Hun reputatie was ze al vooruitgesneld; Liars is een energieke live-band waarbij regelmatig in gordijnen wordt geklommen of flink door zanger Angus Andrew heen en weer wordt gedenderd over het podium. Toch gaven ze afgelopen dinsdag een milde show weg in de Melkweg. Weliswaar verscheen Andrew in een smetteloos wit pak als een ware duvelstoejager op het podium en zwierde of marcheerde hij zo nu en dan; ze gaven duidelijk te kennen dat het drukke tourschema zijn tol eiste. Maar zelfs bij enige uitputting proberen Liars er iets van te maken. Helaas duurde het hooguit zo’n vijfenveertig minuten.
Drummer Julian Gross leek klaar voor de wintersport aangezien hij in een fluorescerend roze sneeuwjack met capuchon op achter de drums plaats nam, hetgeen hij onder de warmte van de podiumlampen aardig lang volhield. Pas halverwege de set verwisselde hij de jas voor een Romeinse tuniek met korte mouwen. Angus Andrew lijkt zonder baard op een jonge Nick Cave, maar dan een lobbesvariant daarvan. In plaats van zijn publiek te beschimpen en te bespugen, is Andrew de beminnelijkheid zelve naar zijn toehoorders. Na bijna elk nummer bedankte hij het publiek voor de komst naar de niet eens uitverkochte kleine zaal.
De kracht van Liars zit in het gebruik van dubbele percussie. Samen met de afwisselend staccato en hoge sonore zang vormt het de stuwende motor in het repertoire van Liars en het doet daarbij denken aan het oudere werk van de Einstürzende Neubauten. Aaron Hemphill’s rol komt ook het beste tot uiting wanneer hij percussie of synthesizer bespeelt in plaats van gitaar. Zeker ook omdat het drietal een vierde man meegenomen had voor bas of gitaar en ook Andrew neemt zo nu en dan één van beide instrumenten ter hand.
Drums not dead is de titel van het derde volwaardige album van de band uit 2006 en daarvan speelden ze ongeveer driekwart tijdens de set. Uiteraard passeerden ook veel nummers van het nieuwe album Liars (2007) de revue zoals Andrew vol trots Plaster Casts Of Everything aankondigde als “the first song of our new album”. Helaas halen niet alle nummers het niveau van deze opener, Houseclouds bijvoorbeeld lijkt erg veel op Beck en dit soort invloeden mogen ze voor mijn part meteen weer schrappen.
Na het lovend ontvangen debuutalbum They Threw Us In A Trench And Stuck A Monument On Top besloot Liars het over een andere boeg te gooien. De leden Pat Noecker (basgitaar) en Ron Albertson (drums) werden uit de band gezet en vervangen door Julian Gross op drums. Het was de manier van de Liars om meer experiment aan hun nummers toe te voegen omdat ze bang waren in de hoek van de punkfunk vast te raken. Het heeft ze geen windeieren gelegd. Het is te hopen dat ze binnenkort de korte duur van de show van afgelopen dinsdag goed komen maken, maar gezien de uitgebreide tour in Europa die nog meer dan een maand gaat duren, zit dat er voorlopig niet in.
Er dient hier ook een eervolle vermelding te worden gemaakt voor het onaangekondigde voorprogramma van The Moi Non Plus. Zanger/gitarist Bas Morsch en drummer/zanger Leon Caren weten met z’n tweeën en een batterij aan effecten een meedogenloze bak herrie neer te zetten. Het was precies de juist gedoseerde binnenkomer van de avond.