GroenLinks springt op de bres voor Ximon. Tweede Kamerlid Mariko Peters heeft minister van Bijsterveldt gevraagd de NPO op te dragen de weigering in te trekken. “Het gaat om producties die met publiek geld zijn gefinancierd”, zegt Peters.
Met de naderende vergrijzing ligt er een gigantische markt in nostalgie, moeten de oprichters van Ximon gedacht hebben. Ze willen speelfilms, televisieseries en documentaires uit vervlogen jaren online aanbieden. De komende jaren wil men de complete oude doos online hebben. Men presenteert het initiatief een beetje alsof we het hier over cultureel erfgoed hebben, maar voor zover ik weet staat Neerlands televisiearchief niet op de lijst van Unesco.
De NPO (Nederlandse Publieke Omroep) ligt dwars. De individuele omroepen krijgen geen toestemming van het NPO hun oude producties aan Ximon ter beschikking te stellen. De NPO stelt dat het niet netjes is materiaal gratis weg te geven, dat door de belastingbetaler is gefinancierd. Ximon bestrijdt dat ze de oude spullen voor niets willen.
GroenLinks vindt dat juist het argument van het publieke geld een reden is, al dat kijkplezier online beschikbaar te maken. Of zoals Mariko Peters zegt: “Ik wil dat onze Swiebertjes en Q en Q’s toegankelijk worden en daar moet het publiek ook blijvend van kunnen genieten”.
Vandaag op GC een onderzoekje of jouw nostalgisch verlangen even groot is. Wat zie jij graag online uit de oude doos?
Eind van de week publiceren we de oude-doos-publiekslijst.
Reacties (1)
Kern van de kwestie is of er door Ximon winst gemaakt moet worden met materiaal dat met publiek geld is gefinancierd. Gezien de aard en opzet van dit initiatief lijkt me dit niet het geval en is de weigering van de NPO niet goed te begrijpen. Proberen ze een lucratiever aanbod uit te lokken misschien? Er moet veel bezuinigd worden, dat maakt misschien wat huiverig om meteen ja te zeggen tegen Ximon. Anderzijds kun je het ook zien als een uitbesteding van een taak die Beeld en Geluid, een van de initiatiefnemers, ook zelf zou kunnen doen. Zouden ze het dan wel goed vinden bij de NPO? Waarom dan niet als er twee niet-commerciële partners bij komen?