ANALYSE - De Japanse Huffington Post is met veel tromgeroffel van start gegaan, maar valt al na een paar dagen erg tegen.
De Huffington Post – de goed bezochte en gelauwerde Amerikaanse nieuwssite – heeft nu ook een Japans jasje aangetrokken. Met de troetelnaam HafuPosuto voor de Japanstalige versie eist de website met veel PR/media-geroffel een plaats in het Japanse medialandschap op. Er zit groot geld achter dit initiatief. En groot geld is ook het hoogste doel van deze Japanse joint venture. Anders is het met HuffPo gedaan.
Zoals elders (Canada, het VK, Frankrijk, Spanje, Italië, en in de herfst ook Duitsland) is het moederbedrijf, zelf onderdeel van mediaconglomoraat AOL, een alliantie met een draagkrachtige lokale partner aangegaan. Asahi Shimbun, ’s lands één na grootste dagblad, is in het web van Arianna Huffington gevlogen. En het lijkt erop dat de geestelijke vleugels van dit links-van-het-midden dagblad van meet af aan gekortwiekt zijn.
Een productie van vier dagen is niet zo veel om een nieuw medium-outlet te evalueren. Het gaat hier dan ook om eerste indrukken. Mainstream is wat de klok slaat. Niet verrassend, want het concept van HuffPo berust op een readers’ digest van nieuws. In HuffPo’s woorden: nieuwsaggregator. In mijn woorden: een geredigeerd patchwork van quotes uit andere nieuwsmedia. Dat kunnen geëtableerde outlets zijn of meer dan wel minder bekende blogs. Dus we zien artikels van partner Asahi Shimbun, overgenomen artikelen van de Japanstalige Reuters, en de typische HuffPo-lappendekens rond een thema.
De eerste dag begon uitermate goed met een origineel interview van sterblogger Chika Igaya (weggehaald van BLOGOS, Japans betere nieuwsblogsite) met filosoof-activist Koichiro Kokubu over een a.s. volksreferendum in een voorstad van Tokyo. Dit was originele journalistiek over gevoelige thema’s in de Japanse politiek: democratische processen, burgers vs. business, en het referendum over de aanleg van een weg (ten koste van een bos) in de woonplaats van Kobuko. Tot mijn genoegen trok dit artikel dan ook de meeste commentaren en de meeste ‘likes’. Dat is ook wat HuffPo in Amerika liet groeien en beroemd maakte: de levendige discussies naar aanleiding van een nieuwsthema. Dat slaagde bij dit allereerste artikel.
Al het andere wat HafuPosuto die dag te bieden had was mainstream grijs, hoera-columns voor de nieuwe HafuPosuto, en mainstream fleur. Met dit laatste bedoel ik berichtjes over steeds terugkerende personen en thema’s die als progressief bekend staan – metathema’s dus, met veel minder spannende commentaarlijnen. Dag twee en drie kabbelden zo voort: Toyota’s zakensucces, de bubbelende aandelenmarkt, een BJ-er met hartklacht, en nog meer lof aan HuffPo.
En toen kwam dag vier. HafuPosuto viel door de mand. Niet om wat er te lezen was, maar om wat er NIET te lezen was. De nieuwssite die van zichzelf zegt democratie te bevorderen door de Japanners een forum voor hun meningen te geven, negeerde het heetste thema van de dag, wellicht van het jaar: de revisie van de grondwet. De parlementaire commissie begon de officiële discussie een dag eerder. Het zal niet alleen daar vlammende discussies opleveren, ook op tv, kranten, blogsites, en met demonstraties op straat. Gaat alles zo zoals de huidige regering wil, dan kan Japans politieke koers radicaal veranderen. Met salamitactiek wil de oerconservatieve, nationalistische premier Shinzo Abe de huidige op vrede gerichte grondwet ontmantelen, waardoor Japan de potentie krijgt weer een agressorland te worden. (BLOGOS had meteen een eerste-klasse-discussie.)
Hangt de afwezigheid van dit thema op HafuPosuto samen met het bezoek dat Arianne Huffington en hoofdredacteur Shigeki Matsuura op dag drie aan premier Abe brachten? Hunkerend naar opmerkzaamheid en vooral hunkerend naar beroemde columnschrijvers die lezers en dus adverteerdes aantrekken, kwamen de twee Abe vragen om regelmatige bijdragen op hun nieuwe website te leveren. En Abe, die een voor Japan ongekende PR-machine in werking heeft, zegde toe.
Wat Abe doet moet hij natuurlijk zelf weten. Maar dat het nieuwe nieuwsmedium zijn integriteit op het spel zet door het regeringshoofd als vaste commentator aan te trekken, is natuurlijk meer dan bedenkelijk – afgezien van het feit dat hij natuurlijk nooit zelf zijn stukken schrijft. Dag vier op HafuPosuto bracht dus liever een glorieuze hommage aan Arianna en haar website (zie foto: HafuPosuto op dag vier) dan een artikeltje of referentie aan de grondwetdiscussie. Behalve dan dat Arianna schrijft ook met Abe over de grondwet te hebben gesproken. Het Japanse volk zal deze Grieks-Amerikaanse eeuwig dankbaar zijn.
We blijven HafuPosuto volgen en kijken wat de site brengt en niet brengt, en vanaf nu ook welke commentaren door de filter komen. De spin Arianna moet sponsoren in haar web vangen, anders trekt moederbedrijf over maximaal twee jaar de stekker eruit (zie Business Week). Is ze voor dit doel bereid de echt vlambare thema’s extreem-rechts te laten liggen?