Nederland heeft een erkend onpraktisch en kostbaar systeem voor orgaandonatie, waarin mensen zich moeten laten registreren als donor. Waarom niet andersom? Waarom is niet iedereen automatisch donor, met een registratiesysteem voor de weinigen die er bezwaar tegen hebben? Niet alleen is dat eenvoudiger, er komen zo ook meer organen ter beschikking, waardoor de wachtlijsten korter kunnen.
Dat simpele systeem is wel eens voorgesteld. Ik denk dat het in 1994 is geweest. De kwestie speelde al een tijdje, en CDA-leider Elco Brinkman wilde – nogmaals: als ik het me goed herinner – instemmen met een voorstel om een systeem in te voeren waarin artsen zouden aannemen dat iemand donor was tenzij hij als niet-donor was geregistreerd.
Het was echter verkiezingstijd en de leider van de oppositie, Frits Bolkestein (VVD), had aan een half woord genoeg. Brinkman, zo zei hij, wilde onze lichamen “tot staatsbezit maken”. Onzin natuurlijk, maar hij bereikte ermee dat Brinkman kort voor de verkiezingen zijn standpunt aan de eigen achterban moest uitleggen. Het was één van de redenen waarom de christendemocraten de verkiezingen zó gigantisch verloren dat een paars kabinet de enige oplossing was.
Dat moest nu een wet maken voor de orgaandonatie. De makkelijkste oplossing was, door Bolkesteins tactische zet, niet langer mogelijk. Dus kregen we het huidige systeem. Ik heb wel eens ergens gelezen dat het niet leidde tot meer donoren en dat ziekenhuizen nog altijd beschikken over te weinig organen.
Ik beken dat ik niet helemaal zeker ben of ik het me goed herinner, maar ik herinner me heel levendig hoe Bolkestein het CDA onderuit haalde. Ik kon namelijk destijds de schoonheid van de manoeuvre wel onderkennen. Het is immers briljant als je vlak voor de verkiezingen een wig kunt drijven tussen een concurrerende politicus en zijn achterban. Ik herinner me echter ook hoe ik destijds schrok van het intense cynisme. Je zult namelijk maar eens maanden moeten wachten tot er voor jou een geschikte nier is, wetend dat er een systeem bestaat waarmee de wachtduur kan worden bekort.
Ik lees net dat D66-kamerlid Pia Dijkstra volgende week een initiatiefwet zal indienen waardoor iedere burger automatisch orgaandonor wordt. Het is opnieuw verkiezingstijd. Gelukkig neemt Dijkstra een standpunt in dat ze niet aan haar achterban zal hoeven uitleggen, dus ik vermoed dat de VVD de zaak nu niet weer op het spits zal drijven. Het is al erg genoeg dat er elk jaar mensen overlijden terwijl ze op de wachtlijst staan.
Reacties (48)
Zou wel een beetje hypocriet zijn als de overheid nu een opt-out systeem gaat invoeren terwijl het aan de andere kant boetes oplegt aan instanties/bedrijven die opt-out systemen hanteren.
Opt-out is een verwerpelijke praktijk, ook voor orgaan donaties.
Komt nog eens bij dat mensen die dat niet willen daarvoor een bewijs moeten gaan meedragen zodat doktoren kunnen zien dat ze niet willen doneren en wat als dergelijke papieren/bewijs niet door de doktoren wordt gezien en er dus organen worden geoogst.
Ik voorzie rechtszaken die ziekenhuizen/artsen richting bankroet zouden duwen.
Man doe een beetje reëel.
Wat heb na je dood aan die rommel:
Het wordt of in de fik gestoken of door de wormen opgegeten.
Zelf heb ik een ander probleem:
Ik moet dan opgeven geen orgaandonor te willen worden, omdat ik de hele boel ter beschikking gesteld van de universiteit in Leiden en dus de diepvries in ga ;-)
Niets hoeft uit te leggen? D66 is een sociaal LIBERALE partij. Dit idee vind ik niet erg liberaal. Of begrijp ik het niet goed?
Inderdaad je begrijpt het niet goed. Na je dood hou je op als rechtspersoon. Dat nepliberalen dat graag anders zien (denk bv. ook aan het eigenlijk helemaal niet zo heel liberale standpunt dat de vruchten van jouw arbeid bij je dood volledig ten goede moeten komen aan je kinderen). In dat verband ben ik ook benieuwd naar enigerlei uitleg van #1 over de verwerpelijkheid van opt out, die blijkbaar ook denkt dat iedereen een kaartje bij zich moet hebben (hoe ouderwets). Dat mensen bij hun leven verplicht een kaartje (ID) bij zich moeten hebben zou een liberaal veel verwerpelijker moeten vinden.
ID plicht vind ik ook verwerpelijk (en ik draag het dan ook niet bij me).
Na je dood gaan je rechten over naar je nageslacht of naar je contractuele erfgenaam. Dit bepaal je zelf in alle vrijheid en is dus wel heel liberaal, in tegenstelling tot wanneer de staat dat zou bepalen. Of je dat opt-out of zoals nu doet maakt niet zo veel uit, zo lang je maar zelf kan kiezen.
Ik worstel met het principe van steeds commerciëlere gezondheidszorg in deze. Krijgen straks rijke mensen eerder een nieuw hart?
Ik worstel met het principe van steeds commerciëlere gezondheidszorg in deze. Krijgen straks rijke mensen eerder een nieuw hart? Het ene principe bijt het andere.
natuurlijk geen opt out,
ben WEL voor een voorrangsystem voor opt-inners.
Het zou inderdaad de standaard moeten zijn dat je organen hergebruikt worden na je dood. Om de simpele reden dat als je zelf een fatale nier- of hartziekte krijgt, je ook graag de organen van een ander ontvangt.
Het is een kwestie van wederkerige solidariteit.
Daarnaast is een bekend probleem bij die bewustwordingscampagnes van de overheid en het opt-in registratiesysteem, dat mensen niet graag nadenken over hun eigen sterfelijkheid.
De meeste mensen vinden dan misschien wel dat ze donor zouden moeten zijn (rationeel snappen ze dat je toch niets meer aan je organen hebt nadat je sterft, en dat je een ander er mee gelukkig kan maken), maar het is te confronterend voor ze om de pen werkelijk in het vakje ‘Ja, ik wil mijn organen na mijn dood afstaan voor transplantatie’ te zetten, en dit vakje zwart te kleuren.
Ik vermoed dat dit aan het inbeeldingsvermogen van mensen ligt: dat ze zich op zo’n moment voorstellen hoe het zou zijn als er een orgaan uit je lichaam wordt genomen, of hoe het zou zijn als je gemangeld in een autowrak ligt – ze weten wel dat je dan dood bent, en niet meer bij bewustzijn als die organen worden uitgenomen, maar het is gewoon een huiveringwekkende gedachte, en daarom legt men zo’n formulier weg. Men wil er liever niet aan denken.
Daarom moet de overheid mensen dwingen om een keuze te maken via een opt-in systeem. Niet om mensen massaal in het donorbestand te loodsen, maar om te zorgen dat men niet onder de keuze uit kan: als je het niet wilt, dan moet je dat opgeven.
Het zou inderdaad de standaard moeten zijn dat je organen hergebruikt worden na je dood. Om de simpele reden dat als je zelf een fatale nier- of hartziekte krijgt, je ook graag de organen van een ander ontvangt.
Nee en nee.
Jouw redenaties zijn niet geldig om de doodeenvoudige reden dat je uitgangspunten klote zijn, ik lees dus niet door. Ik hoef geen organen van een ander en ik geef ze zelf ook niet.
Restart.
Ik loop al sinds mijn 18e met een donorcodocil rond, maar ik ben toch ook heel erg tegen opt-out. Wat er met mijn lichaam gebeurt na mijn overlijden vind ik toch in de eerste plaats mijn zaak en in de tweede plaats die van de vrienden en familie die ik achterlaat. Opt-out maakt ook naar mijn idee je lichaam tot staatsbezit en dat acht ik niet wenselijk.
Er is ook nog zoveel te winnen door gewoon wat actiever achter die registratie aan te gaan. Er zijn zo veel plekken waar ze je een formuliertje onder je neus kunnen drukken. Bij de dokter, op het gemeentehuis, gewoon met de post … Ik kan me niet herinneren na mijn 18e ooit nog persoonlijk gevraagd te zijn of ik al donor was of wilde worden.
Ik kon namelijk destijds de schoonheid van de manoeuvre wel onderkennen. Het is immers briljant als je vlak voor de verkiezingen een wig kunt drijven tussen een concurrerende politicus en zijn achterban.
Toch moesten we misschien eens nadenken of we politiek wel steeds als spel moeten interpreteren. Het gaat over werkelijke levens. Waarom gunnen we politici zoveel bewondering voor ‘strategisch goede zetten’ als ze daarmee een situatie creeren die werkelijk leed veroorzaken?
Hear hear!
Je kan met 1 mailing actie 99% van de Nederlanders donor maken.
donor = eenmalige belastingkorting, voila.
dat klinkt als organenhandel, maar een eenmalige korting bij registratie zou ik een mooi idee vinden.
Waarom wordt in dit soort discussies stelselmatig de derde optie vergeten? Je hebt opt-in, opt-out en verplichte keuze: er is geen standaardwaarde, je bent verplicht íets te kiezen. Je gaat je paspoort aanvragen en de beambte vraagt of je donor wil worden of niet. Tussen dan en wanneer dat je je paspoort op kan halen, krijg je de tijd om erover na te denken. Je krijgt een formulier en een paar foldertjes mee. Het maakt niet uit wat je kiest, het is een persoonlijke keuze, geen druk de ene of de andere kant op, maar je móet wel kiezen. Niet kiezen is geen optie. Je krijgt je paspoort alleen mee als je ofwel Ja ofwel Nee hebt aangekruist. Tussendoor nog eens wijzigen mag natuurlijk altijd nog. Volgens mij haal je met deze derde optie gewoon de angel uit het debat. Er is geen default, je hebt altijd zelf gekozen.
Goed idee, daar had ik inderdaad niet aan gedacht.
KEvin, dat lijkt me inderdaad een nette manier. Ik ben zelf voor een opt-out, maar jouw voorstel is mogelijk nog praktischer.
Echter, ik begrijp dat het tekort aan donororganen voor een flink deel niet zozeer bepaald wordt door het tekort aan donoren maar door een medisch systeem dat niet goed ingericht is op het maximaliseren van transplantaties.
Nee klopt niet, de werkelijke reden is dit :
Het afstaan van organen na overlijden kan alleen onder speciale omstandigheden en gebeurt uiteraard alleen als er toestemming voor is. Orgaandonatie is eigenlijk alleen mogelijk na overlijden op een intensive care afdeling van een ziekenhuis. Het gaat meestal om mensen die zijn overleden aan een hersenbloeding of verkeersongeval met hersenletsel. De kans dat iemand na overlijden daadwerkelijk orgaandonor kan zijn is dus uiterst klein: in Nederland zijn er jaarlijks ongeveer 200 mensen die na overlijden orgaandonor worden.
http://www.nierstichting.nl/nieren/orgaandonatie/wat-is-orgaandonatie
Ergo, eenieder die niet op de intensive care overlijd is niet geschikt voor donatie.
Goed idee; het idee is dat d’r nog aardig veel mensen zijn die best donor zouden worden als het ze gevraagd zou worden (of die een ‘don’t care’-houding hebben).
/is zelf geen donor vanwege het idee wat in de OP al stond: mijn organen zijn van mij, en geen staatsbezit.
“/is zelf geen donor vanwege het idee wat in de OP al stond: mijn organen zijn van mij, en geen staatsbezit.”
Dat is eigenlijk geen reden. Je mag vrij kiezen om orgaandonor te worden, de overheid claimt dat eigendom helemaal niet. Daarnaast: zelf zou ik donor zijn, ongeacht of de overheid het claimt, gewoon uit moreel plichtsbesef. Het zou aardig kinderachtig van me zijn als ik geen donor was, enkel en alleen door de houding van de regering. Het gaat om het helpen van je medemens. Geen moeite, groot plezier. Typisch dat die egoïstische rechtsballen dan weer smoesjes gaan verzinnen om kostte wat kost te vermijden om iemand anders te helpen…
Het is niet zozeer dat ik niet bereid ben een ander te helpen met organen waar ik zelf toch niks meer mee kan, maar ik ben niet bereid dat te doen zonder onderscheid te mogen maken. Er zijn heel wat types mensen die ik liever zie verdwijnen dan dat ze met mijn organen nog wat langer de wereld onleefbaar kunnen blijven maken.
Dus: Tot het moment waarop ik kan zeggen: Die en die krijgt mijn organen niet, blijven die dingen van mij en gaan ze mee de grond of de oven in.
Dit is zowaar nog een gemenere reden dan dat je categorisch wil dat niemand jouw organen krijgt. Je klinkt echt als een arrogante klootzak. Dus, ik ben benieuwd: wie zijn het niet waard om jouw organen te krijgen? Wie zie je liever overlijden dan dat je ze zou helpen?
Kevin, zou jij willen dat hitler dankzij jouw hart de oorlog nog een stukje kon rekken?
/godwin-in-one.
Wat een onzin, gronk. Dit hypothetische geneuzel is geen serieuze reden om geen donor te worden.
@36
Gemeen? Hoezo?
Jij doet Gronks’ suggestie af als theoretische onzin, maar de heer Hitler lijkt mij een prima kandidaat om overgeslagen te worden bij het uitdelen van mijn organen. Verder kan ik me voorstellen dat ik Constant Custers, Tara Singh Varma en Mohammed Rabbae, Bassie en Adriaan alsmede Lady Gaga voorlopig op mijn lijst van niet-ontvangers zou willen plaatsen. Hier stop ik maar even met mijn lijst van overlastigen…
En jij? Jij kunt je niemand voorstellen die jij je organen bij voorkeur zou onthouden? Iedereen is liev in jouw wereld?
Wie echt een orgaan wil en daar bereid voor is te reizen en betalen, die koopt er zich een via het alternatieve circuit. Dit kost klauwen vol geld, zoals men het op rechts noemt. Daarom begrijp ik dit voorstel van D66 wel.
De overheid heeft niks te maken met mijn ethische keuzes, en ik wil zeker niet dat die keus wordt opgeslagen in een of andere database van een bedrijf die voor het minste geld de registratie verzorgt. Dit soort gegevens is te vatbaar voor misbruik.
Hoe vinden mensen dat dit plan zich verhoud tot de verder gaande privatisering van de gezondheidszorg? Krijgen rijke mensen straks eerder een nieuw hart dan jan met de pet?
De enige organen die je echt kan ‘kopen’ zijn organen zoals de nieren waarbij er een redelijke kans op acceptatie is door de ontvanger, organen als het hart en dergelijke zijn niet te koop omdat simpel gesteld de parameters waarin de donor en ontvanger zo’n kleine marge hebben dat het kopen van voorrang domweg gen nut heeft, je kan wel vooraan op de wachtlijst staan maar dat wil niet zeggen dat de harten die vrijkomen ook geschikt voor jou zijn.
Hmm. Dus als men dan begraven of cremeert wenst te worden en daar een verzekering voor heeft afgeloten hoeft dat ook meteen niet uitbetaald te worden?
Krijg je dat er op jonge verkeersslachtoffers wordt gejaagd. DAt moet worden vastegesteld of iemand wel ofgeen roker is. Mag je ineens 170 op de snelweg.
Ik snap het probleem niet, onder het nieuwe systeem blijft het voor iedereen mogelijk om af te zien van orgaandonatie. Om wat voor reden dan ook. Het zorgt er alleen voor dat al die luie flikkers die nu geen keuze (durven) maken, dat nu wel doen.
Met dit voorstel verandert een burger in een orgaanproducent. De overheid wordt eigenaar van het lichaam van de burgers. Okee, je mag dan nog nee zeggen, maar dat wordt natuurlijk na een tijdje ook afgeschaft.
Zieke mensen hebben recht op zorg en bij die zorg kunnen een behandeling en medicijnen horen. Maar er bestaat geen recht op medicijnen.
Een orgaan is een soort medicijn. Mensen automatisch als donor registreren houdt in dat de rechten van zieken belangrijker worden dan die van de donor. De zieke krijgt recht op een orgaan.
Maar daarmee krijgen zieken ook recht op medicijnen. Dat kan hele nare juridische consequenties hebben.
Automatische inschrijving houdt niet in dat mensen die een orgaan nodig hebben daar ook ‘recht’ op hebben, want zelfs als heel Nederland orgaandonor is, is maar de vraag of er voldoende organen beschikbaar zijn voor de mensen die er een nodig hebben.
En als de overheid met dit voorstel ‘eigenaar’ wordt van het lichaam van de burgers, dan is ze nu ook al eigenaar van de organen van alle orgaandonoren. Maar ik heb gek genoeg nog altijd geen medevac-busje voor mijn deur staan om me naar het ziekenhuis te rijden om mijn nier eruit te halen, zodat de overheid met de verkoop ervan het begrotingstekort kan dichten.
Hoe naief kun je zijn. Dat wetsvoorstel is niet bedoeld om mensen tot een keuze te dwingen (wat op zich al verkeerd is) maar om meer organen te werven. Dat betekent dat als de oogst te mager blijkt te zijn het recht om nee te zeggen nog verder zal worden ingeperkt.
Je zou ook kunnen stellen dat het al een hele gunst is dat je überhaupt iets mag zeggen over jouw lichaam nadat je dood bent. Je ondervindt geen schade van orgaanverwijdering, je bent immers dood. Je kunt geen rechten schenden van een dode.</advocaat van de duivel>
“Je kunt geen rechten schenden van een dode.”
Het zijn de levenden die zouden moeten mogen bepalen wat er met hun lichaam na hun dood gebeurd. Als de keuzevrijheid wordt aangetast, wordt gestuurd, wordt belemmerd, als mensen die een ‘ongewenste’ keuze maken of niet willen kiezen voortdurend worden lastiggevallen of als de overheid een claim legt op hun keuze, dan worden de rechten van die levenden geschonden.
@040 Hoe schendt dat de rechten van de levenden? Hoe kom je trouwens bij ‘voortdurend lastig gevallen’? Als je je keuze vastlegt houdt dat toch uberhaupt op?
Volgens mij is al die weerstand en dat geblabla over ‘rechten van de levenden’ en ‘claim op eigen keuze’ vooral verzonnen door mensen het lef niet hebben om eerlijk te zeggen dat ze geen organen willen doneren, maar wel graag ontvangen mocht het zo uitkomen.
@040 Je legt niet uit waarom je überhaupt keuzevrijheid moet hebben over het gebruik van een ‘eigendom’ dat je per definitie niet meer kan claimen — je bent dan namelijk dood. Hoe schendt het gebruik van een ‘eigendom’ de rechten van degene die het ‘eigendom’ ooit had, maar nu niet meer?
“Het zijn de levenden die zouden moeten mogen bepalen wat er met hun lichaam na hun dood gebeurd.”
Dat is een stelling, geen argument.
Ik denk dat de vereniging van necrofielen heeel blij wordt van die stelling.
“Maar ze heeft er geen last van. Ze is toch dood?”
1. Ik ben een cynicus tot en met, Kalief. Dus als onze overheid werkelijk zo nietsontziend en bruut op organenjacht was, dan zou ze allang hebben geregeld dat mensen organen kunnen kopen van arme Albanese boeren, of dat opgepakte illegalen *verdwijnen* waardoor hun organen ter beschikking komen (slaat ze twee vliegen in één klap).
2. Wat jij nu naar voren schuift is het argument van de glijdende schaal, zoals tegenstanders van euthanasie dat ook altijd gebruiken: de arts gaat niet over leven en dood, want als we dat toestaan, dan is de volgende stap dat de arts gaat beslissen wie er verder mag leven en wie er dient te sterven omdat zijn leven niet levenswaardig meer is.
Maar we zijn daar nog altijd zelf bij, bij die politieke beslissingen.
3. Bovendien kan het ‘de overheid’ niet schelen of de orgaanwachtlijsten worden opgelost of niet. Een orgaantransplantatie is namelijk een zeer kostbare operatie. Dus op de korte termijn zou een influx van donororganen wel eens flink kunnen drukken op de kosten voor zorgverzekeringen en de zorgbudgetten van de overheid.
4. En tenslotte: je voorspelling kan worden getoetst aan landen waar ze al een geen-bezwaarsysteem kennen. Zoals België. Dat land kent al sinds 1986 een geen-bezwaarsysteem. De wachtlijsten worden daar wel korter, en gek genoeg is de overheid die vijfentwintig jaar nog nooit met plannen op de proppen gekomen om burgers te chanteren om hun organen af te staan.
Met name dat vierde argument trekt je hele nachtmerrieachtige toekomstvoorspelling (dat een opt-outsysteem ertoe zal leiden dat overheid burgers zal gaan pressen om hun organen te roven) door de plee.
Dat gelul over staatseigendom van je lichaam moet maar eens over zijn, dames en heren! Donor worden, dát moet u doen, en niet langer lopen te zeiken.
Het D66-voorstel is natuurlijk het allerbeste, want het zal zeer waarschijnlijk meer dan één mensenleven verlengen. Gratis.
Zoals hierboven (022) al eens gezegd: al zou 100% van de Nederlanders donor willen zijn, dan is het gebrek aan donoren daarmee nog niet verholpen.
Transplantatie van organen van andere mensen bestaat trouwens nog helemaal niet zo lang en is ook niet ideaal, want behalve bij hoornvliestransplantatie blijven de ontvangers zitten met gevaarlijke medicijnen die hun afweersysteem in bedwang moeten houden. Hopelijk komen er snel betere oplossingen voor allerlei falende organen, zodat dat gedoe met transplantaties tot het verleden zal behoren.
Toen ik vorige eeuw m’n motorrijbewijs haalde hoefde je dat niet af te halen, maar werd dat nog thuisgestuurd door de gemeente, en als extraatje hadden ze er een donorcodicil bij gedaan…
Da’s pas service !
Donder op met die verkeerde zogenaamde democratische voorstellen en mocht het zich voordoen dan wil ik zeer zeker niet de organen van de voorleesmoeder van de NOS, Pia Dijkstra! Ik ga liever gewoon dood.
Mocht het zich voordoen, Anna, dan zal jij maar wat blij zijn met een donatie van Pia Dijkstra.
Stel je eens voor: mocht het zo zijn dat je lichaam niet de gedoneerde organen/ weefsels afstoot, dan kan jij langer leven dan Pia Dijkstra! Hoef jij niet meer vol frustratie naar de NOS te kijken! Kan je, na Pia’s dood, nog steeds vol bravoure je simplisme en je enorme onderbuik tonen op Sargasso!
Dan zit er ook nog een kansje in, dat je eindelijk datgene gaat worden, wat je eigenlijk altijd al wilde. Voorleesmoeder worden, van Islamitische kindertjes met gedragsproblemen, zoals AD(H)D/ PDD-nos etc.