De een zijn crisis is de ander zijn geluk. De wereldwijde tekorten aan olie en voedsel zijn zegeningen voor de regimes in Zuid-Amerika. Hugo Chavez is de grootste en hardst kwakende kikker in de vijver, nu de olieprijs van hem een president maakt met schier eindeloze financiële mogelijkheden. En wat olie is voor Venezuela is soja voor Argentinië. De prijzen zijn geëxplodeerd, de productie is enorm, dus de miljoenen vliegen om je oren.
De frustratie in Argentinië is echter groot: daar waar Hugo Chavez met een pennenstreek bedrijven nationaliseert en de oliedeviezen zo ongeveer op zijn persoonlijke bankrekening gestort krijgt, moet Cristina Kirchner in Buenos Aires lijdzaam toezien hoe de boeren steeds dikkere auto’s kopen, terwijl de rest van het land gebukt blijft gaan onder armoede, inflatie, ongeschooldheid en algemene economische instabiliteit. Van de sojamiljoenen profiteert volgens haar slechts een enkeling. Nu is Cristina er het meisje niet naar om niks te doen en af te wachten, dus bedacht ze een plan. En dat had ze beter niet kunnen doen….
Om de winsten die gemaakt worden op de soja af te romen wil Cristina de omzetbelasting voor sojaboeren fors verhogen. De zo verkregen gelden zouden niet op provinciaal niveau worden geïnd (of uitgegeven) maar door de nationale regering van Cristina zelf. Dat plan valt slecht, zo slecht dat de kleine boeren, grote landeigenaren en regionale politici de handen ineen slaan. Van oudsher is het eindeloze platteland van Argentinië eigendom van kleine boeren enerzijds en grootgrondbezitters anderzijds (neem groot hier zeer letterlijk!). Beide groepen zijn verenigd in sterke vakbonden en staan traditiegetrouw tegenover elkaar, maar de gemeenschappelijke vijand heeft de tweestrijd doen vergeten.
De immer sluimerende strijd tussen het platteland (de ‘campos’) en het ‘arrogante’ Buenos Aires laaide een maand of twee terug op. Talloze wegen werden geblokkeerd en in no-time was er geen vlees of verse groente meer verkrijgbaar in de hoofdstad. Boze stedelingen gingen protesterend de straat op, daarbij met pollepels op een pan slaand, zoals hier sinds de crisis van 2001 gangbaar is.
Cristina lijkt de stand in het land flink verkeerd ingeschat te hebben. De boeren claimen dat wel degelijk iedereen van de soja-winsten profiteert. Zo zijn er inmiddels soja-vrachtwagenchauffeurs die onderweg bordelen bezoeken en daar met zakken soja betalen. En van de demonstranten in de stad wordt gezegd dat ze niet moeten zeuren over de winsten die de boeren maken: sommige protesteerders liepen met een designer-garde op een verzilverde champagnekoeler te slaan, niks pollepel op oude pan!
Intussen is het conflict alle kanten op gespat. Bermbranden die dodelijke ongevallen veroorzaakten en Buenos Aires in de rook zetten, werden door de regering toegeschreven aan bozen boeren. Hardmaken konden ze dat niet. De nieuwste golf van presidentiele woede richt zich op de krant Clarin, die van negatieve stemmingmakerij wordt beschuldigd. Cristina roept het zelf, maar laat ook de jeugdstorm van de Peronistische Partij een tonnen verslindende zwartmaak-campagne voeren, inclusief posteracties (zie foto).
De gesprekken met de boeren dreigen opnieuw de mist in te gaan, de blokkades zijn alweer begonnen. In Buenos Aires genieten we van de biefstuk omdat het voorlopig wel weer de laatste kan wezen. En de zwartkijkers van Clarin berichten dat de lokale voetbalhelden van Boca Juniors slechts gelijk gespeeld hebben in de Copa Libertadores. Het is duidelijk: De soja-oorlog woedt voort. Argentinië wankelt!
Reacties (7)
Misschien wel aardig om hierbij te vermelden dat in Brazilië de minister verantwoordelijk voor de regenwouden haar post heeft opgegeven. Ze kan de strijd niet meer aan. Belangen van bedrijven en boeren (denk dus ook aan soja) zorgen ervoor dat alle beschermingsmaatregelen futiel zijn.
http://www.independent.co.uk/environment/climate-change/i-give-up-says-brazilian-minister-who-fought-to-save-the-rainforest-828310.html
Het grootste probleem van Argentinië is dat de regering verre van een stabiel beleid voert. Cristina is een populist pur sang, ik ken geen enkele hoog opgeleide Argentijn die op haar heeft gestemd. Ze draaft door in haar streven naar groei en iedereen die adviseert om een evenwichtiger beleid te voeren moet het veld ruimen. De minister van Financiën een voormalig bankier stelde voor om de rente te verhogen om de inflatie te temmen. Niet veel later was hij zijn post kwijt; de Kirchners roepen dat het wel mee valt met de inflatie naar aanleiding onderzoek dat zij zelf laten betalen. Officieuze cijfers geven enkele tientallen procenten aan, ik zie het ook gebeuren iedere keer dat ik er weer ben.
De regering heeft vervolgens een quotum voor de hoeveelheid vlees die geexporteerd mag worden en het vlees moet intern tegen een door de overheid bepaalde prijs worden aangeboden. De marges zijn zo klein dat niemand gaat investeren in vee (terwijl er ruimte genoeg is hoor) vervolgens schakelen veel mensen over naar Soja en kort voor de oogst gooit Cristina er nog even haar rooftax overheen. Geen wonder dat men boos is.
Het meest achterbakse van de beweging van Cristina is dat zij grote groepen mensen de zogenaamde piqueteros de echte onderklasse van de maatschappij een bepaald bedrag geeft waar zij net (en met moeite) van rond kunnen komen en vervolgens van ze verlangt dat zij continu demonstraties voeren in het voordeel van Cristina. Vandaar dat er continu wel ergens een staking is.
Tijdens de beediging van Cristina bracht ik een bezoekje aan mijn oude faculteit, niet ver van Plaza de Mayo waar zij beedigd werd. Ik heb zelden zoveel lijmsnuivende kinderen op een pleintje gezien. Hun ouders waren in grote getalen uit alle delen van het land met bussen opgehaald om te “vieren” dat er een nieuwe presidente is.
Een duidelijk voorbeeld van haar onverantwoordelijke beleid is het voornemen (en ik meen ook reeds het ondertekenen van het plan) om een hogesnelheidslijn aan te leggen. Voor hen die Spaans snappen staat hieronder de data die ik van mijn vriendin geforward kreeg.
Welbeschouwd is Cristina een kopie van haar man en met de economische wind in de rug kan iedereen zeilen maar de klapgijp ligt bij haar op de loer.
> EL PROYECTO DEL TREN BALA:
> -320 kilómetros por hora.
> -Por lo menos 4000 millones de dólares.
> -1000 kms de vías que solo podrá usar este tren, ya que no sirven para los
> trenes comunes, y sólo para transportar pasajeros.
> -Un pasaje que costaría entre 300 y 400 pesos, inaccesible para la mayoría
> de la gente.
> -Solo comunicaría 3 ciudades (Buenos Aires, Rosario y Córdoba). No comunica
> distintas zonas del país ni resuelve el problema de los pueblos que están
> incomunicados.
> -Nos hace depender de la tecnología francesa. Este tipo de tren bala no ha
> funcionado en ningún otro país fuera de Europa porque necesita desarrollos
> tecnológicos muy complejos con los que nuestro país no cuenta para su
> mantenimiento.
> -No reimpulsa la industria ferroviaria nacional.
> -Aumenta la deuda externa, ya que una gran parte la financia el Banco
> Societe Generale de Francia.
>
> EL PROYECTO TREN PARA TODOS [el que hace el proyecto sur]:
> -120 km por hora (tres veces el promedio de velocidad actual).
> -3100 millones de dólares. 1000 millones de dólares menos que para el tren
> bala.
> -18000 km de vías reconstruídas a nuevo: 7000 km de vías para trenes de
> pasajeros y de carga y 11000 más sólo para trenes de carga. 300
> locomotoras, 900 coches de pasajeros y 15000 vagones para carga.
> -Los pasajes costarían varias veces menos de lo que cuesta actualmente un
> pasaje en micro.
> -Llegaría a todas las zonas del país (Noroeste, Noreste, Cuyo, Centro y
> Patagonia), a todas las grandes ciudades, y a cientos de pueblos que
> volverían a conectarse con las grandes ciudades, bajando costos de
> transporte y reactivando las economías regionales.
> -Utilizaría tecnología nacional y del Mercosur al alcance de las
> capacidades de nuestro país.
> -Reimpulsa la industria ferroviaria nacional con la construcción de
> vagones, el ensamble de locomotoras y la producción de repuestos, generando
> trabajo.
> -El Banco Central tiene reservas por 50000 millones de dólares, es decir
> que se puede hacer sin aumentar ni un centavo la deuda externa.
@Winky. klopt allemaal. ben het volledig eens met je verhaal, op het punt van die kogeltrein na. de contracten zijn imiddels inderdaad getekend. de drie grootste steden van je land met een kogeltrein verbinden is niet zo gek, als je de afstanden in argentinie in aanmerking neemt. het zijn veruit de grootste bevolkingscentra en ze liggen min of meer op een logische lijn. de prijs van 4 miljard dollar is te overzien en betekent dat het wellicht de enige ov-verbinding in argentinie kan worden die zonder subsidie kan gaan functioneren. naturlijk niet voor de armen, maar wel voor de middenklasse (rijken vliegen). argentinie kan een beetje infrastructuur voor de midenklasse beslist gebruiken.
@Hanedop, zoveel middenklasse is er niet meer over in Argentinië sinds de devaluatie. De vader van mijn vriendin is ingenieur en werkt elke dag in Microcentro, de trein waar hij mee naar zijn werk reist heeft meer weg van een veetrein. Het aantal mensen dat geregeld tussen die drie steden reist is mijns inziens minimaal. Mensen vinden het geen drama om belasting te betalen maar zij willen het wel terug zien in het dagelijks leven. Daarom is het veel slimmer om de subtes te verlengen en in BA zelf de treinen te vernieuwen in plaats van het KU# trammetje dat in Puerto Madero de ene drol met de ander verbindt en de genoemde HSL.
Het is slimmer om de interne concurentie op de vliegmarkt toe te laten zodat Aerolineas geprikkeld wordt om vanuit het klantperspectief te denken en de prijzen omlaag kunnen, ze zitten nu al niet ver af van de prijzen van die HSL. Waarom een immense investering doen zonder substantieel prijs of tijdsvoordeel.
Ik ben geen econoom maar voor 4 miljard betekent dat dat er (laten we even 5% rente hanteren; een lachertje voor Argentijnse begrippen) er jaarlijks 200 miljoen aan rentelasten zijn. Mijn gevoel zegt dat als er 4 miljoen reizigers per jaar reizen dit er al veel zijn. Dat betekent dat een kaartje minimaal 50 dollar aan rente in de prijs heeft zitten. Voor dat geld kan je ook met het gezin full-cama / semi-cama (een nagenoeg volledig bed) in een bus hebben. Gewoon een bierviltjes berekening maar hij komt mijns inziens wel akelig dichtbij de realiteit.
@winky. goeie punten, die onzintram in puerto madero is een aanfluiting, de metro wordt aangepakt (eindelijk, de heren dictators hebben een paar decennia alle ontwikkeling stilgelegd) maar met deels al rijdende)lijnen H en G en de geplande 4 lijnen waar nog over gesteggeld wordt is er sprake van sprongen vooruit. de treinen in de stad worden goedkoop gehouden voor de arme bevolking, maar zijn voor forenzen een inderdaad drama. ik denk dat je berekening klopt redelijk in het nu, hoewel 4 miljoen reizigers er makkelijk 40 miljoen kunnen worden (met een reistijd van een uurtje naar rosario zul je forenzen krijgen die de trein dagelijks nemen naar bs as
maar denk ook aan toekomstige mogelijkheden: cordoba heeft veel potentieel. heeft bovendien tienduizenden hoger opgeleiden die enkel naar bs as verhuizen voor werk. als hoogwaardige bedrijven (farmacie, financien, advocatuur etc) hun kantoren naar cordoba verplaatsen of er branches openen (doen sommigen nu al) kan het land zich evenwichtiger gaan ontwikkelen dan alleen maar de Rio de la Plata zone, met een verder kansloos achterland. die trein draagt beslist bij aan het ontsluiten van dat achterland.
@Hanedop, tot op zekere hoogte klopt het inderdaad ook wel dat je daarmee het achterland ontsluit maar tel het uur reistijd van Rosario – BA op bij het vervoer van en naar Retiro (neem ik aan in BA) en je zit nog steeds aan twee uur voor een enkeltje, voor een dagretour is dat mijns inziens echt te veel om een redelijke forenzenstroom op gang te krijgen. Hoeveel mensen gaan er in Frankrijk bijvoorbeeld met de TGV naar hun werk (ik zou het niet weten maar veel zullen het er niet zijn) terwijl europeanen het zich qua koopkracht toch beter kunnen veroorloven.
Persoonlijk denk ik dat het meer zin heeft om dat geld te steken in het ontsluiten van de vele dorpen die nu niet meer per trein bereikbaar zijn sinds het spoor verkwanselt is waardoor er juist veel mensen wegtrekken uit die plaatsen. Ik ben van mening dat je een land naar een hoger niveau moet tillen door de hardwerkende middenklasse te geven waar ze recht op hebben en een goed OV systeem (waar ook de treinen deel van uitmaken) hoort daarbij.
Ik denk dat je afstanden in een immens groot land als Argentinië tot op zekere hoogte maar als een gegeven moet nemen.