In deze serie worden acht presidenten uit de Amerikaanse geschiedenis behandeld die volgens de auteur als voorbeeld zouden moeten dienen voor tegenwoordige en toekomstige ambtsdragers. Enkele van deze historische leiders zijn helaas relatief onbekend; de meesten zeer ondergewaardeerd.
James K. Polk (1795-1849) was een fervent aanhanger van Andrew Jackson en wordt vaak de laatste sterke president van voor de Burgeroorlog genoemd. Omdat hij het grondgebied van de Verenigde Staten aanzienlijk uitbreidde en een aaneenschakeling van cruciale overwinningen boekte op buitenlands beleid wordt hij verder door historici gewoonlijk als één van de meest succesvolle presidenten bestempeld.
Gedurende zijn vier jaar als president (1845-1849) verlaagde Polk import- en exporttarieven waardoor de handel opbloeide en de belastingopbrengst met maar liefst de helft toenamen. Verder weerhield hij de instelling van een nieuwe centrale bank, iets waartegen ook Jackson had geageerd, en handhaafde hij een onafhankelijke staatskas. Polk ambieerde geen tweede termijn en stierf, geslaagd maar uitgeput, minder dan een jaar na zijn aftreden. De presidenten na hem, tot Lincoln meer dan tien jaar later werd gekozen, slaagden er niet in de almaar groeiende kloof tussen het industriële Noorden van het land en het slavenhoudende Zuiden te dichten.
De Burgeroorlog betekende een gigantische tegenslag voor de republiek. De daaropvolgende Reconstructie werd in het Zuiden als een economische kwelling ervaren terwijl de segregatie het offer van elke gesneuvelde soldaat van de Unie onteerde.
Reacties (70)
Polk begon een bloederige oorlog met Mexico, om Californië in te kunnen pikken. Reden waarom de Mexicanen de betrokken zuidelijke staten van de VS nog immer ‘de bezette gebieden’ noemen.
Is het u nu werkelijk nooit opgevallen dat als de geschiedenis een machthebber een groot man noemt, er juist dan meestal in naburige landen anders over wordt gedacht?
@1: Dat is wel erg kort door de bocht. De oorlog begon nadat Texas zichzelf onafhankelijk van Mexico verklaarde en toetreding tot de V.S. aanvroeg. Polk bood Mexico eerst nog aan het gebied te kopen maar het land verkeerde in zo een bestuurlijke crisis dat een populistische golf van antiamerikanisme de politiek kon aansturen op een oorlog met de V.S. ook al was het volkomen duidelijk dan zo een oorlog nooit door Mexico gewonnen kon worden.
Overigens woonde er in die zogenaamde “bezette gebieden” destijds nauwelijks mensen. En de mensen die er woonden waren al voor een deel Amerikaanse kolonisten.
@2: Over kort door de bocht gesproken. Wiki zegt:
Origins of the war
The Mexican government had long warned the United States that annexation would mean war. Because the Mexican congress never recognized Texas’ independence, it saw Texas as a rebellious territory that would be retaken in the future.(…)
The United States supported Texas when it claimed all land north of the Rio Grande, and this provoked a dispute with Mexico.
Dat is simpelweg landjepik. Op geen manier kan je het Amerikaanse gedrag goedpraten, het verbaast me dat je er zoveel moeite voor doet.
Overigens woonde er in die zogenaamde “bezette gebieden” destijds nauwelijks mensen.
Goh, dat was ook het argument waarmee de huidige V.S. van haar inheemse bewoners werd ontdaan: het land zou leeg zijn.
Nick, je bent een debiel. Het lijkt me beter dat je stopt.
Of Nick een debiel is laat ik in het midden, dat weet ik niet. Wel weet ik dat deze stukjes inhoudelijk bijzonder karig zijn, en is het advies van JSK om hiermee te stoppen, meer dan terecht.
Gewoon doorgaan nick.. Jsk ( dat kleine ventje met z’n grote muil) heeft hier ook wel es een stukkie geschreven. Daar issie snel mee opgehouden want dat werd NOG erger gekraakt dan jouw stukkies. ECHT prutswerk was dat. Hoe graag hij ook de rol van deskundige speelt.
@JSK: Ik begrijp onderhand wel dat je een grondige hekel aan mij hebt. Hou het daarom liever bij inhoudelijk commentaar.
Ik wil niet beweren dat de V.S. geheel geen blaam treft, echter ik praat het Amerikaanse gedrag onder Polk enigszins goed, ja, in reactie op de erg eenzijdige visie van ijsbrand in #1.
Goh, dat was ook het argument waarmee de huidige V.S. van haar inheemse bewoners werd ontdaan: het land zou leeg zijn.
Nu vergelijk je appels met peren. Immers, de Mexicanen die in deze territoria woonden waren ook geen “inheemse bewoners”, noch waren zij bijzonder talrijk.
Dat is natuurlijk geen excuus om het gebied in te nemen, echter, het is naar mijn mening erg overdreven om deze nu Amerikaanse staten nog altijd als “bezet gebied” te beschouwen.
@5: Dat gekraak kan ik me niet herrineren. Gestopt ben ik omdat ik niet vond dat ik de discussie op een hoger plan kon tillen.
@6: Ik heb geen hekel aan je, het verbaast me dat je volhard in het “verdedigen” van de Founding Fathers. In de standaarden van deze tijd was hun politiek bijna zonder uitzondering moreel verwerpelijk en/of bijzonder achterlijk.
Daarnaast vind ik je historicisme achterhaald: het Amerikaanse succes is niet het product van een handvol “bijzondere mannen”, maar van een complex samenspel van geografische, demografische, culturele, religieuse, institutionele, economische en zelfs *toevallige* factoren. Het laat zich niet verklaren met ‘en toen kwam die en die en deed zus en zo’.
@7: Wel, als je geen hekel aan me hebt, doe dan eens wat vriendelijker!
Ik hanteer waarschijnlijk niet dezelfde standaarden als jou. Ik beschouw de Founding Fathers van de Verenigde Staten als weinig “moreel verwerpelijk” noch “bijzonder achterlijk”. In tegendeel, ik beschouw (de meesten van) hen als onder de meest invloedrijke en bewonderenswaardige politici uit de moderne geschiedenis.
Met uitzondering, uiteraard, van het feit dat zij vrijwel allen er slaven op na hielden.
(Let wel, ik heb slechts over Madison geschreven. Ik heb niet van alle Founding Fathers een even uitgebreide kennis.)
Daarnaast vind ik je historicisme achterhaald: het Amerikaanse succes is niet het product van een handvol “bijzondere mannen”, maar van een complex samenspel van geografische, demografische, culturele, religieuse, institutionele, economische en zelfs *toevallige* factoren. Het laat zich niet verklaren met ‘en toen kwam die en die en deed zus en zo’.
Uiteraard. Echter, al die omstandigheden alleen kunnen het Amerikaanse succes ook niet verklaren. Bepaalde figuren hebben naar mijn mening wel degelijke zeer grote invloed gehad op de loop van de Amerikaanse geschiedenis. Geloof jij dat zonder Thomas Jefferson, zonder George Washington, zonder Abraham Lincoln, zonder Franklin Roosevelt, etc., de Verenigde Staten er vandaag de dag weinig anders zouden hebben uitgezien? Ik vermoed dat zonder hen de Verenigde Staten niet eens zouden bestaan als zij vandaag de dag doen!
@ 7
Vreemd standpunt neem jij in. Omdat een van de factoren die een rol spelen bij een bepaald verschijnsel niet het volledige verschijnsel verklaart, mag het niet bestudeerd worden. Heel bijzonder standpunt, een soort van monocausale uitsluitende logica.
Ik moet zeggen dat ik je idee niet al te inspirerend dan wel geloofwaardig vindt, maar je bent toch simpelweg maar wat aan het flamen, dus ik verwacht ook niet al teveel van je qua inhoud.
En voor het overige, wat sickbok zegt, je maakt een bepaald droeve indruk op mij, kleine man.
Onder de pretentieuze titel ‘Gallerij der Groten’ worden 3 alinea’s tekst neergekwakt die qua inhoud niet boven het niveau van de eerste klas van de middelbare school uitkomen.
Als je besluit een dergelijke serie te schrijven, neem er dan ook de tijd voor en kom met iets wat ook daadwerkelijk wat voorstelt.
Behalve dat de oorlog met Mexico inderdaad een minder fraai staaltje landjepik was, legde het ook de basis voor de later volgende burgeroorlog. Tot de oorlog met Mexico was het immers vrij aardig gelukt om wel en niet slavenstaten in evenwicht te houden, zodat de beide groepen zich niet bedreigd hoefden te voelen door de ander. Omdat aan de westkust slavernij minder voor de hand lag en er daar ruimte was voor meer dan 1 staat (tegen 1 slavenstaat Texas), werd een verstoring van de balans onvermijdelijk, met als gevolg een jaar of 15 later de burgeroorlog.
Verder heeft Polk voor Texas nooit geld geboden. Wel voor Californië (nadat de VS dus Texas had geannexeerd). Toen de Mexicanen weinig verrassend de onderhandelaar niet eens wensten te ontvangen stuurde Polk militairen betwistte gebieden in en zelfs de Rio Grande over om de oorlog te provoceren.
In andere zin was hij ook vooral een expansionist (en mede grondlegger voor het ziekelijke manifest destiny gevoel dat de amerikanen tot op heden nog hebben), want hij probeerde ook nog Cuba van de Spanjaarden te kopen (die bedankten vriendelijk) en beloofde tijdens zijn verkiezingscampagne het hele Oregon-gebied te gaan annexeren (uiteindelijk deelde hij het toch maar met de Engelsen op de 49e parallel). Zijn eclatante successen inzake buitenlandse politiek betreffen dus niet veel meer dan de voorspelbare militaire overwinning in de oorlog met de Mexicanen, die zich overigens nog vrij lang trok (tot vlak voor het einde van zijn presidentschap).
Overigens was Polk in de belangrijkste nationale kwestie ook geen sterke man. Zijn beleid ten opzichte van slavernij was op zijn zachtst gezegd ambigue en twijfelachtig, waardoor hij op het einde van zijn regeerperiode zowel door de slavenhouders als de abolitionisten gehaat werd.
*zucht*
Nog vijf te gaan helaas.
Ik ben het met JSK eens dat de manier waarop en argumenten waarmee de VS door Nick steeds maar weer een bos veren in de kont krijgt eigenlijk schandalig is. Het enige wat wordt gezegd is dat het prima is wat er gebeurt is en dat degenen die het uitgevoerd hebben grote mensen waren die navolging behoeven. Nog even en naast het landjepik wordt ook de grote bijna-uitroeiing van de indianen en de bison goed gepraat. Oh, het wordt nog net “niet netjes” genoemd.
En dat alles in samenvattingen van samenvattingen van samenvattingen van geschiedenisboeken die waarschijnlijk niet goed gelezen zijn en in elk geval elke relativering en doordenking missen.
Wat wil je eigenlijk bereiken @Nick?
Dat wij lezers de VS gaan begrijpen en waarderen?
Dat we waardering gaan krijgen voor dat land en haar geschiedenis?
Oh, maak je geen zorgen, dat heb ik wel degelijk. Maar niet op basis van het geblaat wat jij hier neerkwakt.
*zucht*
Nog vijf…
En Sikkie, stop met dat gezeur.
Je weet beter dan nikkie goed te praten.
@HansR: “Schandalig” zelf? Zo zo! En dat terwijl niet eens een derde van mijn posts hier op Sargasso over Amerika gaat.
U overdrijft, uiteraard, ten zeerste. Lees eens goed wat ik daadwerkelijk schrijf, dan ontdekt U wellicht af en toe een kritische ondertoon?
Wat ik wil bereiken? Dat staat toch in de kleine lettertjes?
Wat wilt U nu eigenlijk zeggen? Dat, omdat ik met enige regelmaat over de Verenigde Staten schrijf, ik een of ander Amerikaanse nationalist ben? Dat, omdat ik niet alles Amerikaans bij voorbaat als slecht en verderfelijk bestempel, ik het land “een bos veren in de kont” steek? Dat getuigt van een wel erg beperkt wereldbeeld, zegt U nu zelf!
Howard Zinn?
@14: over `beperkt wereldbeeld´ gesproken: “GALERIJ DER GROTEN. In deze serie worden acht presidenten uit de Amerikaanse geschiedenis behandeld die volgens de auteur als voorbeeld zouden moeten dienen voor tegenwoordige en toekomstige ambtsdragers.”
Dat lijkt er toch verdacht veel op, dat er `volgens de auteur´ ALLEEN in Amerika grote staatslieden zijn geweest. En dan volgt er vervolgens steeds een kritiekloos stukkie waar Wikipedia zich voor zou schamen en ook de gemiddelde VMBO-TL leerling nog niet mee weg zou komen. Deerniswekkende armoei.
@16: Dat lijkt er toch verdacht veel op, dat er `volgens de auteur´ ALLEEN in Amerika grote staatslieden zijn geweest.
Dan bent U misschien wel erg wantrouwig?
Lees bijvoorbeeld dit artikel dat ik eerder heb geschreven. Grote staatslieden worden niet alleen in Amerika gevonden.
En ja, de stukjes zijn overwegend kritiekloos, omdat ik president uitgekozen heb die als voorbeeld zouden moeten dienen. Oftewel: presidenten die naar mijn mening weinig fout gedaan hebben.
@17: Wat wel zorgelijk mag heten is dat in twee van de dusver drie gevallen militaristen, expansionisten en presidenten met een sterk presidentiële inslag (in die zin inderdaad wel sterke mannen, niet wars ervan om het congres te negeren of desnoods te misleiden) zich mogen verheugen in jouw voorkeur als voorbeeld van huidige en toekomstige ambtsdragers.
Dat het alle drie slavenhouders waren zij je vergeven, dat gold immers voor de meeste presidenten voor 1850 (belangrijkste uitzondering vormt de familie Adams, die zich desondanks volgens jou niet tot de groten mogen rekenen).
Bismarck, ik ben jaloers op je distantie en inzicht..ik heb/ben emotie met wat dingen, das niet voldoende blijkt maar steeds.
*neemt hoed af*
HansR, niet zo zuchten joh, parels enzo.
@19 (en dus Bis)
Hear, hear!
@klaplong:
Vreemd standpunt neem jij in. Omdat een van de factoren die een rol spelen bij een bepaald verschijnsel niet het volledige verschijnsel verklaart, mag het niet bestudeerd worden.
Niet in isolatie nee. Het is als het complexe fenomeen klimaatverandering beschrijven aan de hand van de trend in het aantal zondagen. Volledig onzinnig.
Daarnaast: wist niet dat we ruzie hadden, maar fcuk you too asshole.
@Bismarck: Adams stelde da wel voor de gehele indianenpopulatie uit te roeien, beetje als het nazistische Lebensraum gevoel.
Eens met Bismarck 18.
Bewondering voor power-Amerika strekt zich bij Nick heel makkelijk uit naar alle ‘dichtbije’ voorfases van dat land. Pijnlijk om te zien als zelfs zijn kennis van hedendaags Amerika zo goed als nul komma drie is. Laat staan… zeg ik dan.
Voeg in het algemeen daar een dosis ongeoefendheid bij, en luiheid, en enkele behoorlijke oogkleppen en je hebt een columnist bij wie regelmatig de vellen van de aars worden gekrabd.
Sargasso-positie rechtsvrijbuiter zoals caprio voorheen, nuttig als controversemaker.
Maar wat schiet ik daarmee op ?
caprio..*zucht*. ik mis hem zoals andere verlaters.
http://www.boilingpoint.nl/
en
http://www.remkocaprio.com/
Alhoewel dat koffiegedoe, alweer, me enigszins verveelt.
Immer no comments en toch doorgaan, heb ik respect voor.
Polk heeft gebieden veroverd en de belastingopgbrengsten vergroot. Dat is knap, er in slagen belastingopbrengsten te verhogen! Lag het aan de groei van economische activiteiten, die hij zou hebben weten te bevorderen, of tenminste niet te verhinderen, door het al dan niet nalaten van een maatregel?
Maar gelukkig “weerhield hij de instelling van een nieuwe centrale bank, iets waartegen ook Jackson had geageerd, en handhaafde hij een onafhankelijke staatskas.” Da’s, inderdaad, ook heel goed!
Om iets een “almaar groeiende kloof tussen het industriële Noorden van het land en het slavenhoudende Zuiden” te noemen, vind ik dan weer minder. Die ooit alsmaar groeiende kloof is vast een toeristenattractie, goed voor dagje sight-seeing: hier leg een kloof, die was ooit tameljk breed, aangezien die ooit alsmaar groeide, tot dat gestopt werd. Je ziet er nu eigenlijk niks meer van.
“De Burgeroorlog betekende een gigantische tegenslag voor de republiek.”
Dat was niet zozeer een tegenslag voor de republiek, die burgeroorlog—ook wel ‘The War between The States’ genoemd—het was vooral noodlottig voor honderdduizenden, dodelijke, slachtoffers. Voor die slachtoffers was dat dus het meest een tegenslag, me dunkt. Wat het voor de republiek zal zijn geweest, zal de meeste normale mensen eigenlijk worst (moeten) wezen.
“De daaropvolgende Reconstructie werd in het Zuiden als een economische kwelling ervaren terwijl de segregatie het offer van elke gesneuvelde soldaat van de Unie onteerde.”
Het gaat er natuurlijk om te weten of de Reoconstuctie een economische kwelling wás; en dus voor wíe die een kwelling was. Dat het een kwelling voor de zuiderlingen was, neem ik aan; de noordelingen waren toch de bezettende macht, tenslotte. Gesneuvelde soldaten onteren is ook een kwalijke zaak,zekers.
Maar effe serieus: wat is Sargasso eigenlijk voor een site aan het worden, als ik dergelijke zielloze TROEP hier te lezen krijg?!!! Dan kan ik net zo goed thuis blijven.
Of nog eens kijken & luisteren naar The Southern Avenger:
http://www.youtube.com/watch?v=hYBqBIf_eHk
@ JSK
We hebben geen ruzie, het is zoals jij je hier toonde. Maar verder behoorlijk eens.
Het is heel makkelijk om vanuit onze tijd, met onze opvattingen en kennis naar het verleden te kijken en mensen die toen beslissingen namen te veroordelen. Zo kan je vrijwel alle presidenten van voor de Burgeroorlog heel gemakkelijk afschrijven omdat zij slaven hadden dan wel de slavernij in stand hielden. En zo kost het weinig moeite om in herinnering te brengen dat tot ver in de 19de eeuw, vrijwel alle presidenten territoriale expansie van de Verenigde Staten voorstonden. Dat wij slavernij vandaag de dag als verachtelijk beschouwen en omdat wij tegenwoordig de idee van een Manifest Destiny vooral als een excuus voor een grootscheepse veroveringstocht zien, wil nog niet zeggen dat we daarmee deze leiders allemaal als “slecht” kunnen bestempelen en doen alsof daarmee de zaak af is. Dat is mij te simpel. Ik probeer de tijd waarin deze mannen leefden te doorgronden om hun optreden vanuit dat perspectief te begrijpen. Dat is volgens mij een van de voornaamste taken van de historicus: om zich in te leven in het verleden en aldus, eventueel, een oordeel uit te spreken; niet puur middels de heersende opvattingen van onze eigen tijd maar door gebruik te maken van die van het verleden.
Dat betekent tegelijkertijd niet wat we blind moeten zijn voor de tekortkomingen van het verleden alsmede degenen die erin leefden. Er waren altijd tegenstanders van de slavernij en absoluut mensen die helemaal niet zo enthousiast waren over de uitbreiding van de Verenigde Staten, echter, zij vormden een zeer beperkte minderheid en het zou daarom onredelijk zijn om andersdenkenden naar hun opvattingen, ook al waarderen wij die, terecht, tegenwoordig veel meer, te beoordelen.
Alhoewel hierover natuurlijk geen concrete cijfers beschikbaar zijn (men deed toen nog niet zo aan het opiniepeilen) kunnen we er met enige zekerheid vanuit gaan dat tot in de 19de eeuw een meerderheid van de Amerikanen weinig problemen had met de slavernij. Wij kunnen daarvan uitgaan omdat slechts een kleine groep zich ertegen verzette. Die groep groeide, uiteraard, naarmate de eeuw vorderde om uiteindelijk zelfs een zeer belangrijke rol te spelen. Echter we moeten niet vergeten dat tot ver in de 18de eeuw vrijwel niemand vraagtekens plaatste bij de morele juistheid van slavernij. Immers, slavernij had eeuwenlang bestaan. Niet gedurende al die eeuwen per se in West-Europa, echter, wel degelijk in Afrika, terwijl de horigheid in Oost-Europa alsmede de landgebonden arbeid in Zuid- en Zuidoost-Azië weinig vrijer was. In feite bestond werkelijk vrije arbeid in slechts een zeer beperkt deel van de wereld. Tot in de 18de eeuw vertrokken zelfs West-Europese migranten overzees om in een tijdelijke vorm van “dwang” te werken: zij hadden de keuze om daarmee in te stemmen, echter, de economische situatie in hun thuisland dwong sommigen er min of meer toe elders hun heil te zoeken. Dan leek een jaar werken op een plantage in ruil voor de overtocht niet zo een zware prijs om te betalen. Daar moet bijgezegd worden dat niet bijzonder veel Europeanen zo een contract aangingen. Hun aantallen waren geenszins te vergelijken met de vele Afrikanen die in de slavernij gedwongen werden. Dat doet echter niet af aan het feit dat de idee van gedwongen arbeid zelfs de 18de eeuwse Europeaan niet vreemd was. Pas tegen het einde van de eeuw ontstond in Engeland morele verontwaardiging over de zwarte slavernij, en daarmee is afkeer ervan dus een relatief modern concept. Al met al is het daarom wel degelijk kort door de bocht om mensen die indertijd slaven hielden daar desondanks zonder slag of stoot om te veroordelen.
Wat het tweede punt van bezwaar betreft, de steun voor de territoriale expansie van de Verenigde Staten, ook hierop is het wat simplistisch om aanvoerders ervan dit zonder meer kwalijk te nemen. Het is heel makkelijk om te stellen dat geheel Noord-Amerika aan de inheemse bewoners toebehoorde en elke verdere stap westwaarts door de Europese kolonisten een grove schending van hun rechten was. Dat gaat voorbij aan in de eerste plaats de zeer complexe vraag aan wie land toebehoort. U hoeft alleen maar even aan Israël-Palestina te denken om in herinnering te roepen dat het antwoord niet altijd is, “wie er eerst was.” En als dat al het antwoord is, dan levert dat ons weinig praktisch voordeel op, immers, zou de consequentie dan moeten zijn dat alle niet-Indianen Noord-Amerika verlaten? Al wonen hun families daar al generaties lang? En waar moeten ze dan soms naartoe? Dat zou, uiteraard, volstrekt belachelijk zijn.
In de tweede plaats gaat de klacht dus voorbij aan de realiteit, niet slechts die van vandaag de dag, maar ook de realiteit van toen. De Amerikaanse kolonisten vonden dat zij het volste recht hadden om te zijn waar zij waren. Zij hadden een Onafhankelijkheidsoorlog gevoerd om het land waarop zij leefden hun bezit te mogen noemen en aangezien de bevolking groeide, velen er graag op uit trokken om een nieuw bestaan op te bouwen, aangezien velen vervuld waren van een soort missiezucht, eventueel religieus geïnspireerd, dan wel aangewakkerd door het unieke, vrije karakter van de jonge republiek, en aangezien het land ten westen van de oorspronkelijke koloniën nu niet bepaald dichtbevolkt was, leek expansie bijna vanzelfsprekend. Veel land werd gekocht; veel land werd simpelweg ingenomen.
Dit rechtvaardigt uiteraard geenszins de verschrikkingen die Indianen herhaaldelijk kregen te verduren aan de hand van Amerikanen en Europeanen gedurende tientallen jaren. Gehele volksstammen werden gedwongen het land waarop zij honderden jaren hadden gewoond en geleefd te verlaten en evenveel werden gedood in oorlogen en onstuimigheden waarbij dikwijls een bijzonder nare racistische overtuigingen een rol speelden. Dat moet nooit vergeten worden. Tegelijkertijd moeten de historische omstandigheden en de heersende opvattingen en overtuigingen van het verleden overwogen worden.
Zo, ik hoop dat dit wat verheldering brengt. Ik lees graag de reacties morgenochtend.
Bol af, spast !
“De Amerikaanse kolonisten vonden dat zij het volste recht hadden om te zijn waar zij waren. Zij hadden een Onafhankelijkheidsoorlog gevoerd om het land waarop zij leefden hun bezit te mogen noemen…”
NOU, de Amerikanen hebben vooral een Onafhankelijksstrijd gevoerd, omdat ze niet langer belasting wilden betalen aan de Engelse kroon.
When Did the Trouble Start?
by Stephan Kinsella
http://www.lewrockwell.com/kinsella/kinsella13.html
Leustet weust, de treubbels rielli staarted wen de Max M ies begonne. En nui iest gedoan.
@28: U dacht dat ik dat misschien niet wist?
@21: Adams Sr. of Jr.? Overigens voegde Jackson (2/8 van Nick) de daad bij het woord, dus dat kan geen reden zijn om niet mee te doen in de serie.
@26: De slavernij nam ik je al niet kwalijk (#18), al vind ik het wel jammer dat je juist presidenten die daarin (en in andere punten, bv. expansionisme) de makkelijke weg kozen gaat neerzetten als de grote voorbeelden.
Je doet heel goed je best om dat expansionisme, de genocide van de indianen en het jingoïsme van de betreffende presidenten goed te praten, maar uit je betoog blijkt ook dat je er toch een beetje mee verlegen zit. Dat je desondanks dit als argument gebruikt voor je keuze van Polk als voorbeeld vind ik dan toch vreemd. Temeer daar ik dan benieuwd ben welk voorbeeld de huidige en toekomstige staatslieden van Polk dan moeten volgen? Gaat het om de doelen (centrale banken vermijden/afschaffen en veroveringsoorlogen voeren), of om de gebruikte technieken (populistisch campagne voeren en het parlement misleiden)?
@31: Ik doe mijn best om genocide goed te praten? Dat moet U toch #26 nog even een keer lezen.
Wat huidige politici van Polk kunnen leren? Hij zette zichzelf een aantal concrete doelen aan het begin van zijn presidentschap, voerde die uit, en poogde vervolgens niet nog een termijn te vervullen, immers, wat hem betreft zat zijn taak erop. Ik zou graag wel wat meer van zijn vastberadenheid bij de ambtsdragers van tegenwoordiger zien.
De waarde van zo’n president hangt toch echt van zijn doelen af Nick. Niet van zijn werklust o.i.d. Met die redenering is Dick Cheney een zeer goeie vice-president geweest. Of wacht, vond je dat ook niet ?
Ik zou graag wel wat meer van zijn vastberadenheid bij de ambtsdragers van tegenwoordiger zien.
Je bedoelt, zoals cheney dat heeft?
@32: Dan verschillen we gewoon van mening. Als je je doelen gaat realiseren op de wijze die Polk deed (wapengekletter buiten het parlement om en vervolgens het parlement voorspiegelen dat je wordt aangevallen) dan gaat je gedrevenheid iets te ver. Helaas hebben begin deze eeuw al iets teveel politieke leiders dat voorbeeld gevolgd en ik ben daar in ieder geval niet trots op.
:P
Uiteraard is “vastberadenheid” alleen niet alles. Het gaat er ook om wat je ermee doet. Wat ik met name aan Polk waardeer is dat hij naar het Witte Huis kwam met een beperkte lijst van zaken die hij geregeld wilde krijgen, dat deed, en vervolgens niet nog een paar jaar aanprutste maar zich simpelweg niet herverkiesbaar stelde. Polk was een president die wist wat hij wilde en dat binnen een beperkte tijd voor elkaar kreeg. Die houding wordt naar mijn mening niet bijzonder veel aangetroffen bij de Nederlandse politici van tegenwoordig.
@37: Een Godwin ligt voor de hand.
@38: Uiteraard is “vastberadenheid” alleen niet alles. Het gaat er ook om wat je ermee doet. Met name wanneer het op Duitse grondigheid aankomt is dat laatste van belang.
@37: Verder leg je het er ook erg dik op. Polk heeft lang niet zijn hele expansionistische to do lijstje verwezenlijkt. Hoewel hij in zijn campagne beweerde het hele Oregon gebied aan de VS toe te voegen (vermoedelijk een doorslaggevend verkiezingspunt), moest hij het uiteindelijk toch met de Engelsen delen (er zijn tongen die beweren dat hij dat altijd al van plan was en dat het verkiezingsstandpunt dus misleidend was) en ook Cuba kreeg hij niet.
Dat hij geen herverkiezing zocht kan ook heel goed minder vrijwillig geweest zijn. Hij liep waarschijnlijk tijdens zijn presidentschap cholera op, was in 1848 fysiek een wrak en overleed drie maanden na zijn aftreden.
Polk wilde vier dingen bereiken toen hij tot president werd gekozen:
* Een onafhankelijke staatskas herstellen.
* De tarieven verlagen.
* Californië en New Mexico tot de V.S. voegen.
* En Oregon vergaren.
Alleen in dat laatste is hij slechts deels geslaagd omdat hij, als je schrijft, uiteindelijk Oregon met de Engelsen deelde.
Hij verklaarde al aan het begin van zijn presidentschap slechts 1 termijn te willen dienen, en alle vier zijn doelen binnen die ene termijn te willen bereiken.
Ik zou zeggen dat hij dat hij daarin redelijk succesvol is geweest, niet?
Even een kleine waarschuwing:
https://sargasso.nl/archief/2009/08/04/internet-is-eerste-levensbehoeft/#comment-373523
Nick kwekt sowieso gewoon onbeïnvloedbaar door dus weet, mijn beste medereageerders, dat voor de rest van ons het punt wel duidelijk is en dat het niet direct zinnig is om het record nu alweer aan te gaan scherpen.
@41: Als je dat gelooft wel ja, al zijn er makkelijk kanttekeningen te plaatsen. Alleen was dat dus niet zijn hele lijstje en zou je bovendien kunnen bedenken dat hij met dat lijstje niet echt een grandioos staatsman is, omdat hij belangrijke politieke issues (bewust?) liet liggen.
Daarnaast kun je bedenken hoe hij zijn objectieven bereikt heeft. De wijze waarop hij zich in oorlog met Mexico begaf zijn op zijn zachtst niet fraai te noemen en dat voor puntje drie een vinkje kwam voor zijn presidentschap voorbij was, had meer met toeval te maken (een diplomaat die terugroeping door Polk negeerde en een verdrag met de Mexicanen rond kreeg).
De tarieven verlagen was ook geen buitengewone prestatie, dat hebben eerdere presidenten hem voorgedaan (in die tijd jojoden de tarieven op en neer, naar gelang de politieke kleur die aan de macht was).
Verder kun je gezien zijn andere verkiezingsbeloften een vraagteken zetten bij zijn belofte omtrent 1 termijn. Feit is dat hij in ieder geval niet in staat was om een tweede termijn aan te gaan, vanwege zijn gezondheid en dat hij waarschijnlijk ook wel verloren had van zijn tegenkandidaat, die de oorlog tegen Mexico werkelijk voor hem gewonnen had.
@30 Nick Ottens | 14 August 2009 | 10:32
@28: U dacht dat ik dat misschien niet wist?
– Indien ik dat in je stuk niet las—aangezien je dat dus niet schreef, terwijl dat het belangrijkste element is van de zaak waar je het (helemaaal zelf) over wil hebben—dan kan ik inderdaad niet anders, dan er van uitgaan dat je het dus niet wist, ja.
Kortom, je wist het niet; maar goed: je weet het nú.
@43: Je hebt gelijk, er zijn kanttekeningen te plaatsen bij Polk. Wellicht dat het neerkomt op de beoordeling van zijn beleid, hoezeer je daaraan weegt. En zeker, zijn gezondheid had hem ook nooit toegestaan een tweede termijn te dienen, echter, zover ik weet wilde hij dat ook nooit.
@44: Belastingen waren de belangrijkste reden voor het voeren van de Onafhankelijkheidsoorlog? Wellicht dat U eens na zou kunnen denken over het verschil tussen oorzaak en aanleiding.
@41: Verder misschien bedenken dat “zijn” lijstje de lijst van democratische plannetjes was, waar op het laatste moment zijn naam op geplakt werd als compromiskandidaat, omdat de partijzwaargewichten het niet eens konden worden over de kandidatuur van van Buren. Daarnaast kun je je afvragen in hoeverre Polk wel de touwtjes in handen had, gezien zijn afhankelijkheid van Jackson.
@46: Afhankelijk van de populariteit en nalatenschap van Jackson bedoel je ongetwijfeld? De oud president stierf immers in hetzelfde jaar dat Polk president werd.
@45: http://en.wikipedia.org/wiki/No_taxation_without_representation
@48: Let met name op de laatst helft van die leuze.
@47: De steun ook, in verband met zijn kandidatuur. Hij was allerminst de voor de hand liggende kandidaat voor zijn partij. Eens kandidaat voor de democraten lag zijn presidentschap haast wel vast (desondanks werd het een nipte overwinning), aangezien de andere partij destijds wel een standpunt tegen oorlog met Mexico durfde in te nemen (toegegeven, nadat de gevechten eenmaal uitgebroken waren, draaide de meerderheid van de Whigs ook bij).
@49: Verandert niks aan de leus in het geheel. Let op dat de Amerikanen in deze kwestie zich beroepen op hun recht als Engelsen. Dat impliceert dat onafhankelijkheid niet de initiële drijfveer was.
@51: Precies mijn punt. Het is erg simplistisch om te stellen, zoals Karl Kraut doet, dat de Onafhankelijkheidsoorlog gevoerd werd omdat de kolonisten “niet langer belasting wilden betalen aan de Engelse kroon.”
Als iets klopt, maakt het niet uit hoe simplistisch het zou zijn. “Het is erg simplistisch om te stellen…” is een zaag.
@52: Ze wilden òf vertegenwoordiging en belasting betalen, òf geen vertegenwoordiging en ook geen belasting betalen. Hoe je het spint, uiteindelijk gaat het om de belastingen. Zodra ze vertegenwoordigd waren hadden ze ook inspraak over belastingen.
Het was in de eerste plaats niet zo dat de kolonisten geen belasting wilden betalen. Zij verzetten zich tegen belastingverhoging aangezien zij daar geen enkele zeggenschap over hadden. Toen de Engelsen hun eisen weigerden in te willigen, pas toen weigerden de Amerikanen daadwerkelijk belasting te betalen. Maar dat gaat voorbij aan de tal van andere factoren die in rol speelden in de beslissing over te gaan op revolutie en onafhankelijkheidsstrijd.
Doen jullie wel een beetje aardig tegen Nick, straks gaat hij naar De Dagelijkse Standaard en roepen ze dat Sargasso een Livestrootje heeft gedaan. :D
@MP: Haha! Nee hoor, daar hoef je je vooralsnog echt geen zorgen over te maken. ;-)
Nick: “Het was in de eerste plaats niet zo dat de kolonisten geen belasting wilden betalen. Zij verzetten zich tegen belastingverhoging aangezien zij daar geen enkele zeggenschap over hadden.”
Dat kun je eigenlijk niet weten, of ze dat wel of niet wilden , aangezien ze er niet zelf over konden beslissen; of ze dus wel of niet—en hoeveel dan, en waarvoor dan—belasting zouden betalen.
Tuurlijk waren er tal van andere faktoren—want wie weet wat mensen allemaal (nog meer) kunnen verzinnen; wat ze allemaal , elk individu voor zich, in hun hoofd hadden of haalden.
@MP: Nick leert hier van, daar is hij ons dankbaar voor.
Het is ook allemaal maar spel, met argumenten. Dat euh lijkt me toch duidelijk. Het is internetverkeer; met lifters, spookrijders, en inhalers die je in de berm willen duwen. Lol.
@58: Ik doel niet zo zeer op persoonlijke omstandigheden wanneer ik het heb over “andere factoren”.
Het ging de kolonisten niet alleen om een verhoging van de belastingen (wat, overigens, niet eens zo onredelijk was aangezien de Britten zojuist een fortuin hadden uitgegeven om de koloniën te beschermen); de Navigation Acts alsmede de beperking op westwaartse expansie speelden een belangrijke rol. En om te begrijpen waarom de kolonisten zich zo verzetten tegen meer en hogere belastingen moet verder het unieke economische karakter van de koloniën worden begrepen; de afhankelijkheid van de internationale handel in het bijzonder. Ten slotte komen daar politieke en filosofische verschillen bovenop. Het vrijere klimaat van de koloniën, wat versterkt werd door de aantrekkingskracht van de frontier, leidde tot een meer republikeins gedachtegoed, gemengd met het ideaal van zelfvoorzienendheid wat we terugvinden bij onder meer Jefferson en ook bij Jackson en zijn “agrarische republiek”. Dat botste met de meer autoritaire opstelling van de Britten — alhoewel zij, uiteraard, in vergelijking met de rest van de wereld, toen (nog) helemaal niet zo onderdrukkend waren ten opzichte van hun eigen bevolking.
Al met al blijf ik er dus bij dat het wel erg gemakkelijk is om te zeggen dat de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog omwille van een onwil om belasting te betalen gevoerd werd. Dat doet onrecht aan de samenhang van factoren die de kolonisten ertoe bewoog zichzelf onafhankelijk te verklaren.
Oh, en ik herinner me ineens dat iemand anders dat al eens veel eloquenter heeft neergeschreven.
Om es lekker te stoken: Zou de onafhankelijkheidsverklaring van 1776 niet ook te maken kunnen hebben met het feit dat in het VK de jaren ervoor slavernij in een aantal rechtszaken geen stand hield en dat de kolonisten zich dus in hun slavenbezit bedreigd zagen?
Untold Truths About the American Revolution
Howard Zinn
Do you think the Indians cared about independence from England? No, in fact, the Indians were unhappy that we won independence from England, because England had set a line—in the Proclamation of 1763—that said you couldn’t go westward into Indian territory. They didn’t do it because they loved the Indians. They didn’t want trouble. When Britain was defeated in the Revolutionary War, that line was eliminated, and now the way was open for the colonists to move westward across the continent, which they did for the next 100 years, committing massacres and making sure that they destroyed Indian civilization.
So when you look at the American Revolution, there’s a fact that you have to take into consideration. Indians—no, they didn’t benefit.
Did blacks benefit from the American Revolution?
Slavery was there before. Slavery was there after. Not only that, we wrote slavery into the Constitution. We legitimized it.
What about class divisions?
Did ordinary white farmers have the same interest in the revolution as a John Hancock or Morris or Madison or Jefferson or the slaveholders or the bondholders? Not really.
It was not all the common people getting together to fight against England. They had a very hard time assembling an army. They took poor guys and promised them land. They browbeat people and, oh yes, they inspired people with the Declaration of Independence. It’s always good, if you want people to go to war, to give them a good document and have good words: life, liberty, and the pursuit of happiness. Of course, when they wrote the Constitution, they were more concerned with property than life, liberty, and the pursuit of happiness. You should take notice of these little things.
There were class divisions. When you assess and evaluate a war, when you assess and evaluate any policy, you have to ask: Who gets what?
We were a class society from the beginning. America started off as a society of rich and poor, people with enormous grants of land and people with no land. And there were riots, there were bread riots in Boston, and riots and rebellions all over the colonies, of poor against rich, of tenants breaking into jails to release people who were in prison for nonpayment of debt. There was class conflict. We try to pretend in this country that we’re all one happy family. We’re not.
http://www.progressive.org/zinn070309.html
@61: Allemaal leuk en aardig, maar dat verandert niets aan mijn beoordeling over de oorzaken van de revolutie.
@Nick:
[OT] Bewonderenswaardig hoe beleefd je blijft reageren op het gescheld en getier van de gefrustreerde dreumesen als JSK, Sjouke en HansR.
Iets positiefs schrijven over een Amerikaanse president blijft in sommige milieus een heikele onderneming. De haartjes van de heren kunnen dan snel overeind gaan staan.
Maar ga zo door zou ik zeggen, ik vind ’t wel amusant en leerzaam.
Dreumesen? Zijn die familie van de koolmesen?
@62: En dat is je probleem: een onwil of onvermogen van anderen te willen leren. Gecombineerd met een gebrek aan analytische intelligentie (niet begrijpen dat een uitwonende beurs die kan bijdragen aan de betaalbaarheid van het collegegeld, bv) maakt dat je stukjes niet bijzonder boeiend zijn.
Een goeie woordsmit smeedt verbanden die anderen niet zien. Dat doe je door dieper of breeder te denken over een bepaald onderwerp dan de gemiddelde lezer, in dit geval de Sargasso reaguurder. Diep nadenken lijk je mij niet te doen, dus probeer eens breed na te denken cq neem eens iets van een ander aan en integreer het in je eigen denken. Anyway, my two cents.
@64: Eh.. nee. Karl Kraut beweerde dat de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog werd gevoerd omdat de kolonisten “geen belasting meer wilden betalen”. Ik vond dat een wel erg simplistische voorstelling van zaken en legde uit waarom. Vervolgens komt hij met een opsomming van allerlei groepen die niet van de onafhankelijkheid profiteerden. Dit is een heel andere discussie. Dat heeft niets met de oorzaken van de revolutie te maken. Noch met enige gebrek aan onwil of intelligentie van mijn kant overigens.
@JSK: Dreumesen? Zijn die familie van de koolmesen?
Niet in mijn taal. Daarbij getuigt het wijzen op mogelijke taalfouten van een extreme kleinzieligheid en als je het probeert, doe het dan goed. Misschien moet je je toch eerst wat breeder oriënteren. Kinderachtige frustraat.
dreu·mes de; m,v -en klein kind; peuterVervolgens komt hij met een opsomming van allerlei groepen die niet van de onafhankelijkheid profiteerden. Dit is een heel andere discussie.
Dat is het volgens mij niet, want jij benadrukt de rol van “de kolonisten” in de Revolutie terwijl Karl Kraut aangeeft dat het gros van de kolonisten er helemaal geen baat bij had. Dat vind ik vrij fundamentele kritiek op jouw beeld van de Onafhankelijkheidsoorlog.
Dat heeft niets met de oorzaken van de revolutie te maken.
Alleen in jouw universum staat gevolg volledig los van oorzaak? Als empirisch wetenschapper zeg ik dat je alleen uit de waarneembare gevolgen de onderliggende oorzaken kan kennen.
@66: Damn yo! Als je zo reageert op een flauw grapje ben je zelf de frustraat.
@67: *Zucht* Ik heb het gevoel dat we langs elkaar heen praten en eigenlijk heb ik helemaal geen behoefte meer om jou het punt duidelijk te maken aangezien er onvermijdelijk meer persoonlijke beledigingen en beschuldigingen op volgen. Lees nog eens goed wat er nu daadwerkelijk geschreven is en als je dan nog steeds denkt dat Karl Kraut zijn bewering kracht heeft weten bij te zetten, prima. Ik vind van niet maar hoef jou daar niet zo per se van te overtuigen.
Ik kwam het stuk van Howard Zinn ’toevallig’ tegen, en ik vond het een interessante aanvulling.
‘Belasting betaling’ is natuurlijk erg kort door de bocht; het verzet was tegen het gehele stelsel aan merkantilistische wetgeving dat moederland Groot Britannië trachtte op te leggen, maar waar het in de Amerikaanse koloniën niet de hand aan kon houden. De kolonisten hadden daar natuurlijk ook helemaal geen belang bij—zich houden aan regulering die slechts ten goede kwam aan het moederland; men wilde natuurlijk ‘vooruit’, en zo kwam dus het liberalisme op.
Nick Ottens: “En om te begrijpen waarom de kolonisten zich zo verzetten tegen meer en hogere belastingen moet verder het unieke economische karakter van de koloniën worden begrepen; de afhankelijkheid van de internationale handel in het bijzonder.”
Om dat streven naar onafhankelijkheid dan weer te wijten aan ‘afhankelijkheid van de internationale handel in het bijzonder’, valt dan weer niet eens meer kort door de bocht te noemen—dat is gewoon volledig crashen in de berm.
En waar je dan eerder ‘het ideaal van zelfvoorzienendheid” vandaan haalt, begrijp ik dan ook al niet meer. Want dat is dan toch zeker het tegenovergestelde van die door jou eerder vermelde (dus zogenaamde) ‘afhankelijkheid van de internationale handel’?!
Weer een langer citaat, maar het geeft goed weer waarom en wanneer de wil tot onafhankelijkheid ontstaat.
The Stage Is Set
By 1760, the great French and Indian War in America between Britain and France was over, with Britain the absolute master of Canada and of all the land east of the Mississippi. The peace treaty of 1763 between the belligerents in the world war (Britain, France, and Spain), known in Europe as the Seven Years’ War, completed the ouster of France from the North American continent. For Spain acquired France’s domain in Louisiana west of the Mississippi, in compensation for Britain’s acquisition of Florida from Spain.
The mighty British Empire now stood master of all it surveyed, and no place more so than in North America. Furthermore, the war had driven from power the peaceful Pelhamite Whigs—led by the Duke of Newcastle, who, along with his brother Henry Pelham and the previously ousted Robert Walpole, had managed to keep England on a course of minimal government and international peace, and of “salutary neglect” of the American colonies. These men had accomplished this feat against the reluctant opposition of Crown and Parliament. Salutary neglect had meant the conscious thwarting of Britain’s grand mercantilist design for controlling and restricting American commerce and industry for the benefit of British merchants and manufacturers. Furthermore, the Walpole-Newcastle policy of laissez-faire toward the colonies had allowed the representative colonial assemblies to wrest effective power from royally appointed governors by wielding the power of the purse over colonial taxes and appropriations, notably including the governors’ own salaries. Thus, from 1720 through the 1750s, the American colonies were virtually de facto independent of British imperial control, an independence bolstered by a libertarian spirit and ideology eagerly imbibed from the radical libertarian English writers and journalists of the period. The hostility of these writers to government in general, and to the existing English government in particular—especially to its designs for power—keenly alerted the American colonists to the slightest signs of aggression by the mother country against their liberties.
For its part, the British government, seemingly all-powerful, was now freed both of the distractions of a two-decades-long conflict with France and of the salutary-neglect policies of the Pelhamite Whigs. The British were now free to bring the fractious American colonists to heel, to impose a comprehensive system of imperial British political and mercantilist control over the colonies. To her surprise, the mother country was to find that the Americans would not sit still while she imposed her grand design that would unleash her imperial power.
—————
Aldus Murray Rothbard in de inleiding van ‘Conceived in Liberty’ deel 3, waarin economische geschiedenis een integraal onderdeel is van de geschiedschrijving.. Het aantrekken van de merkantilistische teugels, dus.
En dan nog wat:
Nick Ottens: “…de meer autoritaire opstelling van de Britten — alhoewel zij, uiteraard, in vergelijking met de rest van de wereld, toen (nog) helemaal niet zo onderdrukkend waren ten opzichte van hun eigen bevolking.”
Wat ik inmiddels ook verderop in ‘Conceived…’ ook lees, loopt dan weer uit op een flinke dosis mythische luchtballonnen doorprikken, wat betreft de alhier, zoals overal zo vaak, geïdealiseerde Britten, hier in de Ohio lands:
Also aggravating Indian resentment was the personal arrogance of the British toward them, a striking contrast to the previous friendliness and camaraderie of the French.
(…)
The western Indians were driven to a point of desperation by the news in early 1763 that their friends, the French, had ceded the whole of America east of the Mississippi to the hated British.
(…)
But General Amherst was soon to find out that the consequences were great indeed, for on May 7 the Indians launched a general uprising dedicated to driving the hated British out of all lands west of the Appalachians.
(…)
If the Indians were truly subhuman, then any means for their extermination was proper. Accordingly, Amherst, in early July, directed his chief aide, Colonel Henry Bouquet, a Swiss mercenary, to spread smallpox among the Indians. Colonel Bouquet, an apt pupil, answered that he would send blankets infected with smallpox as gifts to the Indians. Delighted, Amherst replied that “you will do well to try to inoculate the Indians by means of blankets, as well as to try every other method that can serve to extirpate this execrable race.”
(…)
Thus Pontiac’s rebellion gave rise to one of the great advances of the “art” of modern war: germ warfare.
Goed, in hoeverre waren de indianen ‘dan eigen bevolking ‘ van de Britten, zou je je kunnen afvragen. Maar op basis van je ras door de Britten middels biologische oorlogsvoering naar het leven gestaan worden, dat is toch een groot verschil met de relatie die de indiaanse stammen voordien er met de Fransen er op nahielden, zo lijkt me. De ellende is natuurlijk, dat Britten ontzettend veel geschiedenis schrijven, dwz. publiceren, en de hele wereld neemt dat self-serving wereldbeeld dan al te vaak maar over.
Alles bijmekaar snap ik eigenlijk steeds minder hoe Nick Ottens zijn stukjes bijmekaargebroddeld krijgt. Du moment dat ik dan echt eens wat dingen ga opzoeken, dan blijkt er gewoon helemaal niks van te kloppen.
@69:
‘Belasting betaling’ is natuurlijk erg kort door de bocht […]
En dat is alles dat ik aan te merken had op Uw eerste reactie.
Om dat streven naar onafhankelijkheid dan weer te wijten aan ‘afhankelijkheid van de internationale handel in het bijzonder’ […]
Dat doe ik niet. Ik geef dat als 1 reden van een complexere samenhang van factoren.
En waar je dan eerder ‘het ideaal van zelfvoorzienendheid” vandaan haalt, begrijp ik dan ook al niet meer. Want dat is dan toch zeker het tegenovergestelde van die door jou eerder vermelde (dus zogenaamde) ‘afhankelijkheid van de internationale handel’?!
Precies. Zoals we al eerder vaststelden, hadden verschillende kolonisten verschillende redenen om aan de onafhankelijkheidsstrijd deel te nemen.
Wat de Britten betreft, zou ik graag wederom willen wijzen op wat ik reeds geschreven heb:
[…] de meer autoritaire opstelling van de Britten — alhoewel zij, uiteraard, in vergelijking met de rest van de wereld, toen (nog) helemaal niet zo onderdrukkend waren ten opzichte van hun eigen bevolking.
Ik ging ervan uit dat het vrij duidelijk was dat ik met “eigen bevolking” de bevolking in Groot-Brittannië bedoelde, maar als U dat niet zo begrepen heeft, hierbij.
Alles bijmekaar snap ik eigenlijk steeds minder hoe Nick Ottens zijn stukjes bijmekaargebroddeld krijgt. Du moment dat ik dan echt eens wat dingen ga opzoeken, dan blijkt er gewoon helemaal niks van te kloppen.
Heb ik ergens iets neergeschreven dat niet waar is?
EDIT: Daar zou ik graag nog aan willen toevoegen dat Murray Rothbard zeker de moeite waard is om te lezen!