De pik van Poetin

Nu die van Berlusconi zo openlijk in het nieuws is vraagt de lezer zich natuurlijk af: hoe zit het eigenlijk met de pik van Poetin? Deze goedlachse Centraal-Aziatische gastarbeider in Sint-Petersburg heeft het antwoord.

,,Nee, je mag geen foto’s maken”, zegt hij.
,,Dan moet je de poorten niet open zetten”, werp ik tegen. Hij kan er wel om lachen en doet de grote ijzeren deuren van de bouwput even later dicht.

Ik sta bij de bouwput die tegenwoordig Okhta Center heet. Hier moet het nieuwe hoofdkantoor van Gazprom komen, een enorme wolkenkrabber net buiten het historisch centrum van Sint Petersburg. Een half jaar voor de geplande oplevering is er weinig te zien. Op een doordeweekse dag zijn er amper 30 mensen aan het werk.

De inwoners van Sint Petersburg voerden een titanenstrijd met het stadsbestuur tegen de bouw van wat men inmiddels al tot de ‘pik van Poetin’ noemde . ,,Laat ze dat soort onzin maar in Moskou bouwen, maar niet in onze historische stad”, zei een oude vrouw een jaar geleden nog tegen me. Maar voorlopig komt de toren er nog niet. ,,Je begrijpt wel er in dit tempo over tien jaar nog geen toren staat”, zegt een vlechtwerker die in zijn auto stapt. ,,Maar ik mag er niets over zeggen”, voegt hij daar aan toe. Iedereen die met het project te maken heeft moet de kaken op elkaar houden. Ook de verantwoordelijke aannemer wil niets zeggen over de vorderingen van het project.

Afgelopen november kwam de stad Sint-Petersburg in de problemen met de financiering van de eerder toegezegde 49 procent van het project. Gouveneur Valentina Matvijenko draaide de geldkraan dicht en zadelde Gazprom op met de voltallige kosten van de bouw. Volgens dat bedrijf loopt alles ‘op schema’. Gelooft u het? Sint-Petersburg kan voorlopig opgelucht adem halen.