GB constateert in deze gastbijdrage dat de PVV op zich niet zoveel aangewreven kon worden, gisteren in het eurocrisisdebat.
Het debat over de Eurocrisis was ook informatief voor de nieuwe staatkundige verhoudingen tussen kabinet en Tweede Kamer. In de vertrouwde verhoudingen was ook wel ruimte voor de oppositie om een minister-president die een fout zelf toegeeft de oren te wassen. Maar als fractievoorzitters van grote coalitiepartijen beginnen over ‘lessen’ en ‘naar de toekomst kijken’, dan was normaliter het speelkwartier voor de oppositie over en werden verdere debatverzoeken uit de agenda gereden. Dat was nu niet het geval. Omdat Rutte voor het hele Europa-dossier aan de ketting ligt bij Cohen, Pechtold en iemand van GroenLinks, moest hij nog een keer opdraven om een echte politieke kras te ontvangen. Want dat is wat er gebeurt als de financieel woordvoerder eerst gedetailleerde vragen op De Jager afvuurt en dan de fractievoorzitter bij de minister-president gaat klagen dat niemand iets van het antwoord begrijpt.
Voor het dualisme lijkt het mij winst als niet de coalitie maar de oppositie besluit wanneer de minister-president voldoende strafrondjes heeft gelopen.
En er gebeurde nog iets opmerkelijks. De PVV werd te grazen genomen omdat ze dit kabinet niet om zeep helpen terwijl het miljarden aan Griekenland leent die volgens de PVV niet meer terug komen. In de plenaire vergadering zette Pechtold de PVV-woordvoerder behoorlijk klem op dit punt en in de commissie had Plasterk het zelfs over ‘politiek bederf’.
De politieke strategie hierachter is vrij duidelijk. De PVV moet toch ook enige verantwoordelijkheid aangesmeerd worden voor waar we nu allemaal toe gedwongen worden. Bezien vanuit het oogpunt van dualisme is het echter opmerkelijk. Er is namelijk een stevige meerderheid in de kamer om steun te verlenen en voor effectievere Europese handhaving van begrotingsdiscipline – alleen moet voor dat laatste nog een geruststellende formulering gevonden worden. Dan is het toch juist goed voor het dualisme dat coalitiesamenwerking het ontstaan van wisselende meerderheden niet frustreert door langs de binnenlijn met een motie van wantrouwen te dreigen?
Als er een PVV-minister van financiën was geweest, dan hadden de zaken mogelijk gecompliceerder gelegen. Maar nu de PVV verwijten dat ze het kabinet niet opblazen lijkt mij bijten in de hand van het dualisme waar je eigenlijk uit moet willen eten.
Lees meer bij Publiekrecht & Politiek.
Reacties (7)
Het is inderdaad raar. De PvdA verschaft dit kabinet het mandaat om Griekenland honderden miljarden te lenen, en gaat de PVV dan zitten kapittelen dat die hun eigen kabinet op dit punt niet torpedeert.
Dat kan alleen als je dit kabinet zélf torpedeert natuurlijk, en dat had links dan ook moeten doen. Gewoon, oppositiebreed een motie van afkeuring steunen en dán de PVV voor het blok zetten.
‘Jullie hebben toch zo’n grote muil dat er geld van Henk en Ingrid naar die luie Grieken gaat? Nou, wees dan ook een vent: wie A zegt moet ook B zeggen’
En dat doet de PVV dan niet, en dan ga je daar nog twee weken lang stemming over maken, dat het slappe zakken zijn, en dat ze wel een grote waffel hebben voor de bühne, maar dat als puntje bij paaltje komt, ze dit kabinet gewoon steunen bij het afdragen van geld van de hardwerkende Nederlandse belastingbetaler aan een zinkend schip, bladiebla.
Op die manier beschadig je én het imago van kabinet-Rutte (“Ze gaan gewoon maar hun gang, tegen de wensen van de bevolking in”) én dat van de PVV.
Je moet het spel gewoon smerig willen spelen. Neem een voorbeeld aan de Republikeinen. Die zijn de oppositie, maar ze krijgen alles gedaan omdat Obama bang voor hen is. Ze zijn zo onredelijk als wat. Dus als er water bij de wijn gedaan moet worden, stroomt het hun kant op.
@Prediker: mee eens dat als links politieke munt wil slaan, ze dan ook hard moet durven spelen.
Wel zit daar een prijs aan verbonden. De Republikeinen krijgen dan wel een ander voor elkaar (nou ja, ze krijgen vooral voor elkaar dat de democraten niets voor elkaar krijgen), maar hun populariteit bevindt zich ergens in de kruipruimte. Je maakt geen vrienden als je de VS onnodig bijna failliet laat gaan.
Dit is, op nederlandse schaal, wel van een soortgelijk gewicht, en moet links dus oppassen. Gezien de principes en verantwoordelijkheid dat links zich graag aanmeet is een bedreiging langs deze lijnen ook niet echt geloofwaardig.
Links zou een sterk narratief moeten opbouwen om een dergelijke nucleaire stap te verantwoorden. Bijvoorbeeld: als we zoveel geld aan europa kwijt zijn moet er extra bezuinigd worden bla die bla, dus we doen alleen mee als het geld uit de hypotheekrenteaftrek gehaald wordt. En dan gewoon stug tegen steun stemmen als Rutte niet wil onderhandelen.
‘Neem een voorbeeld aan de republikeinen’.
Hahaha, Prediker de grote Polarisator. Geert is er niets bij.
Op zo’n belangrijk punt de PVV uit de tent lokken om het kabinet in gevaar te brengen zou ik zeer verwerpelijk vinden en een reden om bij de daaropvolgende verkiezingen niet te stemmen op een partij die daaraan meewerkt.
Wat betreft de houding van de PVV. Ze mogen van mij tegen zijn, maar daar vanwege afspraken geen conclusies aan verbinden, maar dan moeten ze niet tegelijkertijd doen alsof ze dit heel belangrijk vinden en heel hard roepen dat ze het allemaal schandalig vinden.
Ook de pogingen om de schuld op de pvda af te schuiven vind ik onbehoorlijk. Als ze iets tegen willen houden, moeten ze dat zelf doen en niet aan anderen overlaten. Ze gaan maar gewoon met de CDA-minister en VVD-premier in discussie over de inhoud.
@2; precies; ik zou ook zo langzamerhand eens hopen dat ze Rutte voor het blok gaan zetten. PvdA, D66 en Groen Links hebben een paar keer vanuit verantwoordelijkheidsgevoel steun verleend, maar voor de volgende keer moet er wat op tafel: de hypotheekrenteaftrek!
Met een beetje mazzel hebben we dan uiteindelijk een bruin kabinet met een paarsplus hart.
@1: Punt is dat de PvdA niet geloofwaardig voor steun aan Griekenland kan stemmen én een motie van wantrouwen indienen over datzelfde punt. En dat eerste wil de PvdA per se wel, want de risico’s van geen steun aan Griekenland zijn te groot (en er zit ws. ook wel wat druk van de Europese zusterpartijen op de PvdA).
Ik weet niet of ik GB helemaal goed begrijp maar wat hij zegt komt mij plausibel over, zoals ik ook elders heb betoogd. Er is een (grote) meerderheid in de kamer voor steun aan de Grieken, met name dankzij de linkse oppositie (minus SP). De linkse oppositie STEUNT het kabinet op dit punt van harte maar vindt tegelijkertijd dat de PVV het kabinet op dit punt moet laten vallen, omdat de PVV de plannen niet steunt. Ik kan me wel voorstellen dat de oppositie dat graag zou zien maar erg rechtlijnig is het allemaal niet geredeneerd.
Als de oppositie het kabinet wil laten vallen moet zij met de PVV mee stemmen.