sociale controle, en ontdekken dat je verliefd kunt zijn op iemand van je eigen geslacht. Niet dat in het provinciestadje potenrammen een probleem is. Dat is meer iets voor de grote stad, met etnische minderheden. Ik weet bovendien heel zeker dat de medewerkers van de school professioneel met dit soort kwesties omgaan. Maar over de klasgenoten ben ik minder zeker.
Gelukkig zijn die bijna volwassen en hebben ze op hun zeventiende wel in de gaten dat als mensen anders denken, ze nog niet per se verwerpelijk zijn. Ik denk echter óók dat ze moeilijk kunnen aanvoelen hoe kwetsbaar iemand is die, tijdens de hormonenstorm waaraan kinderen op de middelbare school staan blootgesteld, ontdekt dat hij niet lijkt op zijn klasgenoten.
Alleen al om die reden vind ik het jammer dat de voorlichting over seksuele diversiteit, die dit najaar had moeten beginnen, met een jaar is uitgesteld. Iedereen die voor de klas staat, weet hoe kwetsbaar kinderen kunnen zijn; dat de Raad van State een goed plan nu opnieuw aan een consultatieronde wil onderwerpen, is echt onbegrijpelijk.
Reacties (14)
@Jona
Dat boek over Alexander de Grote van je las ik afgelopen pinksteren met veel plezier. Het is me alleen niet duidelijk of je hem nou een held of een psychopaat vindt, of iets ertussenin.
“Homo in de provincie”: welke provincie is dat? Provinciestadjes hebben natuurlijk allemaal een “enorme sociale controle”. En de inwoners doen natuurlijk heel erg moeilijk over homoseksualiteit.
Zit de schrijver niet te veel zijn eigen vooroordelen in te vullen?
Dat idee had ik ook al. Bijvoorbeeld vanwege deze zin:
“Ik weet bovendien heel zeker dat de medewerkers van de school professioneel met dit soort kwesties omgaan. Maar over de klasgenoten ben ik minder zeker.”
Alsof kinderen in de grote stad dat allemaal leuk, gezellig en tolerant oppakken.
@Jona : goed en mooi stuk. Wel denk ik dat het in bijna elk milieu, provincie of grote stad, nog steeds heel moeilijk is voor een 16- of 17-jarige om al uit de kast te komen. Ik heb het ooit eens aan mijn schoonzoon gevraagd (leraar geschiedenis en mentor van diverse VWO-eindexamenklassen) maar hij kent geen voorbeelden.
Ook complimenten voor de column over het RMO in de NRC van vandaag. Helemaal mee eens. Een zichzelf tegensprekende beoordeling van deze cultuur-kamer.
Maar laten we wel wezen: het homo zijn IS een afwijking (van de norm). Dus ook niet zo raar dat 16-17 jarigen daar aan moeten wennen.
Tegelijkertijd is het natuurlijk geweldig dat het bijna een non-issue is; prima om af te wijken.
Kan ook niet anders met al die hoogbegaafden, adhd’ers en ander gespuis :)
Het blijft lachen met randstedelingen die denken dat ze niet in de provincie wonen. Nederland is één grote provincie en als bewonder van blijkbaar een provincie in de provincie moet ik melden dat dit volslagen lulkoek is. Zelfs de lokaal stevig aanwezige en behoorlijk streng religieuze gemeenschap tolereert tegenwoordig van alles.
Ik moet zeggen dat ik het hier geheel mee eens ben:
ik heb zelf gisteren te horen gekregen dat ik geslaagd ben, en afgelopen schooljaar was ik gewoon uit de kast, op school, in een provincie stadje/dorp, en er was er niet één bij die daar moeilijk over deed.
’t Is hier in de regio gewoon goed te doen en met minderheden is niemand hier onbekend :)
Een provinciestad met een R? Roermond of Roosendaal?
Rotterdam …
en ik denk dat je een beetje vreemde ideeën hebt over het leven in een ‘provinciestadje’, de ‘enorme sociale controle’ en de achterlijkheid van de inwoners..
Tegenwoordig zijn alle provinciestadjes overspoeld door forensen uit “de grote stad”.
Wat een ontzaglijk bekrompen artikel is dit trouwens.
Niet te geloven, wat een kortzichtig verhaal. Ben jaren docent en mentor geweest aan deze leeftijdsgroep en natuurlijk gebeurde het dat er soms zo’n coming out was. Maar iemand die al 17 is en weet wie Hefaistion is (dus behoorlijk belezen)?
Typisch het Maaskantje-syndroom: o, o, o, wat weten ze daar toch weinig in de provincie en o, o, o, wat is het daar “kudt, jonguh!” in die dörpkes!
“Ben jaren docent en mentor geweest aan deze leeftijdsgroep en natuurlijk gebeurde het dat er soms zo’n coming out was. Maar iemand die al 17 is en weet wie Hefaistion is (dus behoorlijk belezen)?”
Dus jij maakt echt mee dat 17-jarigen direct na een praatje over Alexander en Hephaistion al meteen niet meer weten wie Alexander en Hephaistion zijn?