Hè, die verdomde Scandinaviers moeten ons altijd weer de loef afsteken op prosperity stats.
#2
Emile
Stellen ze in die andere landen ook van die rare kamervragen. De beantwoording daarvan is duur, maar ik zie ze niet als prestatie.
#3
Chinaman
Ijsland doet het wel erg goed qua “good governance”. Jammer dat ze feitelijk failliet zijn…
#4
seven
Zwitserland doet het beter en voor aanzienlijk minder geld zo te zien.
“Switzerland has a stable, modern, and one of the most capitalist economies in the world. It has the 2nd highest European rating after Ireland in the Index of Economic Freedom 2008, while also providing large coverage through public services” http://en.wikipedia.org/wiki/Switzerland
#5
Bismarck
Ik concludeer dat China, Zambia en Egypte (en nog een zwik van die landen) het beter doen qua prijs/prestatieverhouding. Komt misschien omdat de prijs laag is, maar toch…
#6
Karsa Orlong
@Bismarck, hoezo, hun hoek is een factor ~20 groter en hun kosten zijn een factor ~4 kleiner dus qua prijs prestatie verhouding is het een factor 5 slechter dan NL …
Apropos wat een verschrikkelijk onhandige manier om de data te representeren …
#7
Bismarck
@6: ja hallo het gaat niet om de hoek, maar de afstand he. Normaal gooi je dit in een x/y plotje, dan schuiven die punten een heel eind terug, dus deze presentatie laat good governance er extra mooi uitkomen. Dat nog even los van het feit dat good governance relatief ten opzichte van elkaar wordt afgemeten en de beloning relatief ten opzichte van het eigen inkomen (hetgeen erg nadelig is voor landen met een laag GDP/persoon en zeer voordelig voor landen als Nederland, met een extreem hoog GDP/persoon). Beetje appels en peren zo.
Maar ik laat me dus niet voor de gek houden en zie dat de “prestatie” van Nederland misschien 20 keer zo goed is als die van Laos, maar de beloning per parlementslid bijna 1500 keer zoveel. Dan is een Laotiaans parlementslid toch echt stukken beter op prijs/prestatieverhouding.
#8
Karsa Orlong
Voor het geld gaat het om de afstand, voor de good governance om de hoek … en het gaat niet om de euclidische afstand van het midden … want die wordt alleen maar door de prijs bepaald.
Deze presentatie verneukt de good governance.
En een beetje trol om nu plotseling relatieve inkomens te willen zien …
#9
Bismarck
@8: Ja hallo, hoe kun je wel good governance op 1 schaal zetten, maar inkomen ineens niet op 1 schaal, maar voor elk land op een nationale schaal? Appels en Cactussen!
#10
Joost J.
Leuk kwam ik een boek tegen van Frank Ankersmit genaamd de Tien plagen (2008). Hij schrijft in zijn voorwoord over hoe de regering de taak van het parlement overneemt. Bijv dat ze begonnen met een tour door Nederland. Dat horen de parlementsleden te doen, niet het kabinet. En zo nog een hele rij.
Iedereen weet hoe het parlement opzij wordt gezet. In ieder geval de oppositie. Vragen worden niet beantwoord en dossierkennis wordt achtergehouden. Controlerende functie? Het parlement trouwens schijnt volgens Ankersmit geen of weinig gebruik van statistische gevens van speciale bureau’s te maken, maar liever gebuik te maken van de media, zoals iedereen kan zien. Dat zou de reden zijn waarom ministers ongestoord grove beleidsmatige fouten kunnen maken. Deze kritiek is erg zwart-wit maar komt des ondanks niet erg ongeloofwaardig over.
Reacties (10)
Hè, die verdomde Scandinaviers moeten ons altijd weer de loef afsteken op prosperity stats.
Stellen ze in die andere landen ook van die rare kamervragen. De beantwoording daarvan is duur, maar ik zie ze niet als prestatie.
Ijsland doet het wel erg goed qua “good governance”. Jammer dat ze feitelijk failliet zijn…
Zwitserland doet het beter en voor aanzienlijk minder geld zo te zien.
“Switzerland has a stable, modern, and one of the most capitalist economies in the world. It has the 2nd highest European rating after Ireland in the Index of Economic Freedom 2008, while also providing large coverage through public services” http://en.wikipedia.org/wiki/Switzerland
Ik concludeer dat China, Zambia en Egypte (en nog een zwik van die landen) het beter doen qua prijs/prestatieverhouding. Komt misschien omdat de prijs laag is, maar toch…
@Bismarck, hoezo, hun hoek is een factor ~20 groter en hun kosten zijn een factor ~4 kleiner dus qua prijs prestatie verhouding is het een factor 5 slechter dan NL …
Apropos wat een verschrikkelijk onhandige manier om de data te representeren …
@6: ja hallo het gaat niet om de hoek, maar de afstand he. Normaal gooi je dit in een x/y plotje, dan schuiven die punten een heel eind terug, dus deze presentatie laat good governance er extra mooi uitkomen. Dat nog even los van het feit dat good governance relatief ten opzichte van elkaar wordt afgemeten en de beloning relatief ten opzichte van het eigen inkomen (hetgeen erg nadelig is voor landen met een laag GDP/persoon en zeer voordelig voor landen als Nederland, met een extreem hoog GDP/persoon). Beetje appels en peren zo.
Maar ik laat me dus niet voor de gek houden en zie dat de “prestatie” van Nederland misschien 20 keer zo goed is als die van Laos, maar de beloning per parlementslid bijna 1500 keer zoveel. Dan is een Laotiaans parlementslid toch echt stukken beter op prijs/prestatieverhouding.
Voor het geld gaat het om de afstand, voor de good governance om de hoek … en het gaat niet om de euclidische afstand van het midden … want die wordt alleen maar door de prijs bepaald.
Deze presentatie verneukt de good governance.
En een beetje trol om nu plotseling relatieve inkomens te willen zien …
@8: Ja hallo, hoe kun je wel good governance op 1 schaal zetten, maar inkomen ineens niet op 1 schaal, maar voor elk land op een nationale schaal? Appels en Cactussen!
Leuk kwam ik een boek tegen van Frank Ankersmit genaamd de Tien plagen (2008). Hij schrijft in zijn voorwoord over hoe de regering de taak van het parlement overneemt. Bijv dat ze begonnen met een tour door Nederland. Dat horen de parlementsleden te doen, niet het kabinet. En zo nog een hele rij.
Iedereen weet hoe het parlement opzij wordt gezet. In ieder geval de oppositie. Vragen worden niet beantwoord en dossierkennis wordt achtergehouden. Controlerende functie? Het parlement trouwens schijnt volgens Ankersmit geen of weinig gebruik van statistische gevens van speciale bureau’s te maken, maar liever gebuik te maken van de media, zoals iedereen kan zien. Dat zou de reden zijn waarom ministers ongestoord grove beleidsmatige fouten kunnen maken. Deze kritiek is erg zwart-wit maar komt des ondanks niet erg ongeloofwaardig over.