De terugkeer van de Kaaiman

Zucht, daar is ‘ie weer…

Alsof er niets gebeurd is, verscheen il Caimano, Silvio Berlusconi, ineens weer op een boekpresentatie van zijn grote vriend de RAI-journalist Bruno Vespa om te verklaren dat hij bij de volgende verkiezingen, verwacht in mei 2013, de PdL gaat leiden. Vespa, het prototype van de strooplikker, schrijft per jaar minstens twee boeken met ronkende titels als Hartenvrouwen: Van Cleopatra tot Carla Bruni. Van Julius Ceasar tot Berlusconi. Meestal wordt Berlusconi er wel in beschreven, en die komt dan ook steevast opdagen voor het eerste exemplaar.

Het ritueel is een vast onderdeel van het Berlusconi-mediacircus: Vespa schrijft een boek waarin deCavaliere wordt verafgood en Silvio helpt de verkoop ervan door op de presentatie iets te zeggen wat alle journaals haalt. Deze keer was het dus zijn terugkeer in de politiek “om de PdL te redden, anders hebben we twintig jaar voor niets gewerkt”.

Het beangstigende is dat het lijkt alsof er de afgelopen maanden niets gebeurd is. In het praatprogramma van de onafhankelijke zender La7, In Onda, verscheen ineens weer de directeur van Silvio’s krant Il Giornale, Alessandro Sallusti, om over de terugkeer van zijn eigen baas te debatteren. En hoewel Berlusconi zelf nergens in het openbaar verschijnt, duiken overal weer de oude vertrouwde koppen van zijn privélegertje propagandisten op.

Hij mag dan premier-af zijn en hij heeft een paar kleine veertjes van zijn mediamacht moeten laten, maar het grootste deel van zijn kranten-, tijdschriften, televisie- en vooral contactenimperium staat nog recht overeind. Met hoon overladen vertrok hij uit Palazzo Chigi op een mooie novembernacht, maar acht maanden later is de magie van Monti met zijn pijnlijke austerity wel verbleekt. En omdat de centrumlinkse PD de lijn-Monti met tegenzin en uit noodzaak steunt, liggen de ontevreden kiezers voor het oprapen.

Rechtse kiezers die ook de Lega Nord hebben laten vallen na het schandaal met de partijgelden bijvoorbeeld, en die hun heil tijdelijk zochten bij de “vijfsterrenbeweging” van de boze weg-met-allesbruller Beppe Grillo – een onduidelijke, stuurloze club “mensen van goede wil” die vanuit het bijna-niets van de kiezer bij de afgelopen raadsverkiezingen  ineens burgemeestersposten kreeg in traditioneel Lega-gebied. Of centrumlinkse kiezers die ‘hun’ sociaaldemocraten zien instemmen met de zoveelste budgetkorting op hun eigen staatsbaantje. En kiezers die gewoon diehard Silvio-fanaten zijn, volgens schattingen misschien wel tien procent van de bevolking – die mensen die al het gelul over “rode toga’s” en “onschuldige verkleedpartijtjes” altijd geloofd hebben.

Belangrijker is dat een geloofwaardig alternatief op centrumrechts niet bestaat. Monti is zelf centrumrechts, maar Monti wil niet meedoen aan de verkiezingen. En in extreme tijden zijn middenpartijen zoals de christendemocratische UDC en de FLI van Kamervoorzitter Fini nooit erg gewild. Het lijkt ongelofelijk, maar de ex-premier die dit land tot op de rand van de afgrond heeft gebracht, heeft bij lange na niet de slechtste papieren om de volgende verkiezingen te winnen.

Wordt vervolgd.

Foto flickr cc Andres Ubierna