Hoewel ik voor geen goud het Britse politieke stelsel van kiesdistricten zou willen hebben, heeft het ontegenzeggelijk voordelen. Één ervan is dat het zelden saai wordt, doordat de periode tussen twee nationale verkiezingen vaak wordt onderbroken door spannende tussentijdse verkiezingen (als er voor wat voor reden dan ook een parlementslid opstapt en dus in zijn kiesdistrict op nieuw gestemd moet worden), die als graadmeter voor de politieke verhoudingen kunnen dienen.
De laatste paar tussentijdse verkiezingen waren weinig succesvol voor de regerende Labourpartij. In mei verloor Labour het voorheen als volstrekt veilig geachte Crewe and Nantwitch, waarschijnlijk vooral vanwege de zeer impopulaire Labour-regering en vooral de persoon van premier Gordon Brown.
Een tweede nekslag kwam bij de verkiezing in Henley, die ontstond doordat Boris Johnson werd verkozen tot burgemeester van Londen. Weliswaar was een conservatieve overwinning hier zeer waarschijnlijk, maar de Labour-kandidaat kwam op een vernederende vijfde plaats, nog na de kandidaten van de Groenen en de extreem-rechtse British National Party.
Deze verliezen zorgen voor gerommel in de rangen van Labour. Aan de stoel van Brown zou al worden gezaagd, onder andere door de oude “Blairites” binnen Labour, die Brown nooit hebben kunnen velen. De jeugdige David Miliband zou dan het Labour-leiderschap èn de premierpost op zich kunnen nemen en zo een vernieuwd Labour in 2010 naar een verkiezingszege kunnen leiden.
Zover is het nog niet. Maar op 24 juli is er weer een tussentijdse veriezing, deze keer in Glasgow East. Wéér een district dat tot voor kort als onneembaar Labour-terrein werd gezien, en wéér loopt Labour een serieuze kans te verliezen, deze keer aan de Scottish Nationalist Party (in tegenstelling tot de BNP overigens niet extreem-rechts).
Het is maar zeer de vraag of Brown nóg een nederlaag politiek kan overleven. Bij een slechte uitslag zal de druk af te treden misschien te groot worden. De kans bestaat dus dat enkele tienduizenden kiezers in één van de armste en meest ongezonde wijken van het Verenigd Koninkrijk (Glasgow is hartaanval-hoofdstad van de wereld) volgende week beslissen over het lot van de premier.
Reacties (5)
Het is helemaal erg omdat Gordon Brown uit Glasgow komt. Daarmee is het zoiets als dat de PvdA onder Bos niet meer de grootste partij in Amsterdam zou zijn (en dat is zelfs bij de huidige rampzalige peilingen volgens mij nog het geval.)
Wouter Bos is in Vlaardingen geboren, en in Odijk opgegroeid..
Nou ja, Brown is er geboren maar heeft er nooit gewoond. Maar je hebt verder wel gelijk, als Labour in Glasgow al niet meer kan winnen kunnen ze dat nergens meer (Misschien is Groningen misschien nog wel een betere vergelijking, qua noordelijkheid, armoede en PvdA-getrouwheid).
Ikzelf heb altijd een zwak voor Brown gehad, ondanks zijn verbondenheid aan Blair`s desastreuze regering. Ik hoop dus dat hij blijft, al is het alleen maar omdat de alternieven, gladde aal Miliband en upper class twit Cameron, mij nog meer tegenstaan.
@2: Ok, stom. Bos woont nu wel in Amsterdam natuurlijk.
@3: Brown is duidelijk beter dan Blair, maar lijkt te leiden onder Melkert-syndroom en het succes van de SNP.
Het scheelde maar 365 stemmen, maar Glasgow East is inderdaad naar de SNP gegaan.