Op weg naar het centrum zie ik vanuit mijn ooghoeken genegeerde teleurstelling. Als ik alsnog rem, sjokt hij hoopvol naar het fietspad: een man van eind dertig met een aktentas onder zijn arm.
Hij komt uit Irak en moet naar Groningen. Daar heeft hij een adres waar hij geld kan ontvangen van zijn moeder in Denemarken. Of ik hem kan helpen. Het is overduidelijk dat ik dat maar op één manier kan.
“Just don’t buy a ticket and take a train, see what happens”, adviseer ik hem in de taal waarin hij mij had aangesproken. Maar zwartrijden, dat mag hij niet van zijn advocaat. 24,60, heeft hij nodig. Hij biedt me zijn telefoon aan. In zijn groezelige handen ligt een Nokia 6310. Een toestel waarmee je in 2002 bewees dat je erbij hoorde. Ik noteer zijn telefoonnummer en zeg dat ik hem bel als ik terugkom uit de stad.
Onderweg bel ik naar Vluchtelingenwerk. De telefoniste stelt een basisvraag: heeft meneer asiel aangevraagd?
– Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Ik neem aan van wel?
– Laat hem hierheen komen, we zitten in Noord.
Ik bel de Irakees. Ja, hij heeft asiel aangevraagd maar hij is uitgeprocedeerd. Vluchtelingenwerk kan niks meer voor hem doen, zegt hij.
Ik bel weer met Vluchtelingenwerk. Ik heb geluk, zegt de telefoniste. De jurist is er vandaag.
Ik vraag hem of het normaal is dat uitgeprocedeerde asielzoekers op straat geld vragen voor treinkaartjes.
– Als hij is afgewezen, kunnen wij ook niks voor hem doen. Wij vergoeden maximaal één treinkaartje. Misschien kan hij geld krijgen van landgenoten?”
– En anders? Is hij dan afhankelijk van de goedertierenheid* van mensen als ik?
– Ja, of van mensen uit het land van herkomst.
– Ik vind het maar een vreemd verhaal.
– Meneer, u moest eens weten wat voor vreemde verhalen wij horen.
Als ik de afgesproken plek nader, zie ik de Irakees al rennen. Ik vraag hem wat hij van plan is. In Groningen kan hij logeren bij een vriend en daar kan hij geld ontvangen. Geld waarmee hij naar Roemenië kan reizen. Hij kan niet naar Schengenlanden, want zijn vingerafdrukken zitten in het systeem. Hij zal uitgeleverd worden aan Nederland en hier worden uitgezet naar Irak. Roemenië valt nog niet onder het Verdrag van Dublin, dus daar is hij veilig. Mijn verbaasde bewondering van zijn kennis over de Europese asielwetgeving komt over als een wrang compliment. Zijn ogen rollen. “You don’t want to know what I know.”
Terwijl ik 25 euro uit mijn broekzak vis, vraagt een boze stem met een Limburgs accent vanuit mijn onderbuik of ik knettergek ben geworden. Een vriend raakte acht jaar geleden voorgoed teleurgesteld in de mensheid door een soortgelijke gebeurtenis, schiet me te binnen. Wellicht herhaalt die geschiedenis zich nu, gecorrigeerd voor inflatie en Zeitgeist. Maar zelfs al is oplichten zijn beroep; hij is tenminste wel aan het werk. Casting directors die op zoek zijn naar een moedeloze asielzoeker: ik heb zijn nummer.
Ik geef het geld en val ten prooi aan een opgeluchte omhelzing. Ik vraag de Irakees of hij me op de hoogte wil houden. Ik voer mijn e-mailadres in op zijn telefoon. We gaan uit elkaar, illusies rijker.
Wordt vervolgd.
*Ja, ik zei goedertierenheid
Reacties (27)
Ik heb 5 tientjes nodig voor een boottocht naar Vlieland want daar kan ik pinnen, kan ik ff vangen?
Ik ben bang dat je er van uit mag gaan dat je die 25 euro kwijt bent. Uitgeprocedeerde asielzoekers hebben geen advocaat. Dus ook geen advocaat die ze kan vertellen dat ze niet mogen zwartrijden…
@1: geef even je naam en je rekeningnummer, dan maak ik het in orde
@2: wees niet bang: ik heb hem het geld gegeven.
@1, @2: wat is nou vijfentwintig euro? Een theaterkaartje kost meer, en het doet je minder.
@Lenmeister: oké, ik wil je het fijne gevoel van -een goede daad doen- niet ontnemen, kon het echter even niet laten te reageren.
@4, 25 euro is algauw een uurtje werken
@ 4
Misschien eens proberen een goede voorstelling uit te zoeken?
Oudste truc in het het boek, maar je voelde jezelf toch even heel erg mens, dat mag ook wat kosten ;D
Vooral het feit dat je hiermee blonde Geert dwarszit daar zou ik nou ontzettend blij van worden!
*open deur intrapt*
Wat komt er van een land als de dissidenten vertrekken, status quo ?
6/7: ga je bij je hypotheekadviseur ook zitten zeiken dat je de koffie zelf betaalt, dus dat je dan toch wel betere koffie verwacht?
Gronk Carlos en Lenmeister gaan voor de opvolging van moeder Theresa? Als jullie van plan zijn dit goed doen uit eigen zak te betalen ben ik benieuwd hoe jullie doorstart strategie er uit zal gaan zien…
Wordt vervolgd.
@8 Wat moeten die moslims elke dag genieten!
@11: Oh nee hoor. Ik geef niet aan iedere wierdo met een raar verhaal. Sterker nog, daklozenkrantenverkopers loop ik 99 van de 100x straal voorbij. Maar soms ga je voor zo’n verhaal. En om dan zuur te gaan zitten zeiken over die vijfentwintig euro — ach, zou dat de ultieme inburgeringstestvraag mogen zijn?
6/7/11: wees eens eerlijk: hoevaak heb je vijfentwintig euro uitgegeven voor meuk die je nooit hebt gebruikt? Of die net te klein/te groot/niet bruikbaar was en waarbij je dacht ‘aw fuck, teruggaan naar de weetikveelwatveelstore en geld terug eisen is me net te veel werk, later’, om een half jaar later als je dat ding weer eens tegenkomt te worden herinnerd aan je miskoop? Is dat ‘ander weggegooid geld’ dan die 25 euro voor zo’n irakees?
@13 Je gaat dus voor afdankertjes als gift.
Dat is idd niet het moeder theresa gevoel.
Wat wordt dan, behalve medelijden opwekken, beoogd met het verhaal van lenmeister?
*zucht*
OVERAL ZANIKT BAGGER
ZWACHTELEND ROND DE REUZENLAARZEN
WAARIN IK MIJN TIJD BEKLIM HAAST VERZADIGD JA
MAAR HET IS NOG STEEDS DE MIJ BEMESTENDE TIJD
MIJN VOERTUIG VORE EN TROG
LUCEBERT
OK, ouwe lul..ik mis de dingen van veel eer.
Lid maken om te mogen reagereren op deze gouden plek en bij raar gedoe..opzouten..ban 4 ever.
Uitgeprocedeerde Irakezen. Hoeveel het er nu zijn weet ik niet, maar bij onze daklozenopvang klopt er elke maan wel eentje aan de deur. Die dan niet geholpen mag worden, net als alle andere uitgeprocedeerde asielzoekers, waaronder Somaliërs. Het is immers volledig veilig in die landen?
Heel af en toe steekt er eentje zichzelf in brand of stort zich voor een trein. Lees je niks of weinig over.
Ze mogen hier niet wonen, niet leven en niet werken om geld te vergaren voor hun vertrek. En ze mogen geen beroep- doen op wat voor hulpverlening dan ook. Dus de enige hoop zijn particulieren (organisaties als kerken of dwaze burgers die 25 euro geven).
@15 hou je er wel rekening mee dat het een gedicht is wat bestaat uit een opsomming van niet rijmende zinnen en dus buiten de realiteit staat?
Deze door jou geroemde gouden plek is juist bij gratie dat iedereen hier mag reageren een gouden plek.
Flikker op stalinistisch en hitleriaans geweld.
Uw tijd is geweken jullie zijn allebei bezweken.
Fluutebert.
He zure kuthoeren, stel je niet aan. Wat gronk zegt dus.
Het is ook besmettelijk, dat zure paranoide gedoe. Slechte bedoelingen, ze staan op elke straathoek op je te wachten.
Vertrouw ze niet, je gasten.
uitgeprocedeerd?
Vreemdelingenpolitie bellen!
19: NSB’er!
Nou de Here zal je belonen! Of Allah ligt eraan…
Met die 25 euro kan hij naar Groningen om bij zijn vriend te slapen om vervolgens geld van zijn moeder uit Denemarken te ontvangen. Vervolgens reist hij naar Roemenie om daar een menselijk bestaan op te bouwen en wellicht met zijn
gezinvriend herenigt te worden. Wie weet doet hij ooit een uitvinding waar de hele mensheid profijt van heeft. Heb jij dan toch mooi aan mee geholpen.Ik geloof in die man, nu al!
Echt waar, is niet sarcastisch bedoeld….
Daar heeft hij een adres waar hij geld kan ontvangen van zijn moeder in Denemarken…..
1. Geld overmaken vanuit D’marken is voor lokasl tarief.
2. Zelfde snelheid als binnenlandse betaling
Deze afgewezen asielzoeker had dus een rekeningnummer nodig, omdat zijn moeder niet bekend is met overmaken van contant geld. Hey, desnoods stuurde ze een bankpas op haar naam en vertelde ze de pincode per telefoon.
M.a.w. je bent erin getrapt!
@22 Rekeningno is niet eens nodig, maar idd een ex-asielzoeker heeft zoiets vaak wel. (Desnoods via Leger des Heils waar bv zwervers hun uitkering ook laten storten). Cash Money Transfer (bv Western Union , ja het heeft ook legale toepassingen) kennen ze vast, half de wereld ontvangt zo geld van fam..
Adviseer Lenmeister een vakantie in nagenoeg willekeurig welk Afrikaans land ten zuiden van de evenaar. Wel spaarcentjes meenemen hoor!
Gewoon een taalfout. De beste man bedoelde dat hij hier geld uit Denemarken kan vangen. Niet ontvangen. Zo grijp ik altijd even verse blauwe kaas uit de lucht die Nils me toewerpt vanuit Kopenhagen.
Er gaat niets boven Groningen.
Deze Posting stelt het probleem aan de orde van de Gift, te onderscheiden van de ruil.
Rousseau zei het volgende, behartenswaardige over de gift:
1. ‘De eerste diensten die ik verleende waren in de ogen van hen aan wie ze betoond werden slechts een voorschot op die welke nog volgen zouden; zodra de een of andere ongelukkige mij met een verkregen gunst in zijn greep had, was het einde zoek, en die eerste spontaan en vrijwillig verleende gunst gaf hem onbeperkt recht op al die andere waaraan hij naderhand nog behoefte kon hebben, zonder dat zelfs mijn onvermogen vermocht mij ervan te ont-slaan.’*
2. ‘Ik weet dat er tussen weldoener en begunstigde een soort verbond bestaat, het heiligste zelfs van alle. Zij vormen met elkaar als het ware een maatschap die hechter is dan die welke de mensen in het algemeen verbindt;’ (R., Overpeinzigen, pp. 78 resp. 80).
Opmerkingen.
1. Bij het ontvouwen van mijn theorieën over de gift wist ik initieel van deze opvattingen van Rousseau niets af.
2. Beleidsmakers inzake NMI en ontwikkelingshulp mag dringend worden geadviseerd zich op door mij geciteerde ‘Overpeinzingen’ van Rousseaute te bezinnen.
* Die ellende maken we nu dagelijks mee.
Wellicht dezelfde man die bij mij aan de deur belde al weer een hele tijd geleden – Irakeese asielzoeker, moest met de trein naar Duitsland, (Essen als ik me goed herinner) want daar stond zijn familie op het station op hem te wachten – hij had zelf geld maar kwam net 20 euro tekort voor een internationaal ticket. Op alle vragen kwam gedetailleerd antwoord. Ik wou hem een tientje geven maar was net terug van een trip en had alleen 20 dollar biljetten op zak. Ik zei ‘je hebt geluk, hier heb je 20 dollar – kan je wisselen op het station voor meer dan 20 euro (was destijds de koers)’. In plaats van mij te omhelzen werd hij heel boos. Ik vroeg het geld als hij het niet hoefde terug maar hij beende met dollarbiljet, in zijn eigen taal foeterend weg wat mij tot de conclusie bracht dat hij helemaal niet op weg naar het station was. Nee dan toch liever die autochtone landgenoot die mij in diezelfde tijd een woekerpolis had verkocht, die was tenminste oprecht dankbaar voor mijn ‘verstandige keuze’.