COLUMN - Heel even leek het erop dat we een Smart TV zouden gaan kopen. Omg!
Momenteel hebben we een Dumb TV. Een relatief kleine. Tot een paar weken geleden stond die zelfs in een mooie houten kast met deurtjes die dicht gaan als er geen TV wordt gekeken.
De duivelse schermen vreten teveel van onze tijd en aandacht weg. Onze zithoek verdient beter dan de dominante aanwezigheid van een zwart vierkant stuk plastic. En hoe kleiner het scherm, hoe (hopelijk) minder aantrekkelijk het wordt om er achter te gaan zitten. Winst!
Toch hebben we besloten overstag te gaan. Een van onze kinderen is slechtziend, een bril kan daar niets aan veranderen. Daarom zit ze altijd op een stoeltje vlak voor de TV als we samen iets kijken. Met een groot scherm zou ze samen met ons vanaf de bank mee kunnen kijken.
En daarbij moest onze mooie houten kast met deurtjes weg, want mijn partner, de kinderen en ikzelf hadden de afgelopen jaren dusdanig veel spullen verzameld dat er een efficiënter opbergsysteem rond de TV nodig was.
Welkom grote TV!
En toen begon de ellende. Want wat voor TV koop je? Ik ben best een nerd, maar weet eigenlijk weinig van TV’s zonder kathodestraalbuis.
Wat blijkt? Alle grote TV’s zijn tegenwoordig Smart TV’s. Die in het beste geval je kijkgedrag registreren en verkopen voor onoorbare doeleinden (een extra inkomstenbron voor de fabrikant), en in het slechtste geval je ook afluisteren en zelfs filmen zonder dat je het doorhebt en _lord knows_ waar alles naartoe gaat.
Goed. Geen Chinese modellen dus. Dan blijven er TV’s over van Japanse en Zuid-Korease makelij, en natuurlijk Philips, die ook al worden ze niet in Nederland gefabriceerd, tenminste onder Europees toezicht worden gemaakt.
Maar hoe langer ik me verdiepte in het aanbod, hoe meer het me tegen ging staan. Voor alle modellen moet je voordat je ze kunt gebruiken een overeenkomst ondertekenen waarmee je toestaat dat er profielen van je worden gemaakt die voor commerciële doeleinden worden gebruikt. In veel gevallen moet je een account aanmaken voordat je aan de slag kunt. Dat wil ik allemaal helemaal niet joh!
Dus… bij gebrek aan grote ‘Dumb TVs’ is het nu maar een grote monitor geworden. Iets duurder dan een Smart TV. Zonder afstandsbediening. Maar waar ik zelf een ‘Smart’ receiver met een HDMI interface aan verbind.
Overal om ons heen worden we geprofileerd. Om ons verslaafd te maken aan diensten waar we niet om vragen. Om ons reclames voor te schotelen waar we ontvankelijker voor zijn. Omdat overheden ons in de gaten willen houden. En wie weet wordt er zelfs stemgedrag ondoorzichtig door beïnvloed.
Ik ben er helemaal klaar mee. Dan maar Scheiding van Scherm en Receiver.
Geschreven door Joep Bos-Coenraad
Reacties (1)
helemaal eens met Joep. de ’treurbuis’ brengt niets verheffends, is verslavend en zorgt ervoor dat we geen interesse meer hebben voor elkaar. daar komt nog de ongekende en misschien wel zeer schadelijke Wifi-straling bij die niet meer te ontlopen is. jonge mensen lezen geen boeken meer maar denken toch veel te weten. het is allemaal eenzijdige beïnvloeding. er zijn in het verleden wel leuke beetje enge boeken geschreven over dit tijdperk maar ook dit hoef je van de AI-schrijvers niet meer te verwachten. we zitten er gewoon middenin en kunnen het niet ontvluchten. ik heb bijvoorbeeld al enige tijd géén bedrading in huis, bezit geen smartphone en heb gemerkt dat je hier ook gewoon op wordt afgerekend. er wordt meestal hierom gelachen en gezegd: je kan dit toch niet vermijden en dat ilijkt vaak nog waar ook.
gelukkig ben ik oud genoeg om mij niet meer te hoeven laten dwingen tot deze zaken en mooie boeken zijn er nog genoeg te vinden in mijn boekenkast.