Het feestje van Muammar al-Ghadaffi

Kolonel Muammar al-Ghadaffi werd afgelopen week voor een jaar gekozen tot voorzitter van de Afrikaanse Unie en besloot meteen maar even door te pakken: gans Afrika moet één regering krijgen volgens een Libisch politiek model en een koning der koningen aan het hoofd die Muammar al-Ghadaffi heet. Dat viel niet helemaal goed bij de andere 52 landen.

Ghadaffi kreeg zelfs een veeg uit de pan van zijn goede vriend Yoweri Museveni, de president van Uganda die hij zelf nog in het zadel heeft geholpen. Of hij voor- taan de mening van de Afrikaanse Unie wil verkondigen in plaats van zijn eigen. Bij wijze van compromis wordt er nu een commissie ingesteld. Sommige commenta- toren vermoeden dat dit een manier is om het plan op de lange baan te schuiven, maar Ghadaffi zelf ziet grote vooruitgang in de strijd tegen de democratie, een desastreuze erfenis van het kolonialisme.

Het tij zit natuurlijk niet mee voor Ghadaffi’s plan. Afrikaanse landen hebben momenteel namelijk eerder de neiging uiteen te vallen (Somalië, Sudan, Congo) dan zich te verenigen. Maar dat komt juist door de democratie, die Afrikanen in de verleiding brengt op tribale partijen te stemmen en elkaar vervolgens langs die lijnen de hersens in te slaan. Allemaal de schuld van het westen, dus terecht dat die Somalische piraten wat aan de indringers proberen te doen.

Kortom, de anders zo kleurloze Afrikaanse Unie gaat een wild jaartje tegemoet met een flamboyante megalomaan aan het hoofd, die op 1 september van dit jaar veertig jaar machtsovername in zijn thuisland te vieren heeft. Toch zijn er genoeg mensen die vertrouwen in hem hebben, want naar Afrikaanse maatstaven is hij helemaal geen slecht staatshoofd, met name omdat een groot deel van de olie-opbrengst werkelijk aan de bevolking ten goede komt. Libië is het meest ontwikkelde land op het Afrikaanse continent. Verwacht nog veel van de kolonel te horen dit jaar, ook buiten Afrika.