Het strategisch beraad van het CDA zocht naar nieuwe woorden en morgen presenteert ze wat ze gevonden heeft. De gevolgen hiervan zullen hoe dan ook pijnlijk zijn voor al die mensen die deze partij een warm hart toedragen en vermakelijk voor de andere 90%. Al kun je je afvragen hoelang leedvermaak vermakelijk blijft.
Er zijn twee denkbare uitkomsten. Die nieuwe woorden vallen dood van de tong en zijn niet wat ervan verwacht wordt. Dan duurt het probleem van het gedachtegoed in winterslaap voort. Of ze worden goed ontvangen en creëren daarmee een nieuw probleem. Bij voorbaat is echter duidelijk dat het CDA ook volgende week maandag weer fris opstaat, met een probleem.
De crux van dit bij voorbaat gegarandeerde probleem is niet slechts de moeizame verenigbaarheid van haar twee posities. De machtspositie waarin ze zich met dit kabinet, als in een natuurlijke reflex weer heeft gemaneuvreerd en de positie waarin ze nadenkt over wat ze zou moeten willen. Het is vooral de timing die bewijst dat er aan dat beraad weinig strategisch is.
Stel, die nieuwe woorden vallen dood van de tong. Dan maakt ze de verwachtingen die gewekt zijn niet waar. En dan? Als het CDA nu niet met nieuwe woorden op de proppen komt, dan zal een tweede strategisch beraad op weinig enthousiasme kunnen rekenen. Dat kan gewoon niet. Dus hoe er ook echt over gedacht wordt, nieuw elan zal de komende dagen geveinsd worden. Al blijft ze dan in werkelijkheid met hetzelfde probleem zitten.
Maar stel nou dat die ideeën werkelijk iets betekenen, dat het CDA een gedachtegoed blijkt te bezitten dat niet bestaat uit een leeg doosje met de tekst ‘gedachtegoed’ erop. Dus dat die woorden van dat beraad iets zinnigs uitdrukken. – En laat dat cynisme even achterwege, ik zei stel – Wat dan? Dan kun je die ideeën niet zomaar weer links laten liggen en wordt duidelijk waar het echte probleem zit. Niet louter bij die woorden.
Want dan wordt duidelijk dat woorden consequenties moeten hebben. Dat uit woorden daden moeten volgen. Dat het woord barmhartigheid iets met Mauro te maken heeft. Dat het woord rentmeesterschap iets met duurzaamheid te maken heeft. Enzovoorts. En even los van de moeilijkheid dat consequenties die het CDA trekt normaliter niet bedoeld zijn om op het CDA zelf betrekking te hebben, heeft Verhagen ook al aangegeven gewoon het coalitieakkoord uit te gaan voeren.
Dat betekent niet dat die nieuwe woorden een slecht idee zijn. Alleen niet nu. Want nieuwe beloftes verwoorden die je na de verkiezingen gaat waarmaken kan alleen maar als je in de oppositie zit, of als die verkiezingen eraan komen. Niet als ze nog drie jaar op zich laten wachten. Je potentiële kiezers drie jaar lang nieuwe woorden voorhouden, terwijl je als coalitiegenoot in de positie bent daar daden aan te verbinden, zonder dat je dat doet, noem je in traditioneel christelijke taal een lijdensweg.
Dus als u van eindeloos durend leedvermaak houdt, volg dan de presentatie van het strategisch beraad. Er valt dan nog veel te genieten de komende tijd.